Ik kniel niet voor de foute macht

Gebruik je democratische recht niet alleen om voor jezelf op te staan.

Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik hecht enorme waarde aan democratie. Ik wil dat mensen de baas zijn over hun eigen leven. Ik wil dat ze zeggenschap hebben over beslissingen die hun eigen levens aangaan.

Ik wil dat de mens in ons de macht heeft (en krijgt) over ons eigen lot. En niet een (gekke) despoot. Niet een (hebzuchtige) tiran. Niet een (grappige) koning of een (modieuze) koningin, maar Wij. U en ik. Ervan uitgaande dat u, en hopelijk ook ik, een rechtvaardig en eerlijk mens bent, en blijft. 

Wellicht bent u minder dan ik geïnspireerd door het socialisme en als zodanig ook grootgebracht. Uw wereld is niet de mijne, en de wereld die ik nastreef spreekt u mogelijk ook niet aan. Verschillen mogen er zijn. In mijn poging om onze wereld eerlijker te maken, doe ik ook een poging om u te overtuigen dat ouderwets socialisme vele oplossingen biedt voor de oneerlijkheid die aan uw levenslot kleeft en al uw vrijheid beperkt en al uw medemensheid net zo beklemt.

Wie sociaal wil zijn streeft geen rijkdom na gemeten in kapitaal. Ooit besloot ik om horizontaal te groeien in plaats van verticaal. Daarmee wilde ik de hoogte niet in, wel de breedte. Breedte in de (mensen)kennis en ontmoetingen. Ik wilde niet groeien naar de top. Ik wilde blijven daar waar ik bijhoor. Bij mensen. Bij mijn medemensen. Ik wilde rijk zijn van het aantal gezichten dat ik tegenkom, voor wie mijn onvoorwaardelijke inzet ertoe zal doen. Ik wilde in de breedte van betekenis voor velen zijn, en niet de hoogte nastreven voor mijn egocentrische Ik. 

In mijn oude wereld van een oprecht socialisme was een zorgeloos leven voor ons allen het doel. En als zodanig ook aan een ieder gegund. Ongeacht waar wij vandaan komen. 

Anno nu leven wij in een hel. Wij wellicht minder dan zij in Gaza. U mag het ontkennen of het niet willen zien, maar onze wereld, waar mensen over medemensen de zeggenschap hebben, deze, onze wereld stapelt alleen maar ellende op, de pijn en de wanhoop daarin inbegrepen.

Wat er om mij en u heen gebeurt, kan ik echter niet verdragen. Zie Gaza, alstublieft. Ik schaam me kappot dat ik als mens ooit geboren ben. Als olifant had ik mogelijk meer invloed kunnen hebben op de gruwelijke en onmenselijke toestanden in Gaza. Met mijn doen en laten blijft mijn invloed blijkbaar nihil. Moet ik maar stoppen? En mijn mond dicht houden?

Mooi niet. 

"Stop genocide in Gaza!"

Ik lijd ook aan een auto-immuunziekte, die mogelijk ook u heeft aangetast. Ik ben het soort mens dat niet slijmt, niet "Ja" knikt en niet haar/zijn hoofd en knieën buigt tegenover de (oneerlijke) macht. Koste wat het kost staat de mens in mij altijd rechtop. Ik schud de hand van een foute machthebber niet als het bloed aan zijn/haar vingertoppen kleeft. Wie liegt en bedriegt kijk ik rechtstreeks aan. Mijn wenkbrauwen zijn dan hooggespannen. 

"Ik ben niet bang! O, nee! Stop genocide in Gaza!"

Dat niet willen slijmen heeft me mogelijk veel rijkdom gekost. En stel dat ik de afgelopen 54 jaar alleen voor mijzelf vocht?

Over een paar jaar ga ik ook dood. En als mijn leven de dood nadert, wat neem ik mee? 

"Bezittingen? Geld? Status en aanzien?"

Ah. Niks gaat mee. 

Daar waar we niet meer bestaan, daar tellen onze bezittingen echt niet mee. Wat moet je daarboven met je spaargeld en al je rijkdom? Aan wat ga je dat overtollige geld nog besteden als je dood je bevrijdt van dit akelige, hebzuchtige en op consumptie gerichte leven? Daarboven ga je je nog afvragen:

"Leefde ik mijn leven alleen voor mijzelf of wilde ik toch iets voor een ander betekenen?"

Alleen bij ons leven genieten we de kans om aan ons leven een echte betekenis te geven. Namelijk een strijd voor een eerlijke en rechtvaardige wereld. Voor onszelf maar ook voor hen die het minder goed hebben dan wij.

Democratie biedt die kans. Willen we hebberig en daarin onverzadigd zijn, dan is slijmen inderdaad onze beste keus. Willen we racistisch zijn en de volkeren die we niet kunnen uitstaan uitmoorden, dat kan ook. Democratie biedt die mogelijkheid. In een democratie kan je net zo wreed als rechtvaardig zijn. Die keus is aan u. 

Nederland is een klein land. Qua oppervlak wel, maar qua menszijn oneindig groot. In dit Nederland hebben soortgelijke vechters als u en ik ooit een rechtvaardige samenleving gecreëerd. Via democratie hebben zij een sociale en rechtvaardige rechtsstaat weten te creëren. Waar u en uw nazaten nog tot op de dag van vandaag de zekerheid op een menswaardig bestaan mogen benutten. Sociaal zijn ben je niet voor jezelf. Maar voor hen die het nodig hebben. Het leven brengt zo veel akeligs en zo veel onvoorspelbaars met zich mee. Binnen het socialisme vangen we de klappen van het onvoorspelbare en akelige leven samen op. Om u en uw naasten te beschermen. En ook om aan u en uw naasten een menswaardige toekomst te bieden.

U bent soms te trots om de hulp te aanvaarden. Wie de hulp biedt doet dat eerlijk en onvoorwaardelijlk. Zonder elkaar komen wij nooit ergens. Dat weten zij, zij die eerlijke en oprechte medemensen onder ons. Bent u er een van? 

U en uw nazaten, net als ik, knielen niet voor de oneerlijke macht. Hen destijds en mij nu drijft de eerlijkheid. En rechtvaardigheid. Ik kniel niet voor de foute macht. U evenmin.  

In oktober gaan we weer kiezen. In democratie geloof ik echt, maar ik besef ook dat ik ook in u moet geloven. In uw gezond verstand. In uw goed hart. In uw besef dat een betere wereld voor u en mijzelf bij een betere wereld begint die voor eenieder gelden zou. Wat heb je eraan als elders anderen lijden en jij hier alleen maar lol hebt? En jij straks een bak geld meeneemt in je kist naar een dode wereld die jou noch je medemens van betekenis voorziet.

Een echt mens kan je alleen bij leven zijn. Zolang je leeft kan je hier en nu voor de mensheid veel betekenen. Kies ervoor. Wees niet bang. Kniel niet. Durf te zeggen. Durf op te staan. En slijm nooit. Gebruik je democratische recht niet alleen om voor jezelf op te staan. Maar voor hen allen die het minder goed hebben dan jij. En dat zijn er velen. Zie Gaza, aub. 

Eind oktober kiest u voor uw betere zelf maar ook voor hen wiens lijden van onze stem afhankelijk is. Denk er goed over na, alstublieft. Zie Gaza. En al dat lijden daar. Kijk in de breedte en niet in de hoogte. Groei breed. Voorkom ellende van anderen met je eerlijke en oprechte bestaan. Geld en rijkdom is van korte duur. Straks als je dood gaat, blijven je bezittingen achter. Zij gaan niet de aarde in samen met jou. En als dat wel kan, wat is dan de waarde van al dat geld van je? Maakt het geld je zo gelukkig? Zo gelukkig, dat je voor het leed van je medemens zo blind en onverschillig blijft? 

Was ik maar als olifant geboren... Dit soort wezens komt wel voor elkaar op. Onvoorwaardelijk.