Je medische gegevens onderbrengen bij de overheid is als clown Bassie vragen je kinderen te helpen oversteken op de A2

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZA) wil zorgbehandelaren van onder meer de GGZ per 1 juli verplicht stellen om bepaalde patiëntgegevens met haar te delen. Zo moeten de behandelaren scorelijsten invullen met daarop vragen als hoe agressief iemand is, of er sprake is van handicaps, zelfmutilatie of gedachten over zelfdoding. De reden is volgens de NZA dat op deze manier sneller kan worden bepaald wat voor zorg iemand nodig heeft. Een bijkomstigheid is, zo merkt Ellen Deckwitz op in De Nieuws BV – “het blijft toch de overheid” – dat kan worden ingeschat wat de kosten van de behandeling zullen bedragen.

Een hachelijk plan, vindt Deckwitz. Heeft deze aanpak überhaupt zin? Je kijkt er immers vooral mee naar de gevolgen, niet naar de oorzaken. Daar komt nog eens bij dat behandelaren hun beroepsgeheim moeten schenden om te voorkomen dat de NZA ze een boete oplegt. De deels geanonimiseerde vragenlijsten zijn ook nog eens zo anoniem niet, het is een koud kunstje om de persoon erachter te achterhalen. En ook dat is niet wenselijk, merkt Deckwitz op:

“Wat als er een nieuw kabinet aantreedt en zij besluit iets meer over de personen erachter te willen weten? Zo worden mensen wiens toestand toch al broos is, in een veel kwetsbaardere positie gebracht. Daar komt bij dat de NZA niet de meest betrouwbare instelling is die tijdens de coronacrisis keer op keer de mist in ging. Alle blunderambtenaren van toen zitten er nog steeds. Het is een beetje alsof je clown Bassie vraagt om je kinderen te helpen oversteken op de A2.”