Nooit meer Geert

Je regeert niet met haat.

Geert Wilders laat het kabinet klappen over asielbeleid. Asielbeleid dat hij zelf hielp vormgeven. Waarvoor zijn partij de minister leverde. Dat hij maandenlang verdedigde, tot het ineens onacceptabel werd.

Het kabinet van de haat is gevallen. Het kabinet dat vluchtelingen criminaliseerde, moslims tot probleem verklaarde en zwijgend toekeek hoe Israël burgers in Gaza bombardeerde. Een kabinet zonder moreel kompas, zonder empathie, zonder grenzen aan de ontmenselijking. Kritiek werd afgedaan als gezeur van deugmensen.

Twintig jaar schreeuwt Wilders nu het hardst in de Kamer. Over de tsunami van islamisering, over kopvoddentaks, over minder, minder, over asielzoekers, journalisten, rechters. Over iedereen die wél nadenkt voordat hij zijn mond opentrekt. Twintig jaar haat zaaien. Twintig jaar bevolkingsgroepen tegen elkaar opzetten. En wat heeft het Nederland gebracht?

Niks. Helemaal niks.

Wilders is een politieke oplichter. Een populistische showmaster die alleen floreert vanaf de zijlijn. Zodra hij iets moet leveren, valt hij genadeloos door de mand. Geen visie, geen oplossingen, geen idee. Alleen gescheld. Een man die al twintig jaar roept dat het huis in brand staat, maar zodra je hem een brandblusser geeft, moppert dat het water te nat is.

En Dilan Yeşilgöz? Die staat zogenaamd verbaasd langs de kant. Alsof zij geen rol speelde in deze puinhoop. Alsof zij niet degene was die Rutte IV opblies met een verzonnen verhaal over nareis. Alsof ze niet, na al haar grote woorden, gewoon aan tafel schoof bij Wilders. Alsof decennialange moslimhaat, minder, minder, en het afpakken van grondrechten ineens geen bezwaar meer waren. Dilan wilde regeren. Punt. En daarvoor moest alles wijken: principes, waarheid, gezond verstand. Dat ze nu verrast doet, is misschien nog wel erger dan het vallen zelf. Want iedereen zag dit aankomen. Behalve zij.

Dit is geen normale politiek. Dit is gaslighting op staatsniveau. Nederland verdient beter.

En ja hoor, straks wordt hij weer de grootste. Omdat we weigeren te leren. Omdat we onze hoofden liever in het zand steken dan erkennen dat Wilders niets te bieden heeft behalve woede. Dan stemmen we weer alsof we niks hebben gezien, niks hebben geleerd.

Gelukkig leven we in een democratie. En in een democratie betekent de grootste zijn niet automatisch regeren. Die verantwoordelijkheid ligt straks bij PvdA-GroenLinks, bij het CDA, en helaas, maar onvermijdelijk, ook bij de VVD.

Laat het duidelijk zijn:

Zij mogen nooit, maar dan ook nooit, met de PVV in zee gaan. Geen smoesjes. Geen constructieve houding. Geen we moeten het land besturen. Je regeert niet met haat. Je bouwt geen toekomst op uitsluiting. Dit is het moment om een streep te trekken.

Tegen Geert. Tegen alles waar hij voor staat.

Nooit meer Geert.