In de thuiszorg hoeven mondkapjes niet. Waarom dan wel in de supermarkt?

Het Outbreak Management Team (OMT), zo onthulde Nieuwsuur donderdagavond, ziet weinig in de combinatie mondkapjes en thuiszorg. Men zou per cliënt moeten beoordelen of het gebruik overwogen kan worden. Op 1 oktober publiceerde het RIVM  al een tamelijk terughoudend advies met de titel Toepassing van niet-medische mondneusmaskers in openbare ruimten. In dit verband is het motto van deze instelling wel bijzonder relevant: De zorg voor morgen begint vandaag.

Van de mediadokters en -virologen, die zoveel talkshows een voorspelbaar karakter geven, zetelen de volgenden in het OMT : Marc Bonten, Diederik Gommers, Jan Kluytmans, Marion Koopmans en Andreas Voss. Het kan zijn dat ik er over eentje heen gelezen heb. Hoe dan ook, deze bekende deskundigen dekken dit laatste advies met hun autoriteit. Anders waren ze wel met slaande deuren vertrokken.

Jij en ik zijn geen virologen maar we hebben wel onze hersens bij elkaar. We kunnen kijken en vergelijken. We kunnen nadenken en conclusies trekken. Ook hebben we vast wel eens iemand van de thuiszorg aan het werk gezien. Die komen over de vloer bij oude en/of zwakke mensen. Hun werkzaamheden brengen met zich mee dat zij die anderhalve meter niet goed kunnen aanhouden. Als covid binnen is gekomen – of gebracht – hangt het in het hele huis.

Onder zulke omstandigheden, zou je aldus het OMT van de grote Diederik misschien eventueel voor een mondkapje kunnen kiezen of zoals ze het zelf in hun bargoens schijnen te noemen mondneusmaskers.

Op grond van hersengebruik en het laten draaien van ons begrijpertje stellen U en ik de volgende vraag: als thuiszorgmedewerkers in de omgeving van zieke en zwakke mensen misschien wel eens een enkele keer een mondkapje op zouden kunnen doen, waarom moeten wij dan met zo’n lap voor onze kop de supermarkt in en – dixit de premier – overal waar je de hemel niet ziet? Waarom is het asociaal en gevaarlijk om zonder mondneusmasker van het cafétafeltje op te rijzen teneinde te gaan pissen? Wie belazert wie nu? Wie zijn de dokters en wie zijn de kwakzalvers? Wanneer overschrijdt het aantal besmettingen de 10.000? Wat is dit voor een gesodemieter?

Dat soort dingen vragen mensen zich af als ze geen viroloog zijn maar evenmin gespeend van gezond verstand.