Marleen Barth zou moeten aftreden

Ik draag de PvdA een warm hart toe, al zouden mijn achternaam en sommige van mijn uitlatingen wellicht anders doen vermoeden. Wat mij betreft hoeft de PvdA zeker niet kapot. Maar de afstraffing bij de recentste Kamerverkiezingen zou moeten leiden tot de zelfreflectie waarvan de partij zichzelf 15 jaar geleden ontsloeg toen Bos het slechts enkele maanden na Melkerts afgang onverwacht goed deed.

Wat mij betreft komt de PvdA ooit terug als de volkspartij die het ooit was, als een partij die klassentegenstellingen tracht te overbruggen. Als een partij die aanvoelt dat werkelijke betrokkenheid bij de andere helft van de samenleving veel meer doet dan ze afschepen met een zak geld en een paar extra TV-omroepen. Om de ziel van de kleine man terug te winnen moet de partij bereid zijn om qua onhippe, volkse truttigheid te wedijveren met het CDA, in plaats van de hip-hotte Haagse afdeling van DWDD te willen uithangen.

Wat de PvdA zeker niet helpt is als het de indruk versterkt dat populistische kreten als ‘partijkartel’ lang niet zo populistisch zijn als wordt beweerd. Als een waarnemend VVD burgemeester, voor een opgestapt D66 burgemeester die getrouwd blijkt te zijn met een prominente PvdA-senator enkele tienduizenden euro’s aan belastinggeld ritselt komt dat het vertrouwen in de politiek bepaald niet ten goede.

De socialistische PvdA zal onder zo’n schandaal echter altijd meer lijden dan liberale partijen als D66 en de VVD. Van rechtse mensen verbaast het niemand als ze iets te goed voor zichzelf zorgen. Die neiging is immers wat ze rechts maakt. En sommige mensen geloven zelfs dat het uiteindelijk zelfs goed is voor ons allemaal: ‘ Trickle down economics ‘ heet dat, en ‘ greed is good ‘, want de winst van de rijksten zou na verloop van tijd altijd omlaag druppelen naar de rest van ons.

Maar PvdA’ers geloven daar niet in. Ze geloven in gelijkheid, in nivellering en dat niemand ‘recht’ heeft op rijkdom zolang er nog armen zijn, omdat geld in principe van ons allemaal is en eerlijk verdeeld dient te worden. Als een vooraanstaand lid van zo’n partij in een schandaal als dit verwikkeld raakt is dat een klassiek voorbeeld van links lullen, rechts vullen. Van hypocrisie dus. En dat is altijd een onprettig imago, maar helemaal in verkiezingstijd. En aangezien Barth dit bovendien van kilometers afstand had kunnen zien aankomen, getuigt het tevens van een absurd slecht functionerend politiek kompas.

Marleen Barth wekt de indruk niet te menen wat ze als politica betoogt. En die indruk kan ze absoluut niet wegnemen door zich bij het partijbestuur te verdedigen en er vanuit te gaan dat haar fout wellicht ernstig is maar geen halszaak. Dat zou namelijk alleen maar bevestigen dat ze geen idee heeft hoe dergelijk gedrag op de burger overkomt en waarom de PvdA er zo genadeloos van langs heeft gekregen. Haar verzoek om gratie zou in essentie niks anders zijn dan haar totaal misplaatste verzoek om huurverlaging voor een kast van een huis in Wassenaar, in een land waar (arme) bejaarden nog steeds wegrotten in hun eigen drek. Het zou een verzoek zijn om de fatsoensnormen even te vergeten omdat haar dat toevallig zo uitkomt.

De PvdA ontslaat om de zoveel tijd haar leider omdat het denkt dat wij, de kiezers, niet zozeer een probleem hebben met het beleid van de partij, als wel met de gebrekkige campagne-talenten van de partijleider. ‘Verantwoording nemen’ noemen ze dat, in fraai, krom, bestuurders-Nederlands.

Het zou totaal bizar zijn als de PvdA wél Diederik Samsom en Job Cohen de wacht aan durfde te zeggen, maar Marleen Barth laat zitten.