Hoe integratiebeluste witte mensen eigenlijk andere culturen willen uitwissen

Presentator Filemon Wesselink was op vrijdag 18 juli te gast bij het programma De Oranjezomer waarin Thomas van Groningen Wesselink naar zijn mening vroeg over het uithangen van de Marokkaanse vlag door een scholier die geslaagd was voor het eindexamen. “Ik begrijp het gevoel wel een beetje, maar ik vind het toch jammer,” zei Wesselink.

Oké, vooropgesteld: Vandaag Inside, en blijkbaar ook deze zomer spin-off, is een trash talkshow waar weinig zinnigs wordt besproken omdat de groep witte mannen waar deze talkshow omheen geclusterd is hun meningen erg relevant vinden, terwijl die dat niet zijn. Maar ik wil hier hoe dan ook even iets over zeggen, want dit is de zoveelste symptoom van een vernederend en racistisch Nederland waarin er geen ruimte is voor de mozaïek die onze samenleving is.

Als jij, als witte man, niet wil dat mensen trots zijn op hun etnische en culturele wortels — wat op zichzelf al heel raar is om te vinden — dan moet je misschien beter je best doen om die mensen zich hier thuis te laten voelen. Want dag in en dag uit, jaar in en jaar uit te horen krijgen dat alle problemen in de samenleving komen door deze mensen en iedereen die op hen lijkt, dan leidt dat tot vervreemding.

Mensen die roepen dat andere etnische en culturele groepen beter ‘geïntegreerd’ zouden moeten zijn, dwarsbomen die ‘integratie’ juist door die groepen als de Ander neer te zeggen. Daarmee ondermijnen ze hun eigen wens. Wat eigenlijk gewoon de wil is dat iedereen zich assimileert aan de dominante witte (!) cultuur in Nederland. Maar herhaaldelijk het signaal afgeven dat groepen mensen er niet bij horen of nooit hun best doen om erbij te horen, zorgt ervoor dat die mensen zich zo gaan voelen en gaan gedragen.

Wat is überhaupt het probleem? Op de foto hangt niet alleen een Marokkaanse vlag maar een Marokkaanse én Nederlandse vlag. Twee culturen, twee landen, twee vlaggen. Naast elkaar. Is dat juist niet wat je wil, Filemon? Dat mensen de cultuur die ze is meegegeven vol trots en gelijkwaardigheid naast de Nederlandse cultuur laten wapperen? Nee, heb ik het idee.

Je wil niet dat verschillende wortels naast elkaar groeien en zich met elkaar vervlechten. Je wil geen vermenging van culturen en uitwisseling van gedachtes. Je wil assimilatie en dat mensen hun eigen wortels uitknippen. Je wil dat ze hun eigen verleden, het verhaal van hun ouders en voorouders, hun cultuur geheel uitwissen. Totdat ze niks meer zijn dan een grijze brij dat zich helemaal heeft aangepast aan Nederland.

Maar is het Nederland van vandaag de dag iets waar men bij wil horen? Dit Nederland laat zich typeren door een haat voor de Ander, een conservatief geluid, een afkeer voor trans mensen. In dit Nederland is er in het centrum van de macht de wens om ongedocumenteerden en hulp aan ongedocumenteerden te bestraffen. In dit land kijken bestuurders de andere kant op bij een gelivestreamde genocide en levert het stilletjes wapenonderdelen aan de agressor aan. Is dit het Nederland waar men trots op is?

Jaren geleden voelde ik al aan mijn water dat deze vorm van Nederland er een is waar ik me niet aan wilde assimileren. Dus toen ik slaagde, hing ik de Nederlandse én Surinaamse vlag op. Niemand ontneemt mij mijn wortels. Niemand heeft het recht om de wortels van een ander te ontnemen. Zeker niet irrelevante witte mannen die denken dat ze wat zinnigs te melden hebben.

Dit artikel is ook gepubliceerd op de Substack van Rocher.