Leveren wordt van overheid gevraagd, maar inleveren is voor kiezers taboe

Formatie nieuw kabinet zal lang duren om na het zoet het zuur te kunnen verdelen.

De eerste verkiezingsretoriek van de vermoedelijke nieuwe coalitiepartijen VVD, GroenLinks-PvdA, CDA en D66 hebben nog niet veel gemeen om te verwachten dat een formatie snel zal kunnen lukken na de verkiezingen. De uitlatingen van hun partijleiders wijken nogal af in hun visie hoe Nederland het best uit het slop kan worden getrokken op de vele terreinen waar dat noodzakelijk is.

VVD-leider Dilan Yesilgöz heeft aangegeven dat de hardwerkende Nederlander er altijd méér op vooruit moet gaan dan andere Nederlanders. Waarbij ze ook heeft aangekondigd dat er aan bezuinigingen niet te ontkomen valt. Frans Timmermans heeft namens  GroenLinks-PvdA aangegeven dat de staatsschuld best mag groeien om de herinrichting van de verzorgingsstaat, waaronder het bouwen van veel sociale huurwoningen, mogelijk te maken.

Vooruitlopend op de verkiezingscampagne hebben hoge ambtenaren van de Studiegroep Begrotingsruimte het volgend kabinet geadviseerd om 7 miljard te bezuinigen op de rijksbegroting om de overheidsfinanciën in de grip te houden. Waarin de verhoging van de defensie-uitgaven, de kosten van de klimaattransitie en de schrikbarend stijgende kosten van de vergrijzing nog niet zijn meegerekend.

Alle kiezers zullen dus rekening moeten houden met een verdeling van zuur, waartegenover relatief weinig zoet zal staan. Aan inleveren zal waarschijnlijk niemand ontkomen. De mate waarin zal voor iedere inkomensgroep afhankelijk zijn van het te sluiten regeerakkoord tussen de vermoedelijke coalitiepartijen GroenLinks-PvdA, CDA, D66 en VVD.

Over één economisch feit zijn alle deskundigen het wel eens: werkenden moet je niet nog méér belasten. Vermogen meer belasten zou om meerdere redenen een goede keuze zijn als de belastingen noodgedwongen toch moeten worden verhoogd.

De komende maanden zal blijken hoever de partijprogramma’s van de volgens de peilingen meest aannemelijke coalitiepartijen voor een nieuw kabinet, uit elkaar liggen om een lange en moeizame formatieperiode te  kunnen verwachten.