Wel of geen inspraak van deelnemers bij invaren kan opmaat zijn naar omvangrijke pensioenaffaire van 1500 miljard euro.
Het pensioendebat in de Tweede Kamer laat aan voor- en tegenstanders duidelijk zien wat de gevolgen zijn van een nieuwe wet die aangenomen is. Ondanks vele kritieken die deskundigen uit de praktijk erover ventileerden en desondanks toch door het parlement is aangenomen. Met als belangrijkste argument dat vakbonden en werkgevers er al zolang over hadden gesproken en er eindelijk een pensioenakkoord kon worden gesloten dat de grondslag vormde van het nieuwe pensioenstelsel.
Politiek gezien is voornoemde wet door het parlement gedrukt, ondanks vele open eindjes, om er maar vanaf te kunnen zijn. Voormalig CU-minister Schouten heeft er alles aan gedaan om die zeer gebrekkige wet door de beide Kamers aangenomen te krijgen. Met als bekendste en felste tegenstander Pieter Omtzigt van de Groep Omtzigt.
Na de laatste verkiezingen gingen de grootste pensioenfondsen direct in de formatieperiode bij de formateurs langs om te lobbyen dat de transitie naar het nieuwe pensioenstelsel zo geruisloos mogelijk zou moeten verlopen en hadden daar ook pensioengeld voor over om te investeren in voor de nieuwe regering belangrijke zaken. Zeg maar gerust smeergeld om het verzet tegen de nieuwe wet door PVV, BBB, NSC en VVD in de kiem te doen smoren. Rust was geboden om een rustige transitieperiode naar het invaren te kunnen borgen.
Die lobby heeft gewerkt. In het debat is duidelijk geworden dat de coalitiepartijen tot 1 januari 2025 geen initiatieven zouden ontplooien om alsnog aanpassingen te vragen op de nieuwe pensioenwet. De pensioenfondsen konden dus rustig zich verder voorbereiden op het invaren en enkele pensioenfondsen zijn ook al daadwerkelijk ingevaren.
De strategische fout die de coalitiepartijen PVV, BBB en NSC hebben gemaakt is om het inspraakrecht van pensioendeelnemers niet in het hoofdlijnenakkoord direct te regelen. Ondanks dat de VVD tegen inspraak was. Een opmerkelijk standpunt voor juist een partij die opkomt voor de hardwerkende Nederlander.
De Raad van State, De Nederlandse Bank en Autoriteit Consument en Markt zijn fel tegen om dit late stadium nog aanpassingen door te voeren die het invaren onzeker maken. Vanwege talloze rechtszaken van pensioendeelnemers als nu nog het inspraakrecht zou worden geregeld. Rechtszaken met ongewisse uitkomsten voor het nieuwe pensioenstelsel.
De capaciteit van de rechterlijke macht kan dat ook niet aan en rechtsbijstandsverzekeraars hebben al gemeld dat bezwaarzaken tegen het invaren uitgesloten zijn van dekking. Dat zegt genoeg over de inschatting om hoeveel zaken het bij inspraak kan gaan. Door deze uitsluiting is inspraak alleen nog weggelegd voor deelnemers met hogere aanvullende pensioenen.
De politieke partijen die nu nog inspraak willen regelen, hoe goed bedoeld en naar mijn oordeel ook terecht, moeten zich wel realiseren dat het feitelijk gewoon te laat is.
De tegenstanders van het inspraakrecht hebben vanuit uitvoeringsproblemen van het in gang gezette transitieproces naar het invaren, het gelijk aan hun zijde. Maar moeten zich ook realiseren bij de huidige geopolitieke financiële ontwikkelingen met uiterst onzekere beurskoersen en recessie gevaren van belangrijke economieën dat snel invaren de opmaat kan zijn tot een pensioenaffaire over een pensioenvermogen van 1500 miljard euro!
Dat vraagt van alle politieke partijen om een time out te nemen in het pensioendebat. Om in alle rust nog eens goed na te denken of met de huidige financiële werkelijkheid in de wereld het niet beter is om het invaren tot een nadere datum vooreerst uit te stellen.
Het financiële belang van alle pensioendeelnemers is daarvoor te groot.
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.