Ik noemde Eric van der Burg een bokkenlul en wil nu graag even met hem om de tafel

Vincent Bijlo schrijft een serie vakantiecolumns, dit is de 11e en de laatste.

Wat een kolerezooi, zo eindigde mijn vorige column. Dat sloeg op de politieke situatie hier. Inmiddels is het debat over de ontstane toestand gevoerd en iedereen heeft een zegje kunnen doen.

Wilders heeft er twee virtuele zeteltjes bij gesprokkeld door Lisa postuum te misbruiken, te ranzig, te vies en te goor voor woorden. Wat Wilders doet, en dat zou iemand in de Kamer toch eens recht in zijn gezicht moeten zeggen, is exact het mechanisme kopiëren dat de Nazi’s in de jaren dertig gebruikten, alleen Joden heten bij Wilders asielzoekers. Ongetwijfeld gaat hij dan in de slachtofferrol, zijn favoriete rol, en roepen dat hij geen Nazi is. Nee, dat is hij ook niet, maar hij maakt wel gebruik van nazimechanismes. Oh, dat mensen in die charlatan, die rattenvanger van Hamelen blijven geloven, dat is treurig, maar, dat moet gezegd, veel andere partijen doen echt hun stinkende best om de politiek zo onbetrouwbaar mogelijk te maken.

Ik las dat nog maar 4% van de Nederlanders vertrouwen heeft in de politiek, gek cijfer, 4%, dat is precies iedereen die in de politiek zit, of welk niveau dan ook, of er op de een of andere wijze zijn/haar brood mee verdient.

Ja, die Wilders, hij is, als ik het op zijn Eric van der Burg’s zeg, een teringlijer. En die Van der Burg zelf, wat is dat een bokkenlul zeg. Ja, sorry sorry, ik kan er niks aan doen, ik zit vandaag niet lekker in mijn vel, dan krijg je dat. Echt, een zakkenwasser. Excuus, ik ben en sukkel, ik had dat niet zo moeten opschrijven. Maar ik kreeg allemaal foto’s van minister Brekelmans die weigerde een paar doodzieke kinderen uit Gaza op te nemen toegestuurd, nou, dat gaat niet in je kouwe kleren zitten, kan ik je zeggen.

Maar ik betreur het echt, de ophef die er nu ontstaan is omdat ik Van der Burg een bokkenlul heb genoemd. Ik wil dan ook graag aangeven dat ik met hem om tafel wil om de kou uit de lucht te halen, want dit is natuurlijk erg vervelend, dat ik hem bokkenlul en zakkenwasser noemde. Ik had mijn dag gewoon niet, ik ben ook een mens. Dat heeft iedereen toch wel eens?

Hoe het ook zij, iedereen deed zijn zegje in het debat.

Yesilgöz deed het voorkomen alsof de ijzerenheinige VVD precies hetzelfde wilde als Veldkamp, ze zag eigenlijk het probleem helemaal niet. Ja, dat is nou precies het grootste probleem van Yesilgöz, ze ziet nooit iets, ze staart zich blind op haar eigen kleine verbeten verongelijkte gelijkje.

Ze was overigens voor haar doen erg aardig voor Timmermans, ze begint misschien heel langzaam, onder zware druk van haar omgeving, te begrijpen dat het wellicht handig kan zijn om iets van toenadering te zoeken. Dit met het oog op het feit dat ze heeft uitgesloten ooit nog met Wilders in zee te gaan.

Wat overigens ook grappig was, dit even terzijde, Wilders publiceerde gisteren de eerste vier namen van zijn kandidatenlijst voor de verkiezingen. Naar de rest wordt nog naarstig gezocht.

Maar pas op, Yesilgöz mag Wilders dan uitgesloten hebben, Brekelmans, popup-minister van Buitenlandse zaken, haar vermoedelijke opvolger, zette nog eerder dan Yesilgöz de deur voor Wilders op een kier. Dus, met de VVD weet je het nooit, die wil toch altijd maar weer leveren, leveren, leveren. In ieder geval wensen we de partij een NSC-achtige uitslag toe op 29 oktober.

Nou, iedereen deed zijn zegje. Van der Plas kon het allemaal niks bommen, gebeurd is gebeurd, mest erover, blik op oneindig en doormodderen maar. Ik zal niet iedereen behandelen hier, maar waar het op neer komt is dat het armetierige rompertje VVD en BBB, met 20% van de Kamer als aanhang, voortrommelt.

Hè, nou heb ik nog steeds niet verteld over onze flitsvakantie in Duinkerke. Nee. Nou, die was geweldig. Ik heb geen moment aan teringlijers, zakkenwassers en bokkenlullen gedacht. Oh, wat was dat louterend. Ik heb mij de oren laten wassen door de zeewind, ik heb sculpturen gevoeld in de Jardin Arp Dunkerque, heerlijk gegeten, gewandeld, naar musea geweest en mooie gesprekken gevoerd met onze lieve pleegzoon Afeef en zijn lieve vrouw Lubna en met mijn eigen vrouw Mariska uiteraard, ook lief.