Laat het vanaf nu ‘America Last’ zijn

Drie weken geleden leek het bij de inauguratie van Trump alsof de nieuwe Messias was opgestaan. Donald Trump werd gepresenteerd - en presenteerde zichzelf - als een door God gezonden zoon die ons zal verlossen van alle kwaad. We lijken echter overgeleverd aan willekeur. Direct na zijn installatie liet Trump meer dan duizend gevangenen vrij. Uitspraken van rechters doen er blijkbaar niet meer toe. Hij verklaarde dat hij miljoenen migranten het land uit gaat zetten, dat transpersonen niet bestaan, dat hij pleit voor ‘traditionele’ gezinnen met een werkende man en een voor het huishouden zorgende vrouw en ga zo maar door. Trump bepaalt blijkbaar in zijn eentje hoe het leven geleefd moet worden en wat goed of fout is.

Wat waar en niet waar is bepaalt hij ook al, door ons over te leveren aan techbedrijven die met algoritmes onze informatievoorziening sturen en daarmee ons denken en onze mening bepalen. Daarbij stuurt hij ook nog eens onwelgevallige journalisten weg of noemt hij hen zonder blikken of blozen leugenaars. Christenen bidden al eeuwen in hun Onze Vader dat ze niet in verzoeking of bekoring geleid willen worden, maar nu worden we massaal op het verkeerde been gezet en verblind door een messiaans licht waarvan Musk, Shou Chew, Bezos en Zuckerberg de knoppen bedienen.

Trump dicteert het leven. Niet alleen dat van Amerikanen, maar ook dat van ons. Ook hier voeren we na Trumps eerste termijn immers debatten over fake-nieuws, over vooringenomen rechters, liegende wetenschappers, over de positie van man en vrouw, over lessen over seksualiteit, het recht op abortus en ga zo maar door.

Alles staat op losse schroeven. En ondertussen praat Trump over Panama en het Panamakanaal ongeveer hetzelfde als Poetin tien jaar geleden over Oekraïne en de Krim, bedreigt hij Groenland en Denemarken, gaat het Israëlische leger sinds het staakt-het-vuren in Gaza met Trumps toestemming als een malloot tekeer op de Westelijke Jordaanoever en willen Trump en Netanyahu nu zelfs de Gazastrrook leegvegen om er hotels te kunnen bouwen. En over verhoogde importheffingen - of dreigingen daarmee - richting China, Mexico, Canada, Colombia, Zuid-Afrika en ook Nederland gaat het dan nog niet eens.

Trump bemoeit zich overal mee en zet alles op scherp. Dat dit zijn weg naar vrede zou zijn, was al maanden duidelijk. Het lag voor de hand dat Trump Zelenski zal dwingen een deel van Oekraïne op te geven om Poetin tevreden te stellen en dat hij de Palestijnen definitief van hun land zal verdrijven in een poging voor eens en voor altijd  af te rekenen met de onrust daar. Wat de Palestijnen en Oekraïners daarvan vinden en of dit werkelijk tot een eeuwige vrede zal leiden, vindt Trump niet interessant. Hij is een man van daden en praktische oplossingen en alles wat voor onrust zorgt of geld kost – zoals bijvoorbeeld klimaatmaatakkoorden, het opvangen van vluchtelingen of corruptiebestrijding – moet uit de weg geruimd worden. Als iets niet rendeert is het voor Trump niet van waarde.

De rest van de wereld lijkt zich te laten gijzelen door de acties en dreigementen van Trump. Onze NAVO-baas Mark Rutte zat zondag bij Buitenhof en hij wilde helemaal niet ingaan op dat Trump zeggenschap wil over het Panamakanaal, dat hij Groenland wil annexeren, dat hij Canada bij de Verenigde Staten wil voegen en de Gazastrook ziet als een mooi braakliggend terrein waar hij hotels kan bouwen. Mark wilde weer eens de lieve vrede bewaren.

Maar misschien is het juist beter om hard terug te slaan. Als Trump ‘America First’ wil, zetten wij ‘America last’. We stappen uit de NAVO – of heffen het op –  en gaan flink in onze veiligheid investeren. We doen dat met andere landen, maar zonder Amerika. We boycotten alle Amerikaanse producten of vragen torenhoge importtarieven. We pompen gas op in Groenland en Noorwegen en sluiten desnoods deals met andere landen, maar hoeven niets meer met en van Amerika. Voor mijn part verhuizen we zelfs alle zionisten uit Israël naar Amerika en geven we al het land daar aan de Palestijnen, zodat Amerika haar sleutelpositie en invloed in het Midden-Oosten verliest en daar eindelijk de rust van herstellen. Ook Jordanië, Libanon, Syrië, Irak en Iran zijn dan een al decennia ongewenste onruststoker in hun midden kwijt.

We moeten hard zijn en niets meer doen wat in het belang van Amerika is. Het is Nederland, Europa en de rest van de wereld eerst en daarna pas Amerika. Het zal even pijn doen, maar het zal ons bevrijden van veel oorlog, geweld en een wurgend economisch regime. De tijd van decentralisatie, privatisering en ongebreidelde marktwerking - die wel altijd in het voordeel van Amerika moest zijn - is dan voorbij.

Trump werd drie weken gepresenteerd als een verlosser en een nieuwe Mozes, maar hij zou ook zomaar een kind van de duivel kunnen zijn. We moeten dit kind niet voeden en weinig ruimte geven. Hij wil de eerste, maar al de laatste zijn.