‘Joods-christelijke traditie’ is neofascistische prietpraat

Door het over een joods-christelijke traditie te hebben, wordt de indruk gewekt dat Nederland is gebouwd op een aantal waarden die het jodendom en het christendom gemeenschappelijk hebben, en dat die waarden niet, of minder, zouden voorkomen in andere geloven – met name, de islam. Welke waarden dat dan zouden zijn is onduidelijk - en zal onduidelijk blijven. Er is namelijk geen argumentatie voor.

Ook de islamofobe paradepaartjes van ‘gelijkheid tussen man en vrouw’ en ‘gelijkheid voor homoseksuelen’ brengen geen gewicht in de schaal. Kijk bijvoorbeeld naar hoe er bij de SGP achterban gedacht wordt over gelijkheid tussen man en vrouw en gelijkheid voor homoseksuelen. Dat de SGP-achterban bij uitstek de vertegenwoordiger is van de christelijke traditie, maakt duidelijk dat dit geen onderbouwingen kunnen zijn om een verschil tussen joods-christelijke en islamitische traditie te willen duiden.

Bovendien wordt met gebruikmaking van de terminologie ‘joods-christelijke traditie’ de indruk gewekt dat het jodendom en het christendom broertjes van elkaar zijn, die in Europa altijd gezellig hebben samengeleefd. Zodoende wordt buiten beschouwing gelaten dat het juist de christelijke kerk is geweest die aan de basis heeft gestaan van het diepgewortelde antisemitisme in Europa. Dat het de christelijke kerk is geweest die aan de basis heeft gestaan van alle pogroms op joden, waarbij in de loop van de eeuwen op allerlei plekken in Europa joden zijn uitgemoord door christenen. Dat juist de christelijke kerk aan de basis van de Inquisitie heeft gestaan. Dat de christelijke kerk aan de basis van joodse getto vorming heeft gestaan. En dat de holocaust de culminatie is geweest van al die christelijke politiek.

Het jodendom en het christendom zijn dus geen broertjes van elkaar die vreedzaam hebben samengeleefd en op grond waarvan een verlichte Europese cultuur zou zijn ontstaan – nee, het christendom is juist altijd de grootse vijand van het jodendom geweest.

Het voornoemde maakt duidelijk dat de term ‘joods-christelijke traditie’ prietpraat is. Waarom is die prietpraat neofascistisch? Omdat het een bouwsteen is in het creëren van een vijandbeeld. Het is een bouwsteen die neofascistische politici en neofascistische media gebruiken in het narratief om de bevolking angst voor ‘de ander’ aan te praten. Die media en die politici zijn neofascistisch, juist omdat ze een bevolkingsgroep tot zondebok maken. Iedereen die geschiedenisles heeft gehad, weet dat
het afschilderen van een bevolkingsgroep tot zondebok een belangrijk onderdeel is van het fascistische repertoire. En iedereen die geschiedenisles heeft gehad, kent de risico’s van dergelijk discriminatoire retoriek.

Ten slotte lijkt de joods-christelijke traditie, mocht dat begrip überhaupt een meer dan hypothetische inhoud hebben, me helemaal niets om trots op te zijn. De term wordt namelijk gebruikt om een soort bakermat van Europese beschaving mee te duiden – maar dat is dan (ook) de bakermat waaruit bijvoorbeeld industriële slavernij, apartheid, kolonialisme en destructief kapitalisme zijn voortgekomen. Niet bepaald fenomenen waar ik, zou ik me identificeren met die vermeende joods-christelijke traditie, trots op zou zijn.