Komt het door de vele vrouwen op deze Spelen of is de nieuwe generatie sporters gewoon veel solidairder?

Tijdens deze Olympische Spelen zijn er opvallend veel blijken van solidariteit tussen de atleten die met elkaar strijden om de medailles. De Franse Huffington Post constateert dat veel toeschouwers geroerd worden door taferelen van empathie en de mooie gebaren van medeleven die sporters naar elkaar maken.

Neem de Franse gymnaste Mélanie de Jesus dos Santos die in tranen uitbarstte toen ze er niet in slaagde zich te kwalificeren voor de kwart finales. Ze ontving troostende omhelzingen van de Canadese gymnasten met wie ze strijd leverde. “Ik vind het geweldig hoe deze generatie atleten sportiviteit terugbrengt naar deze Olympische Spelen” luidt het commentaar bij de video.

Of neem de Amerikaanse atlete Simone Biles die heel vriendelijk is tegen haar concurrenten. Haar warme en wijze woorden gaan vaak viraal. Rebeca Andrade die een tweeden plaats haalde bij de allround gymnastiekcompetitie kreeg een sympathieke knuffel van haar.

Een mogelijke verklaring is dat voor het eerst in de geschiedenis van de Olympiosche Spelen evenveel vrouwen als mannen deelnemen. Maar ook bij de mannen vinden warme blijken van solidariteit plaats. Neem de Japanner Daiki Hashimoto die het publiek, dat razendenthousiast op zijn prestatie reageerde, tot stilte maande om zijn tegenstander die nog aan de beurt kwam de kans te geven zich te concentreren.

Of de Griekse judoka Teodoris Celidis die na zijn overwinning zijn tegenstander, die het te kwaad heeft, troost.

Ook bij teamsporten viert de vriendellijkheid hoogtij, zoals bij deze volleybalwedstrijd tussen Japan en Verenigde Staten.

Misschien dat het komt door de nieuwe generatie sporters, die veelal sociaal veel bewuster zijn. Of doordat Parijs de Spelen in het teken van de liefde plaatste. Of ze laten zich gewoon inspireren door de leus van de Franse revolutie en republiek: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Wat het ook is, het maakt de sport mooier.