Hoeveel dode kinderen is jouw twijfel waard?

Er grijpt een besmettelijke ziekte om zich heen waar geen vaccin voor bestaat. De aandoening heeft vele namen; wantrouwen, overmoed, achterdochteritis. Big Pharma zou eraan verdienen, aan het complot om hun kinderen autistisch – of erger – te maken. Terwijl het tegendeel waar is.

Weggerekend Onze kinderen zijn namelijk niet gezond ondanks, maar omdát er vaccins bestaan tegen de meeste besmettelijke kinderziektes. Toch worden compleet onnodige sterfgevallen; kwetsbare baby’s, kinderen en vrouwen weggerekend als ‘statistisch verwaarloosbaar’ (ik ga niet linken naar dergelijke misinformatie, maar geloof me, het gebeurt). Niet alleen je eigen kinderen – maar ook baby’s onder een jaar en kinderen met bijvoorbeeld leukemie, die niet in aanmerking komen voor vaccinatie – willens en wetens blootstellen aan dodelijke ziekten wordt gezien als een recht. Het verspreiden van baarlijke en gevaarlijke nonsens als een plicht.

Consequenties Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat confrontatie met onwelgevallige feiten de overtuigde ‘twijfelaar’ alleen maar sterkt in het wantrouwen. In een zee van informatie vissen ze naadloos de meest onbetrouwbare informatie en rammelende argumentatie op, zolang en omdat die het reeds bestaande beeld bevestigt. Hoewel ik begrijp dat de vaccinatiediscussie raakt aan het fundamentele recht op zelfbeschikking vind ik wel dat er grenzen gesteld mogen worden aan het gevaar waar we anderen mee opzadelen. Het pleidooi om bepaalde vaccinaties verplicht stellen als voorwaarde voor de toegang tot de kinder- en naschoolse opvang vind ik dan ook zeer redelijk, omdat daarmee de grootste groep kwetsbare kleintjes in bescherming wordt genomen. Het blijft legaal om je kinderen niet te vaccineren, om wat voor reden dan ook, maar er zijn wel consequenties aan verbonden. Net zoals de samenleving consequenties ondervindt van een dalende vaccinatiegraad en daarmee ontoereikende groepsimmuniteit.

Mocht u nog niet doorhebben wat die consequenties zijn, dat zijn dus zieke en dode kinderen. Fatale slachtoffers van dokter Google en de fraudeur Andrew Wakefield.

Kindersterfte We hoeven maar naar onze ouders en grootouders te luisteren om de verschrikkingen van kindersterfte en -verlamming uit de eerste hand te horen. In plaats daarvan geven we kwakzalvers en betweters een landelijk podium in onze talkshows en kranten, met het gevolg dat het gif van de twijfel steeds dieper de bodem in sijpelt. Op dit moment zetten ziekenhuizen in de Verenigde Staten zich schrap voor een mazelenuitbraak die al meer dan 107 besmettingen veroorzaakte en zich verspreidde over 21 staten. Vorig jaar explodeerde de mazelenepidemie in Europa, met een verviervoudiging van het aantal besmettingen in 2017 (21.315) ten opzichte van 2016 (5.273). In een jaar tijd stierven er 35 Europese kinderen aan een ziekte die niet meer hoeft te bestaan, maar die met hete en valse lucht nieuw leven wordt ingeblazen.

Het recht om te twijfelen is inderdaad een groot goed, maar als je het lef hebt om 220 jaar medische wetenschap weg te wuiven, durf jezelf dan ook de moeilijke vraag stellen hoeveel dode kinderen jouw twijfel waard is.