Niet omdat we brutaal zijn, maar omdat we bestaan

De Rijn glanst in het avondlicht, de John Frostbrug gloeit als koper in de zonsondergang. Een verliefd koppel slentert over de kade. Een beeld dat om vrijheid vraagt. Toch is het voor veel Arnhemmers verre van vanzelfsprekend om hier hand in hand te lopen met de persoon van wie ze houden. Je voelt de blikken. Je weegt de risico’s. En soms laat je die hand los.

Dat is de realiteit van 2025. Onderzoek van vorig jaar in Arnhem laat zien hoe kwetsbaar die vrijheid is. Bijna de helft van de Arnhemse lhbti+ inwoners (45 procent) voelt zich soms tot vaak onveilig in de eigen stad; op straat zelfs 47 procent. Onder niet-cisgender inwoners loopt dat op tot 65 procent. In de buitenwijken ervaart 44 procent zich onveilig in de eigen buurt: bijna het dubbele van het provinciale gemiddelde. En de houding tegenover trans en non-binaire mensen is in twee jaar tijd fors negatiever geworden: een daling van 14 procentpunten blijkt uit de Deelmonitor LHBTIQA+ 2023-2024 van de gemeente Arnhem. Dit zijn de cijfers. Achter elk percentage schuilt een gezicht, een verhaal van iemand die zich in zijn eigen stad niet veilig voelt

Tegelijk groeit ook de polarisatie. In talkshows, in groepsapps en zelfs in de politiek wordt al te makkelijk gewezen naar “die ene groep”. Alsof haat zich laat opsluiten in één religie, één wijk of één cultuur. Maar haat kent geen paspoort. Je vindt haar in de kerk en in de sportkantine, in de politiek en op het schoolplein, in Arnhem-Noord én Arnhem-Zuid. Wie de schuld bij één groep legt, kijkt weg van de echte uitdaging: een cultuur van angst en uitsluiting die ons allemaal raakt.

Daarom is de Coming In Week, Arnhems eigen Pride-week, zo belangrijk. Het is veel meer dan een vrolijke week in regenboogkleuren. Het is een uitnodiging aan de hele stad om elkaar te zien en te horen. Van de Regenboogviering in de Waalse Kerk tot de Pride Walk door het centrum, van filmvertoningen en een literaire avond tot theatervoorstellingen, dragoptredens en creatieve workshops. Kunst, gesprek en ontmoeting: een week die zegt: Arnhem is van ons allemaal.

Voor mij is die boodschap persoonlijk. Ik groeide op in een Fries dorp waar ik mezelf klein leerde maken, onzichtbaar. Dat laat sporen na, maar het leerde me ook hoe krachtig het is om wél zichtbaar te zijn, en hoe onmisbaar een gemeenschap is die je draagt. Dat besef neem ik mee in mijn werk voor COC Midden-Gelderland en in mijn liefde voor deze stad.

Coming In Week is geen eindpunt, maar een begin. Het is oefenen in verbinding. Want gelijkwaardigheid is geen lhbti+ hobby: het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Het vraagt dat we niet zwijgen wanneer een buurjongen voor ‘homo’ wordt uitgescholden. Dat we luisteren wanneer een collega vertelt dat die transgender is. Dat we reageren als iemand zegt dat twee mannen hand in hand “provoceren”.

Mijn oproep aan Arnhem is simpel: doe mee. Hang de regenboogvlag uit. Bezoek een lezing. Loop mee met de Pride Walk. Steek je hand uit naar iemand die je nog niet kent. Laat zien dat deze stad groot genoeg is voor ieders verhaal.

Niet omdat we brutaal zijn.
Maar omdat we bestaan.

Ricardo Brouwer is voorzitter van COC Midden-Gelderland. Van 5 tot en met 12 oktober vindt de derde editie van de Coming In Week plaats, met activiteiten door de hele stad.