Hoe de discussie over Afghanistan altijd de kern vermijdt: Amerikaans imperialisme

Op 20 juli bombardeerde Joe Biden Somalië en een dag geleden kondigde hij aan 5000 soldaten terug naar Afghanistan te sturen nadat hij de zogenaamde terugtrekking had aangekondigd. Het blijkt een oneindig verhaal: straatarme landen die totaal verwoest worden door de ‘grootste democratie’ van de wereld. Een wereldmacht die haar geavanceerde bommen en granaten laat vallen op landen waar mensen op blote voeten en sandalen lopen. Waarom bombardeert Amerika nu al decennialang het ene na het andere land het stenentijdperk in? Weet u het eigenlijk? Heeft u, buiten het mainstream verhaal over vrijheden, mensenrechten en de strijd tegen terreur, zich wel eens in alle rust afgevraagd waarom vaak met steun van onze politici miljoenen onschuldige mensen over heel de wereld worden afgeslacht door ’s werelds machtigste imperium?

Staat u eens bij het volgende stil. Volgens onderzoek is het aantal slachtoffers van Amerika’s Irak-oorlog opgelopen tot in de miljoenen. Ook in Afghanistan loopt het aantal doden op tot minstens een miljoen. Dan spreek ik enkel over twee van de tientallen landen waarin Amerika militair betrokken is. Andere onderzoekers geven aan dat in de afgelopen dertig jaar, Amerika minstens vier miljoen moslims heeft gedood. De Noorse professor Johan Galtung komt tot de conclusie dat Amerika na 1945 in meer dan 37 landen meer dan 20 miljoen mensen heeft gedood.

De westerling die door toedoen van een superioriteitscultuur en een eenzijdige mainstreammedia is geconditioneerd mensenrechtenschendingen enkel als een niet-westers probleem te zien, is blind voor het leed dat wordt veroorzaakt door westers imperialisme. Het wordt duidelijk wanneer we kijken naar de discussie over Afghanistan. Twintig jaar lang bekommert niemand zich om de bloedige bezetting van het land door Amerika. Echter, op het moment dat de Amerikaanse bezetter aankondigt zich zogenaamd terug te trekken, staan de kranten weer boordevol met artikelen die oreren over het gevaar van de Taliban.

Er is iets diep onsmakelijks en moreel corrupt aan het feit dat de westerling muisstil is wanneer een westerse wereldmacht decennialang mensenrechten loopt te schenden in landen waar ze niets te zoeken heeft, maar gaat steigeren over het idee dat inheemse conservatieven het eigen land weer overnemen als de bezetter zich terugtrekt. Deze koloniale vorm van denken waarbij men het als vanzelfsprekend beschouwt dat een westers land niet-westerse landen bezet en bombardeert, zonder zich af te vragen waarom dit nu daadwerkelijk is of hoeveel miljoenen onschuldige levens dit kost, is een westerse culturele stoornis. Een aandoening die ons als globale minderheid steeds verder vervreemdt van het overgrote deel van de rest van de mensheid.

Waarom is Amerika een allesvernietigend imperium geworden? Waarom vragen we ons dit niet vaker af? Iets dat u een idee zal geven zijn de woorden van een van ‘s werelds rijkste mannen, de Amerikaan Elon Musk die recentelijk op Twitter de volgende woorden uitte: “ We will coup whoever we want! Deal with it.” (vertaling: ‘Wij werpen elke overheid omver die wij omver willen werpen! Wen er maar aan’).

Dit knap staaltje eerlijkheid van een lid van de kapitalistische opperklasse is een belangrijk moment: de keizer trekt namelijk zijn kleren uit en toont zich aan eenieder naakt. Elon Musks woorden refereerden aan het Amerikaanse buitenlandbeleid in Latijns-Amerika dat zich kenmerkt door het steunen van lokale doodseskaders die inheemse socialisten uitmoorden om rechts-kapitalistische, pro-Amerikaanse regimes aan de macht te helpen (types als Jair Bolsonaro in Brazilië). Musk doelde in dit geval op Bolivia en het omverwerpen van de inheemse socialistische Morales-overheid om zo goedkoop aan het lithium van het land te komen.

De ontmaskering van Amerika Dit is een belangrijk moment, want Musk toont de wereld het imperialistische gezicht van Amerika, iets waar professor Noam Chomsky ons al decennialang voor waarschuwt. Namelijk, dat het machtigste land ter wereld arme niet-westerse landen uitbuit om goedkoop aan zijn natuurlijke bronnen te komen. Dit doet ze door in die landen pro-Amerikaanse, kapitalistische regimes (meestal lokale Europese afstammelingen van kolonisten) te installeren die de inheemse bevolking onderdrukken en winst maken op de goedkope verkoop van haar natuurlijke bronnen aan Amerikaanse bedrijven.

Echter, de inheemse bevolking in dergelijke landen wil nog wel eens roet in het eten gooien. In Zuid-Amerika bijvoorbeeld zijn veel mensen – in tegenstelling tot de onwetendheid van de meeste Europeanen – zich wél bewust van de imperialistische motivaties van Amerika en stemmen daarom vaak massaal op anti-imperialistische socialisten, zoals Evo Morales in Bolivia, die de inkomsten van lokale natuurlijke bronnen willen besteden aan de eigen (vaak straatarme) inheemse bevolking om deze zo uit de armoede te helpen. Echter, iedere keer als een dergelijke socialist de verkiezingen wint grijpt Amerika in. Met behulp van onze mainstreammedia demoniseert ze het socialistische regime als ‘autoritair en ondemocratisch’ en voelt ze zich genoodzaakt ‘vrijheid en democratie’ te exporteren (lees: een rechts-kapitalistisch bewind dat de inheemse bevolking onderdrukt). Niet goedschiks? Dan wel kwaadschiks via het steunen van doodseskaders die de inheemse socialisten uitmoorden, of met bommen en granaten van haar machtige leger.

In het Midden-Oosten hetzelfde verhaal. Amerika bezet op dit moment een groot deel van Syrië, niet toevallig het gebied met de meeste natuurlijke bronnen. Sterker, een topambtenaar van het Pentagon liet in november jongstleden óók het masker vallen en gaf trots toe dat een derde van Syrië nu in het bezit is van het Amerikaanse leger. U leest dat goed, ze zei ‘ in het bezit’. Met andere woorden, eenieder die denkt dat westers kolonialisme is afgelopen, leeft in een droomwereld. In 2018 berichtte Reuters dat naar schatting een half miljoen Syriërs zijn gedood in de bloedige oorlog waarin Amerika wederom doodseskaders (aan Al-Qaeda gerelateerde extremisten) traint en financiert om te vechten tegen het Assad-regime, terwijl ze tegelijkertijd het land de Filistijnen in bombardeert.

Eenzelfde strategie gebruikte Amerika in de jaren tachtig, toen ze doodseskaders in Afghanistan trainde en met miljarden financierde om te vechten tegen de Russen. Wie waren die doodseskaders? De Mujahadeen, later omgetoverd tot de Taliban. In Libië een soortgelijk verhaal: het rijkste land van Afrika met top gezondheidszorg en educatie werd door de Obama en Clinton administratie zo totaal verwoest dat het resulteerde in een land waar op dit moment mannen, vrouwen en kinderen worden verhandeld op slavenmarkten.

Europese blindheid voor menselijk leed Kortom, de Europeaan is blind voor de totaaldestructie die Amerika, meestal met steun van Europa, organiseert over heel de wereld. Men spreekt in het westen over minderheden die in China massaal in gevangenkampen zouden worden gestopt maar zwijgt over het feit dat met maar vijf procent van de wereldbevolking en een kwart aan ’s werelds gevangenen, Amerika de meeste mensen ter wereld opsluit. Van die gevangenen is een buitenproportioneel groot aantal mensen van niet-Europese komaf zoals afro-Amerikanen en inheemse Amerikanen die voor het winstbejag van private bedrijven slavenarbeid moeten verrichten. Verder werkt Amerika actief mee aan Saudi-Arabië’s genocidale oorlog in Jemen , steunt het illegale bezettingen van Palestijns land door Israël , en bezet ze nog steeds Irak.

Dan hebben we het nog niets eens over de moordende sancties die Amerika oplegt aan niet-westerse landen die weigeren aan haar onredelijke politieke en economische eisen te voldoen. De intenties van zulke sancties zijn het dermate verhongeren van een bevolking dat ze begint te protesteren tegen haar overheid in de hoop dat deze uiteindelijk omver wordt geworpen. De volgende stap is het installeren van een pro-Amerikaans regime dat wél wil luisteren. De landen die op dit moment lijden onder Amerikaanse sancties zijn: Cuba, Haïti, Syrië, Bolivia, Nicaragua, Zimbabwe, Noord-Korea, Eritrea, Venezuela, Iran, Irak, Libië, en de Sudan. Terwijl het cultureel totaal verschillende landen zijn, hebben ze een aantal dingen gemeen: Het zijn allen niet-westerse landen die hebben geweigerd te buigen voor de economische en politieke druk om hun land te laten runnen door een kapitalistische Europese en Amerikaanse elite. Volgens voormalig VN-rapporteur, Alfred de Zayas, hebben de sancties op Venezuela alleen al geresulteerd in meer dan honderdduizend onschuldige doden. Sancties kan men dus zien als een vorm van oorlog voeren en resulteren daarom altijd in menselijk leed van een onbeschrijflijke omvang.

Het wordt al gauw duidelijk dat de vrijheid en democratie waar het westen graag mee pronkt enkel geldt voor een zeer select groepje rijke populaties in het Westen. De rest van de wereld heeft te lijden onder de terreur van westers imperialisme. Alhoewel, die zogenaamde vrijheid blijkt ook in het Westen enkel relatief te zijn wanneer we ons realiseren dat de journalist Julian Assange op dit moment in een Britse gevangenis wordt gemarteld en langzaam weg mag rotten omdat hij het moordende Amerikaanse imperialisme ongecensureerd aan ons allen durfde te tonen. Hetzelfde geldt voor alle onschuldige mensen die gemarteld en misbruikt worden in de Amerikaanse gevangenis op Guantánamo Bay.

Kortom, mijn advies aan u is om de volgende keer wanneer de effecten van een Amerikaanse oorlog in het nieuws worden besproken zonder dat de aanwezigheid van Amerika als bezettende macht wordt bevraagd, uw vraagtekens zet bij zulke berichtgeving. Ieder mediakanaal dat de Amerikaanse oorlogen bespreekt als een vanzelfsprekendheid, of het nu de NOS, BBC of CNN is, mag u per definitie als verdacht beschouwen. Wilt u de vele oorlogen waarin het Westen is betrokken beter begrijpen, dan kan ik u adviseren alternatieve media te raadplegen zoals die van het top onderzoeksjournalistenteam The Grayzone , of boeken te lezen en interviews te bekijken van wetenschappers zoals Noam Chomsky, Vijay Prashad en Michael Parenti. Onwetendheid is geen optie meer.