Terecht werd in de media, ook op Joop, de nieuwe BBB-minister van Onderwijs, Gouke Moes, beschuldigd van homofobie. Helaas omwille van zijn individuele standpunt. Niet als een vanzelfsprekend deel van Moes’ religieuze ideologie. Want die homofobie heeft hij niet van een vreemde, bijvoorbeeld als leerling van het ultraconservatieve Gomarus College in Groningen. Maar media plegen nu eenmaal in gevallen van homofobie en misogynie, maar ook bij de blinde steun aan Israël, de religieuze achtergrond van een politicus te negeren.
Dat was ook het geval bij Moes’ voorganger uit NSC, de partijhopper Eppo Bruins, die als minister een onvoorwaardelijke supporter was van de regering-Netanyahu en nauwe contacten onderhield met activistische Joodse studenten en medewerkers alhier. Bruins was dan ook tevoren actief in de zionistische organisatie Christenen voor Israël, als parlementslid van de ChristenUnie.
En dan denken wij natuurlijk onmiddellijk aan partijleider Mirjam Bikker die onlangs vond dat het door Nederland ondertekende Genocideverdrag niet mag gelden voor haar ‘bevriende’ Israël. Ze gaat ook keihard stemmen tegen het breed gedragen wetsontwerp dat ‘homogenezing’ wil verbieden. In beide gevallen vanuit religieuze motieven. CU in de Groninger provinciale staten weigerde overigens, anders dan een politieke meerderheid, Moes te bekritiseren vanwege diens homofobie.
Moes - die er overigens uitziet als een wat lagere lakei in de Republikeinse hofhouding van Trump - plaatste en herplaatste onophoudelijk berichten over het lot van de Israëlische gijzelaars en een zogenaamd toegenomen antisemitisme. Daarom betitelde hij de rector van de UvA, Peter-Paul Verbeek, als een ‘warm pak boter’.
Moes deelde een artikel waarin infanticide en abortus met elkaar worden vergeleken, met de tekst ‘zeer interessant, stof tot nadenken over wat van waarde (heilig) is’. Tenslotte plaatste hij een oproep om te stoppen met ‘het demoniseren van vet en zout’. ‘Stop met het heilig verklaren van fruit. Eet vlees!’ Je zou bij het laatste kunnen zeggen, kat in het bakje van BBB, voor wie wetenschappelijk onderzoek ‘ook maar een mening’ is.
Maar waarom in hemelsnaam heeft BBB deze ultraconservatieve tuinkabouter Moes tot minister verheven, terwijl zijn nieuwe ondergeschikte, staatssecretaris dr. Koen Becking, als een uiterst ervaren academische bestuurder geldt? Pesten van progressieve Nederlanders, natuurlijk, tegenwoordig door Van der Plas en Yesilgöz tot een vorm van kunst verheven. Zoals BBB’er Mona Keijzer vogelvriendelijke bouwplannen schrapte. Wat geen cent opleverde, maar toch. En neem de beslissing van Schoof I om op de autosnelwegen weer de maximumsnelheid van 130 kilometer te ‘herstellen’. In de praktijk een paar stukjes weg op de Afsluitdijk en in de provincie.
Los van dat pesten, zie ik daarom GL-PvdA niet snel een serieuze samenwerking aangaan met BBB en VVD. De linkse partijen zouden dus nog eens heel goed moeten nadenken over samenwerking met ChristenUnie, latent homofoob en pro-Netanyahu. Het CDA tenslotte staat pal voor Artikel 23, dat het bijzonder, meestal religieus onderwijs financiert. Dat is niet meer van deze tijd. Laat links dus de afschaffing daarvan in de verkiezingsprogramma’s zetten.
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.