Door: Jan de Korte en Henk Plessius
Het voorstel om de hypotheekaftrek te beperken roept veel reacties op. De tegenstanders suggereren daarbij dat de sociale huurmarkt zwaar wordt gesubsidieerd, terwijl de huizenbezitters zelf opdraaien voor hun hypotheeklasten, eigen woningforfait, WOZ, etc. Het zou oneerlijk zijn om de lasten voor de bezitter nog verder te verzwaren.
Goed om de feiten op een rij te zetten.
Het verhaal dat de huurmarkt zwaar wordt gesubsidieerd klopt niet. De corporaties kunnen goedkoper lenen dankzij staatsgaranties, maar daar is, qua steun, alles wel mee gezegd. Ze zijn door de jaren heen afgeknepen met een “winst”-belasting en beperking van de aftrek van kosten. Doordat ze zich moeten beperken tot de laagstverdienenden, verhuren ze in steeds meer gevallen onder de kostprijs. Tot voor kort was het bovendien verboden dat ze grond kochten. Het resultaat daarvan is dat er veel minder sociaal gebouwd wordt dan mogelijk is. Hoezo zware subsidiëring?
Daarvoor moeten we naar de koopsector. Wie een huis van vier ton koopt, krijgt door de jaren heen een ton aan aftrek terug. Tegenover die - aanzienlijke - aftrek/subsidie staat dat je, net als over andere bezittingen, belasting betaalt over je voordeel. Dat gebeurt in de vorm van het huurwaardeforfait; de waarde van de huur die je uitspaart. Dat bedrag staat al in geen jaren meer in verhouding tot de werkelijke voordelen. Bij een woning van bijna negen ton, €3000 euro. Dat is bruto. Netto blijft daarvan €250 per jaar aan belasting over. Het mag duidelijk zijn dat de verhouding hier zoek is. Het wordt helemaal onbegrijpelijk wordt als je een woning boven de 1,3 miljoen hebt. Dan betaal je naar verhouding nog minder. Daar komt bij dat de gemiddelde huizenbezitter jarenlang dezelfde financieringskosten betaalt en huurders jaarlijks een huurverhoging krijgen. De starterssubsidies voor koopwoningen laten we maar even buiten beschouwing. Nog een leuke: met hypotheekrenteaftrek krijg je meer kindertoeslag dan een gezin met hetzelfde inkomen zonder koophuis! De aftrek verlaagt namelijk het inkomen en verhoogt daarmee het recht op toeslag.
Kortom, de eigen woningbezitter heeft het vele malen beter dan de huurder. Een geleidelijke beperking van voordelen is op zijn plaats. Daarbij past een betere behandeling van de corporaties. Afschaffing van de winstbelasting en van de beperking van aftrekposten. En ruimere garanties om veel meer middenhuurwoningen te kunnen bouwen. Want startende agenten en onderwijzers kunnen allang geen koopwoning meer financieren. Daarvoor moet je inmiddels meer dan twee maal modaal meenemen. En tegen de stijging van de woonprijzen kun je niet op sparen.
Jan de Korte is vastgoedeconoom en PvdA-lid
Henk Plessius is fractievoorzitter in de gemeenteraad van Zaltbommel
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.