In 2021 stemden Israël en de VS tegen het recht op voedsel

Het wordt de hoogste tijd dat juristen serieus gaan bekijken op welke gronden politiek leiders binnen en buiten Europa strafrechtelijk kunnen worden vervolgd.

“The right to adequate food is realized when every man, woman and child, alone or in community with others, has physical and economic access at all times to adequate food for means for its procurement”

In december 2021 nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties resolutie 76/166 aan waarin ‘the right to food’ voor alle wereldburgers werd vastgelegd. De resolutie kende 186 voorstemmers en er waren 5 afwezigen. Toch waren er ook nog 2 landen die tegen dit meest elementaire mensenrecht stemden: Israël en de Verenigde Staten.

De VS stemden tegen vanwege de handelspolitieke beperkingen van de resolutie en de opvatting dat toegang tot voedsel een beleidsdoel is, geen afdwingbaar recht. Israël maakte bezwaar tegen de formulering over bezette gebieden en hongersnood in conflicten.

In een tijd waarin complottheorieën zich heel snel verspreiden, is het verleidelijk de huidige door Israël en de VS gecreëerde uithongering van de Palestijnse bevolking in Gaza te zien als een beleidsdoel dat al jaren geleden werd gepland. Ik weiger zo’n complottheorie serieus te nemen. Maar dat voor de meerderheid van de Israëlische politiek etnische zuivering van de Westelijke Jordaanoever en Gaza wel degelijk al jarenlang een helder beleidsdoel is, mag inmiddels algemeen bekend worden verondersteld.

De horrorbeelden van de uitgehongerde bevolking van Gaza die we vandaag zien, zijn inmiddels zó weerzinwekkend dat je ze simpelweg niet meer kan bevatten. Het wordt daarom de hoogste tijd dat juristen in Europa en elders ter wereld in actie komen. De consequente weigering om de genocide op en uithongering van de Palestijnse bevolking te stoppen, is immers volstrekt onacceptabel. Het met wapenleveranties én financieren van Israëls oorlogseconomie actief bijdragen aan de genocidale misdaden, is zonder meer crimineel.

Dat nú het moment is gekomen om serieus te onderzoeken op welke gronden politiek leiders in en buiten Europa strafrechtelijk kunnen worden vervolgd, lijkt me helder. En willen deze leiders het risico op toekomstige vervolging verkleinen, dan lijkt er momenteel nog maar één serieuze uitweg te zijn: onmiddellijk militair ingrijpen. Niet morgen, maar vandaag!