Dat hele Nieuw Sociaal Contract is politieke zwendel van de hoogste orde.
In de coalitie presenteert het Nieuw Sociaal Contract (NSC) zich als de verdedigster van de rechtsstatelijkheid. De partij ontleent haar naam aan een politiek pamflet van Pieter Omtzigt. Hij presenteerde daarin enkele vage plannen om het vertrouwen tussen de overheid en de burgers te herstellen. Dat was letterlijk bedoeld. In de hallen van de macht ging men er tenslotte maar al te vaak vanuit dat die burger vooral eigen gewin zocht en daarom uit en te na verantwoording af moest leggen. Anders volgden boete en uitsluiting. De toeslagenaffaire maakte duidelijk waar dat toe kon leiden. Voortaan verdiende de burger vertrouwen, geen wantrouwen.
In Den Haag doemt een nieuw schandaal op, dat van het UWV. Van minstens zestigduizend rechthebbenden is de uitkering verkeerd berekend. Het bleef niet bij deze constatering. Het UWV leek wel een stinkende poel waar iemand een grote steen in had geworpen. Golfjes breiden zich steeds verder uit naar de rand. Zo bleek dat de beoordelingen door artsen en zogenaamde arbeidsdeskundigen het afgelopen decennium zeer te wensen hebben overgelaten. Zieke en gehandicapte mensen werden zonder serieus onderzoek arbeidsgeschikt verklaard. Zo verloren velen (een belangrijk deel van) hun uitkering. Het AD publiceerde daar afgelopen weekend een reportage over vol schrijnende gevallen.
De slachtoffers hebben geluk, zou je zeggen, dat het NSC in de persoon van Eddy van Hijum de minister van Sociale Zaken geleverd heeft. De affaire rond het UWV is geknipt voor de nieuwe aanpak die Omtzigt en de zijnen voorstaan. Nu zou snel en efficiënt recht worden gedaan.
Inmiddels heeft de bewindsman zijn plannen naar de Kamer gestuurd. Wegens gebrek aan voldoende werkkrachten zal uitsluitend naar de eindberekeningen van uitkeringen worden gekeken en wel vanaf 2020. Wie daarvoor een beslissing kreeg, heeft vette pech. Vette pech geldt ook voor degenen die menen op een andere manier door het UWV te zijn gedupeerd zoals een door het AD opgevoerde slager - zestiger- die na een ernstig herseninfarct tussen neus en lippen door van een UWV-arts te horen kreeg dat hij nog best een bijdrage kon leveren aan de maatschappij. De woordkeus van deze geneesheer alleen al!
Mark Rutte zei het aan het begin van zijn loopbaan al: de staat is geen geluksmachine. Het NSC maakt er een gokmachine van: je valt in of buiten de prijzen. Dat bewijst Van Hijums aanpak van het UWV-schandaal. Pik de gemakkelijke gevallen eruit. Laat de rest barsten.
Hiermee is de proef op de som genomen. Het is duidelijk wat het betekent als het NSC aan de knoppen zit: willekeur, het sanctioneren van wanbestuur. Opeens wordt duidelijk waarom deze partij zich op zijn gemak kan voelen in een coalitie met Wilders en de PVV. Het zijn twee loten aan dezelfde stam. Dat hele Nieuw Sociaal Contract is politieke zwendel van de hoogste orde. Aan de vruchten kent men de boom.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten open blijken. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de langzame val van het westen.