Kunstsector start grootschalige boycot van Israëlische instellingen en bedrijven

Meer dan 250 culturele organisaties en instellingen in Nederland en België weigeren nog langer samen te werken met Israëlische culturele instituten en organisaties. Ook worden geen producten meer afgenomen van Israëlische bedrijven. Zij nemen zo stelling tegen de genocide, de onderdrukking en het aanhoudende geweld van Israël tegen Palestijnse burgers in Gaza en op de Westoever. Het scala van deelnemers aan de boycotactie is breed, van musea tot theaters. Daarnaast hebben nog honderden individuele kunstenaars zich aangelsoten, waaronder namen uit de absolute wereldtop zoals de schilder Marlene Dumas.

De culturele sector komt in actie omdat de Nederlandse regering, of wat daar voor door moet gaan, weigert stappen te ondernemen tegen de genocide. Net zoals individuele consumenten al overgaan tot protest door geen Israëlische producten meer te kopen, besluiten de instellingen dat nu ook te doen.

De boycot richt zich uitdrukkelijk niet tegen individuele Israëlische kunstenaars maar tegen instellingen die het ultrarechtse beleid van Netanyahu steunen dan wel er geen afstand van nemen. De samenwerking met organisaties en instellingen die protesteren gaat wel door.

De Volkskrant schrijft:

Het is nadrukkelijk niet de bedoeling om individuele Israëlische kunstenaars, musici, schrijvers of theatermakers ‘om hun afkomst’ te boycotten en samenwerking blijft met hen mogelijk. ‘Dat is voor ons heel belangrijk’, zegt Jeroen Bartelse, die directeur is van het Utrechtse concertpodium TivoliVredenburg en voorzitter van belangenorganisatie Kunsten ’92. ‘Kunstenaars, musici en andere makers spelen vaak een cruciale rol bij maatschappelijke veranderingen en daarin wil je ze niet dwarsbomen.’

In een verklaring stellen de deelnemers onder meer:

In de afgelopen weken volgen de collectieve acties tegen het genocidale geweld van Israël elkaar op. Vijf landen, waaronder Nederland, weigeren deelname aan het Eurovisie Songfestival als Israël deelnemer blijft. In de filmwereld verklaren meer dan 5000 internationale professionals niet langer met Israëlische instellingen samen te werken. Meer dan 400 artiesten sluiten zich aan bij de actie No Music For Genocide en blokkeerden hun eigen muziek op de streaming services in Israël. En in Vlaanderen roept de Minister van Cultuur hoogstpersoonlijk op tot een culturele boycot van het land.

Wij bouwen op de ervaring met de culturele boycot van Zuid-Afrika, die ertoe bijdroeg dat het apartheidsbeleid van dat land ineenstortte. We zijn solidair met onze Palestijnse collega’s die hun geliefden verloren en van huis en haard zijn verdreven, en met onze Israëlische collega’s die zij aan zij met ons strijden voor gerechtigheid voor het gehele Palestijnse volk.

Een culturele boycot zal niet voldoende zijn om de genocide en de bezetting te stoppen. We vragen, in navolging van reeds bestaande oproepen van Palestijnen, daarom ook aan de sportsector, de academische wereld, de economische sector en de politiek om de banden te verbreken. Alleen samen kunnen we Israël dwingen zich te houden aan het internationaal recht.

Deze boycot is geen lichtvaardige beslissing. De cultuursector is gebouwd op de overtuiging dat artistieke uitwisseling de wereld beter maakt of op z'n minst geen kwaad aanricht. Er kan echter geen sprake zijn van business as usual: er moet een einde komen aan de straffeloosheid.