Links moet zich keren tegen internationale potvertering en pervertering rond defensie

Omdat de gewetenloze autocraten Trump en Poetin de Europese landen bang hebben gemaakt en het gevaar uit China nooit ver verwijderd lijkt, lopen de wapenfabrieken binnen. Alarm! Een term die is afgeleid van het Frans voor ‘te wapen!’ Frankrijk werd al vorig jaar na Rusland de grootste exporteur van defensiematerieel ter wereld, maar vlak ook het Duitse Rheinmetall en het Italiaanse Leonardo niet uit. 

Driftig zwaaien de militaire mansplainers met het werk van Sun Tzu en Von Clausewitz. ‘Want sinds 1945 is er weer een oorlog in Europa!’ Alsof er aan het eind van de vorige eeuw geen burgeroorlog in het ontbindende Joegoslavië woedde en de ‘troubles’ in Noord-Ierland niet tot 2007 voortduurden.

Krijgen we na tachtig jaar weer een gebiedsverdeling door een nieuwe Grote Drie? ‘Ik neem Groenland, jij Taiwan en jij mag Oost-Oekraïne en de Krim houden?’

Er wordt echter nauwelijks geanalyseerd wat precies de dreigingen op korte en langere termijn betekenen en wat daar vervolgens voor nodig is aan mensen en materieel. Je zou denken: betere samenwerking werpt in ieder geval zowel op korte als langere termijn vruchten af. Tezamen zorgvuldig kijken hoe de EU-landen, het VK en Canada voldoende onafhankelijk kunnen worden van Rusland, China en de VS. Niet alleen van de wapens en legers, maar ook van energie, grondstoffen en digitale diensten.

Een land als Spanje, dat deze genuanceerde benadering huldigt, geldt tegenwoordig als een verrader – Frits zegt: ‘traitor’ – in een klimaat van snel en willekeurig heel erg veel wapens aanschaffen. Zoals bijvoorbeeld onze VVD’er Brekelmans wil. Want blijken ze uiteindelijk niet nodig, dan heb je die wapens volgens hem toch mooi in voorraad. Met Brekelmans’ militaire gegevens veilig in een Amerikaanse cloud?

Alsof onze soldaten vroeger al niet oefenden in La Courtine en de Lüneburger Heide, moeten er nu opeens Nederlandse natuurgebieden worden opgeofferd.

Deze blinde oorlogsstemming leidt dus inderdaad tot een internationale potvertering en pervertering. Laten we even zwijgen over de oorlogsmisdaden in Gaza en de Westoever, maar Israël grijpt nu de kans om een deel van de buurlanden Libanon en Syrië structureel te blijven bezetten en belagen. Turkije slaat de oppositieleider, diens ambtenaren en aanhangers in de boeien, net als de journalisten die daarover berichten. Volgens Trump is hij daarmee ‘een goede leider’, want Erdoğan was namelijk al veel eerder dan de Amerikaanse president begonnen met de systematische ontmanteling van de rechtsstaat. Maar we hebben Erdoğan nu eenmaal nodig als NAVO-bondgenoot. Jammer voor de Turkse democratie en vrijheid van meningsuiting. ‘Nu even niet, want het is oorlog.’ 

Kwispelaars
Terwijl de Poetin-kwispelaars telkens een stapje achteruit doen, schieten de Trump-kwispelaars als paddenstoelen uit de grond. Macron en Rutte in het Witte huis, maar politiek veel gênanter gedraagt zich de Britse sociaaldemocraat Starmer. Overwegen de EU, Mexico en Canada begrijpelijkerwijze de Amerikaanse importheffingen te pareren met eigen heffingen, zo niet Starmer. Terwijl hij de basale voorzieningen in zijn land kapot bezuinigt, denkt hij aan belastingverlaging voor Amerikaanse tech-oligarchen als Musk. Desgevraagd verklaarde hij ook Trump aardig te vinden en te respecteren.

Natuurlijk zou het diplomatiek hoogst ongepast zijn om te antwoorden dat de Britse premier net als veel Amerikanen hoopt dat God zoveel van Trump houdt dat hij hem zo snel mogelijk bij zich wil halen. Maar het gaat om een hysterische autocraat die het Amerikaanse taalgebruik zodanig wil zuiveren dat Orwells Big Brother stik jaloers zou worden. Die Poetin, Orbán en Xi de hemel in prijst, de Braziliaanse couppleger Bolsonaro – ondanks diens landarrest – uitnodigde voor zijn inauguratie, de kettingzager Milei zijn ‘favoriete president’ noemt en als gezegd Erdoğan een groot leider. Die omgekeerd Europese politici direct en indirect vernedert. Een hysterische autocraat die Amerikaanse zwarten en vrouwen uit het leger, het ruimtevaartprogramma en de musea schopt, omdat zij daar natuurlijk nooit vanwege hun verdienste terechtkwamen. Die oorlogshelden uit de geschiedenis laat wissen omdat zij zwart, latino of vrouw waren, dit in een land waar nota bene een overdreven veteranenverering heerst.

Sir Keir, dit alles heet toch in uw taal ‘white male supremacy’? En inderdaad zou Washington in Zuid-Afrika de macht graag weer ‘slegs vir blankes’ zien.

Aardig? Te respecteren? Trump? ‘Nu even wel, want het is oorlog.’

Wat is oorlog?
Frankrijk biedt zijn atoomparaplu aan. Oostbloklanden overwegen de inzet van clusterbommen en landmijnen, tegen internationale verdragen in. Straks ook krijgsgevangenen martelen voor informatie en de vijand vernederen door het verkrachten van vrouwen? Bondgenoot Israël heeft daarvoor nog wel wat tips. ‘Want het is oorlog.’

De Green Deal is onder leiding van de Europese christendemocraten – ‘Wir schaffen das! – deskundig uitgekleed. Want er is nu eenmaal geen geld en klimaat was toch al een hobby van links, aldus de aandeelhouderseconomie, waar de Europese Commissie naar toe wil.

Dat geld is als door een wonder opeens wel voor defensie beschikbaar. Onbeperkt nog wel.  ‘Want het is oorlog.’

Waar moeten die bakken met geld vandaan komen? Natuurlijk niet van de grote lobbygroepen. Gaan EU-landen dan de belastingen verhogen op inkomen en vermogen? Belastingparadijzen aanpakken? Het voortaan onmogelijk maken dat steenrijke burgers en bedrijven belasting ontduiken?

Neen. Vanzelfsprekend door bezuinigingen op de zorg, het onderwijs, de cultuur en de uitkeringen.

Daarnaast geven we blanco checks aan vrijwel failliete megavervuilers als Tata. ‘We hebben een Europese staalindustrie hard nodig, want het is oorlog!’ Maar zuidelijke landen kennen gunstiger energieomstandigheden dan Velsen-Noord en ons buurland Duitsland heeft een overcapaciteit in de staalproductie. We moeten het juist toejuichen dat vervuilende bedrijven uit ons land verdwijnen en stimuleren dat er schone voor in de plaats komen. Geen kwantitatieve economische groei, maar kwalitatieve. Hoho, banenverlies! Neen, juist een oplossing voor de huidige, brede tekorten aan werknemers, waar bovenop nog eens de extra 120.000 zouden komen die defensie zegt nodig te hebben.

Progressieve politici moeten in deze dagen van blind oorlogsgeroffel hun hoofd koel houden.

Dat lijkt niet makkelijk, gezien de kwalificatie van Spanje als verrader, terwijl de echte verrader, Hongarije, met fluwelen handen wordt aangepakt.

Durf pal te staan tegen defensie-uitgaven ten koste van de zorg, het onderwijs, de cultuur, de uitkeringen en het klimaatbeleid. Laat alle Tata’s vallen. Laat in plaats van de overheid de aandeelhouders van ASML hun bedrijf subsidiëren. Eis dat onze regering niet kwispelt voor Trump, Poetin, Xi, Modi, Erdoğan, Netanyahu en andere autocraten. En eindelijk afstand neemt van ‘bevriende’ landen die de democratie ontmantelen, mensenrechten schenden en internationale verdragen negeren.

Dit is geen ‘middenkoers’ en links zal daarvoor waarschijnlijk in onze huidige parlementaire constellatie niet of nauwelijks meerderheden kunnen scheppen. Zelfmoord, zullen sociaaldemocratische oudgedienden – Frits zegt: ‘oldtimers’ – roepen. Maar belangrijker is dat links een serieus politiek alternatief laat zien voor het kabinetsbeleid. Waarbij andere oppositiepartijen met de billen bloot zullen moeten. Want blijken hun bezwaren tegen Schoof I eigenlijk weinig meer dan loos geblaat?

Bovendien is een goed uitgewerkt links alternatief bij komende verkiezingen zeer bruikbaar.

Wij verheugen ons.