Het Westen moet precies het omgekeerde doen van wat de Houthi’s eisen

Laat ze nu maar merken dat elk door hen op een westers schip afgevuurd projectiel leidt tot minder kritiek op de strategie van Israël. 

Het Midden-Oosten wordt geteisterd door een groot aantal bewegingen die naar hun eigen idee handelen op precieze instructies van God. Met democratie hebben zij niets. Collateral damage valt buiten hun belangstellingssfeer. Zij denken niet in onderhandelingen maar in overwinning en nederlaag. De vijand moet verslagen worden en als het kan de eer verliezen. Hamas is momenteel het beste voorbeeld van zo’n organisatie. De laatste weken schuiven de Houthi’s uit Jemen langszij. Zij beschieten westerse handelsschepen in de Rode Zee met drones en raketten die zij dankzij hulp uit Iran kunnen maken. Ze doen dat uit solidariteit met het strijdende Palestijnse volk. Een coalitie van zes landen waarvan Nederland deel uitmaakt, heeft nu teruggeschoten en de laatste week behóórlijk ook.

De acties van de Houthi’s kunnen grote gevolgen hebben voor de economie van het Westen in het algemeen en de aanvoer naar de haven van Rotterdam in het bijzonder. Nederland heeft er dan ook groot belang bij dat dit ophoudt. De ervaring uit vorige eeuwen leert dat je piratennesten klein krijgt met een combinatie van geweld, geld en goede woorden. Je moet dan wel rekening houden met de manier waarop organisaties als de Houthi’s naar jou kijken. Het is winnen of verliezen. De Houthi’s dienen te merken dat elk door hen op een westers schip afgevuurd projectiel leidt tot minder kritiek op de strategie van Israël. De bereidheid tot een compromis of een constructieve onderhandelingstactiek worden al snel als een bewijs van zwakte gezien. Het is de Houthi’s erom te doen dat het Westen op zijn minst terugdeinst. Daarna komt de volgende provocatie. Om dat te voorkomen dienen de westerse mogendheid de geschikte context te plaatsen. Een context waaruit blijkt dat de acties van de Houthi’s volstrekt contraproductief zijn. Dat zij het omgekeerde bereiken van wat zij beogen. En dat zij de negatieve gevolgen van hun agressie alleen kunnen stoppen door in te binden.

De Houthi’s proberen de aanvoer van goederen naar Europa te ontregelen in de hoop dat onze regeringen hun steun aan Israël opgeven.

Op het moment is Israël die steun aan het verliezen. Steeds minder burgers en politici in Europa en de Verenigde Staten vinden de mate van het geweld in Gaza nog aanvaardbaar. In het openbaar oefenen zij steeds duidelijker kritiek. Reken maar ondertussen dat binnenskamers stevig met de vuist op tafel wordt geslagen. Laat de Houthi’s nu maar merken dat elk door hen op een westers schip afgevuurd projectiel leidt tot minder kritiek op de strategie van Israël. Alleen dan zullen ze overwegen hun terreur tegen de koopvaardij te staken. De burgerbevolking is daarvan het slachtoffer. Dat is overal het geval in het Midden-Oosten waar godgeleide bewegingen actief zijn. Zij onderdrukken de burgers. Zij brengen die met hun acties rechtstreeks in levensgevaar. Een helder bewijs leverde het regime van de ayatollahs deze week door met zeer grof geweld een steunpunt van Islamitische Staat in Syrië te bestoken. Hamas begon zijn actie op 7 oktober trouwens met het afschieten van 6000 raketten, vooral op burgerdoelen in Israël. De beweging is die vuurkracht nog steeds niet kwijt.

Nog steeds houden de Al-Qassam brigades van Hamas bij hun aanvallen op het Israëlische leger geen enkele rekening met de non combattanten, meldt een recent artikel in de NRC. De Houthi-strijders doen dit evenmin. Toch wordt de schuld van de slachtoffers exclusief op de schouders geladen van Israël en de westerse mogendheden. Het is Israël dat in Den Haag voor de rechter staat en niet Israël met Hamas. En ja, het is mij bekend dat Hamas geen staat is en dus niet voor dat hof gedaagd kan worden.

In de NRC komen tal van experts aan het woord die zeggen dat met militair geweld Hamas en in het kielzog daarvan de Houthi’s niet uit te roeien zijn omdat ze een idee vertegenwoordigen. Dat kun je niet doodschieten. Ten bewijze daarvan wordt een onderzoek van het Palestinian Centre for Policy and Survey Research aangevoerd, volgens hetwelk in de Gazastrook 57% de aanpak van Hamas op 7 oktober blijft steunen en op de West Bank zelfs 82%. Dan zouden de voorstanders bereid zijn de gevolgen van deze strategie en deze specifieke strijdwijze te dragen en wie weet gebeurt dat ook wel. Tenslotte stonden de Duitsers tot het bittere einde ondanks de miljoenen doden en de verwoesting van hun steden aan de kant van de nationaalsocialisten. De geallieerden vreesden dan ook hardnekkig verzet en guerilla maar na de val van het Derde Rijk was het snel afgelopen met het enthousiasme voor het nazidom.

Wie weet gebeurt dat ook als het totaalfiasco van Hamas zonneklaar tot uiting komt. Er bestaat kans genoeg dat met Hamas het bijbehorende denken te gronde gaat. Tenslotte is er haast geen Palestijn meer die gelooft in de ideologie van het ooit geduchte maar nu vergeten Volksfront voor de Bevrijding van Palestina.

Hoe dan ook, niemand heeft er belang bij dat de Houthi’s met hun drones en granaten de economieën van het westen schaden en zo de schaal van het conflict tussen Israël en Hams vergroten. Ze zullen alleen bereidheid tot stoppen ontwikkelen als de regeringen van de EU en de Verenigde Staten het omgekeerde doen van wat zij trachten af te dwingen.

Naschrift: voor wie zich nu als representant van de joods-christelijke cultuur superieur acht aan die woestijnbewoners het Palestinalied van de grote Duitse dichter Walther von der Vogelweide. Bekijk de hele Engelse vertaling:

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Wat te doen met zeeterreur en wat leert ons het verleden?