Hoe flitsbezorgers overal zijn ondanks een beroerd verdienmodel

Binnen het toch al enorme aanbod van allerhande koeriers, is de zogenaamde flitsbezorger aan een snelle opmars bezig. Supermarkten die niet toegankelijk zijn voor het publiek, maar waar je via de website de benodigdheden kunt aanklikken waarvoor je niet zelf naar de winkel kan of wil. Met ongeveer 10 minuten staat de bezorger voor je deur. Daar betaal je wel meer voor dan wanneer je zelf de deur uit zou gaan, maar getuigde de populariteit van deze manier van winkelen, vinden veel mensen het de moeite waard.

Aan die populariteit kleeft ook een keerzijde. Zo komen buurtbewoners steeds vaker in opstand tegen de zogeheten dark stores, de winkels met vaak dichtgeplakte ramen vanuit waar de bezorgers werken. Onder meer Amsterdam en Rotterdam hebben inmiddels een verbod ingesteld op nieuwe dark stores. En hoewel een deel van de bezorgers tevreden is over hun werk, is er ook een deel dat wel degelijk last ondervindt van bijvoorbeeld de zware tassen, of de haast onmogelijke snelheid waarmee moet worden gewerkt. Vrijdag nog werd een zo’n bezorgdienst, Gorillas, onderwerp van felle kritiek nadat het zijn bezorgers middenin storm Eunice gewoon op de fiets op pad stuurde. Vergelijkbare aanbieders als Gettir, Flink en Zapp doen het al niet veel beter.

Toch is er een kans dat binnenkort een groot deel van deze bezorgers uit het straatbeeld verdwijnt. Wie even een rekensom maakt van een paar kleine boodschappen, versus de kosten die het bedrijf maakt om die te bezorgen, ziet dat het een wel heel beroerd verdienmodel is. Hoe het toch kan dat de flitsbezorgers als paddestoelen uit de grond schieten, legt NOS op 3 uit in deze korte, verhelderende video: