Nu de mythes over Israël massaal worden doorgeprikt, neemt het polariseren groteske vormen aan

Waarom kiest de VVD een partijleider die met grove leugens onze samenleving polariseert en eenieder die zich verzet tegen Israëls genocidale misdaden criminaliseert?

Decennialang zijn we in Nederland en andere westerse landen voorgelogen over Israël. Het ‘onschuldige’ Israël was het land dat werd bedreigd door ‘barbaarse Arabieren’ die met hun ‘cultuur van de dood’ de Joodse Natiestaat wilden vernietigen. Het kleine Israël moest zichzelf kunnen verdedigen tegen de grote boze buitenwereld, de ‘antisemitische’ landen in de moslimwereld: David versus Goliath. Het gemak waarmee decennialang de Israëlische propaganda werd overgenomen door westerse media blijft tot op de dag van vandaag verbijsterend. 

Ik kan me bijvoorbeeld nog goed herinneren hoeveel moeite het me ooit kostte om mijn vader ervan te overtuigen dat de juni-oorlog van 1967 niet begon met een aanval van Arabische landen op Israël, maar juist door een Israëlische aanval op Egypte.

Maar nu Israëls genocidale misdaden al 21 maanden lang dagelijks op onze socials voorbijkomen, gaan grote groepen in de Nederlandse samenleving zélf op zoek naar informatie over Israël/Palestina. Zij laten zich niet langer meer leiden door wat er via NPO, RTL, Talpa en andere media wel of niet over wordt verteld. En dat we recentelijk zelfs de rechts-conservatieve talkshowhost Tucker Carlson nodig hadden om ons erop te attenderen dat het huidige politieke Israël iets totáál anders is dan het Bijbelse Israël, zegt helaas ook veel over de kwaliteit van een groot deel van Nederlands hedendaagse nieuws-entertainment shows.

Want wáárom heeft geen enkele talkshowhost ooit voormalig CU-leider Gert-Jan Segers met dit simpele feit het vuur na aan de schenen gelegd? En hoe kan het dat toenmalig Op1-presentator Natasja Gibbs nog maar twee jaar geleden op de vingers werd getikt door NPO-ombudsman Margo Smit omdat ze het terecht had aangedurfd in een vraag aan Gert-Jan Segers het woord apartheidsregime voor Israël te gebruiken?

Hoe dan ook, nu de mythes over Israël ook in Nederland massaal worden doorgeprikt, beginnen talloze mensen wild om zich heen te slaan. We zagen dat onder meer op en na het recente GroenLinks-PvdA congres. Maar het tragische dieptepunt is wel de recente aanval op Douwe Bob door VVD-partijleider Dilan Yeşilgöz.

‘Een land zonder volk…’
Al in april 2023 en april 2024 ging ik op dit platform wat dieper in op de ontstaansgeschiedenis van Israël. Zoals we weten werd joodse Europeanen die de verschrikkingen van de Holocaust hadden overleefd, na de Tweede Wereldoorlog de leugen voorgehouden van ‘een land zonder volk voor een volk zonder land’. Een deel van deze Holocaust-overlevenden werd, zonder het zelf te weten, gehuisvest in woningen die Palestijnse vluchtelingen hadden moeten verlaten.

Ook konden de zwaar getraumatiseerde joodse Europeanen gebruik maken van Palestijnse instituties die eveneens in beslag waren genomen door het in 1948 zónder wettelijke basis op Palestijns grondgebied gestichte Israël: banken, postkantoren, theaters en nog veel meer.

Ik hoor de lezer vragen: zónder wettelijke basis? Klopt. Dat is allereerst omdat het VN-Verdeelplan van 1947, zoals de naam al zegt, niet meer dan ‘een plan’ was waar sommige voorstemmers al snel spijt van kregen. Bovendien waren de Verenigde Naties in 1947 zwaar ondemocratisch omdat slechts 33 van de 57 leden vóórstemden in een tijd waarin de meeste landen in onder meer Afrika en Azië nog onder koloniaal bestuur vielen en dus geen lid waren. En last but not least, omdat aan de toenmalige inwoners van historisch Palestina uiteraard helemaal niets werd gevraagd; de staat Israël werd hen opgedrongen omdat de kolonialistische mentaliteit in 1947 nog springlevend was.

Hoe dan ook, Israël is een fait accompli. Israël bestaat. De vraag die we vandaag moeten stellen: hoe zorgt de internationale gemeenschap ervoor dat álle huidige inwoners van historisch Palestina - jood, moslim, christen en zij die zich anders identificeren - in vrijheid, vollédige gelijkheid en veiligheid met elkaar kunnen samenleven? En dát is ook precies die opbóuwende vraag waar ik VVD-partijleider Dilan Yeşilgöz nog nooit op heb horen ingaan. In plaats daarvan slingert zij keer op keer ongefundeerde beschuldigingen van jodenhaat het land in, waarmee zij eraan bijdraagt dat het begrip antisemitisme haar essentiële betekenis begint te verliezen.

Verzet tegen zionisme is geen jodenhaat
Ik heb de afgelopen jaren op dit platform veel opinies over Israël/Palestina gepubliceerd. Wie al die artikelen terugleest ziet dat ik daarin eigenlijk zelden de woorden zionisme of zionisten gebruik, behalve wanneer ik iemand citeer. Dat is een bewuste keus, omdat ik weet dat verschillende mensen verschillende emoties bij dat begrip hebben. Dat heb ik te respecteren. Mijn kritiek betreft dan ook primair het land dat de barbaarse misdaden tegen het Palestijnse volk pleegt en zij die deze misdaden steunen dan wel goedpraten. Gebruik van het begrip zionisme had in mijn opinies geen meerwaarde om het onrecht dat het Palestijnse volk is aangedaan aan te kaarten. 

Maar dat wil niet zeggen dat de weerstand tegen het zionisme uit de lucht komt vallen. Theodor Herzl, oprichter van de zionistische beweging, was glashelder over zijn intenties: “We moeten de privé-eigendommen op de ons toegewezen landgoederen voorzichtig onteigenen. We zullen proberen de straatarme bevolking over de grens te lokken door werk voor hen te creëren in de doorvoerlanden, terwijl we hen elk werk in ons land ontzeggen. De landeigenaren zullen zich aan onze kant scharen. Zowel het onteigeningsproces als de verwijdering van de armen moeten discreet en omzichtig worden uitgevoerd,” aldus Theodor Herzl in 1895.

En toen in 1937 een Britse commissie voor het eerst voorstelde om historisch Palestina in twee staten te verdelen, omvatte dit plan ook de gedwongen verplaatsing van Palestijnen uit hun huizen en van hun land. In de context van dit verdelingsplan schreef David Ben-Gurion, voorzitter van het Uitvoerend Comité van het Joods Agentschap en de eerste premier van Israël, vol enthousiasme over het vooruitzicht om Palestijnen gedwongen uit hun huizen te verplaatsen.

“We moeten ons allereerst bevrijden van de traagheid van gedachten, wilskracht en vooroordelen, dat deze overdracht onmogelijk is. Ik zie al de verschrikkelijke moeilijkheid die een buitenlandse mogendheid zou kunnen hebben als ze zo'n 100.000 Arabieren zou verdrijven uit hun dorpen waar ze honderden jaren hebben gewoond - zou Engeland dat durven? Zeker niet.” Ben-Gurion concludeerde daarom dat “we met alle mogelijke druk en met alle kracht van ons geloof op de verplaatsing (van Palestijnen) moeten aandringen.”

De beoogde etnische zuivering werd in praktijk gebracht
Voorafgaand aan en na de stichting van de staat Israël werden veel van de wensen van Theodor Herzl en David Ben-Gurion vervuld. Bovendien ging Israël in de loop der tijd nog flink wat stappen verder, zo schreef ik vorige maand al in een opinie. Want decennialang stelde de internationale gemeenschap Israël in staat zo’n beetje alle verdragen op het gebied van de mensenrechten en andere fundamentele rechten aan hun laars te lappen. Van etnische zuivering tot bezetting en annexatie van land dat Israël op geen enkele wijze toebehoort. Van aanvallen op Libanon, Syrië, Jordanië, Egypte, Irak, Iran en Jemen tot het uitvoeren van buitenrechtelijke executies in talloze landen. Van massale onderdrukking, vernedering, marteling, verkrachting van onschuldige burgers tot de genocidale misdaden en vernietiging van het Palestijnse leven, cultuur en historie die we vandaag zien. Dat Israël de belangrijkste bron van instabiliteit in de West-Aziatische regio is, behoeft eigenlijk geen betoog.

In het licht van de verschrikkingen van de Holocaust begrijp ik overigens heel goed dat er talloze mensen zijn die bovenstaande opsomming van Israëls misdaden met pijn in het hart lezen. Ik snap dat er in ons land veel mensen zijn die altijd warme gevoelens bij Israël hebben gehad en het land als een veilig thuis voor het joodse volk zijn gaan beschouwen. Maar zélfs als je warme gevoelens bij het zionisme hebt en óók nog eens van mening bent dat de stichting van een zionistische staat nooit ten koste had mogen gaan van de lokale Palestijnse bevolking die er al vele generaties woont, zal je moeten concluderen dat er van dat laatste helemaal niets terecht is gekomen. De etnische zuivering die in 1947 is gestart en inmiddels is uitgemond in de weerzinwekkende horrormisdaden die we vandaag zien, maakt dat het zionisme in de dagelijkse praktijk is verworden tot een racistische beweging die gedwongen verplaatsing van Palestijnen en genocidale misdaden tot core business heeft gemaakt.

Bedenk daarbij: het is de meeste criticasters van Israël en de zionistische beweging nooit te doen geweest om het ontkennen van het recht op een joodse staat, wáár die ook had kunnen worden gevestigd. Als zo’n joods nationaal tehuis een plek is waar de vooroorlogse slachtoffers van antisemitisme uit het witte Europa en de getraumatiseerde overlevenden van de Holocaust zich veilig hadden kunnen voelen, had de internationale gemeenschap hier op een open en democratische wijze naar kunnen zoeken.  

Maar waar het de meeste criticasters wél om gaat is het door de Joodse Natiestaat ontkénnen van het recht op vrijheid, gelijkheid en veiligheid van miljoenen Palestijnen, helemaal in de wetenschap dat deze bevolkingsgroep al eeuwenlang in historisch Palestina woonachtig is. De stichting van een joodse staat had simpelweg nooit ten koste mogen gaan van de Palestijnse bevolking. Europese mogendheden hadden de Palestijnen nooit mogen straffen voor de door witte Europeanen gepleegde Holocaust op zes miljoen joodse Europeanen. 

Een ontluisterende uitspraak van de partijleider van de VVD
Fast forward naar de dag van vandaag. Naar aanleiding van de ophef over de bedreigingen aan het adres van zanger Douwe Bob, zei VVD-partijleider Dilan Yeşilgöz afgelopen woensdag in een voor social media opgenomen video: “Is het ontkennen van het recht op een joodse staat en het verketteren van het zionisme jodenhaat? Ja!”

Wie de uiteenzetting die ik hierboven heb gegeven op zich laat inwerken, zal begrijpen dat deze uitspraak van de VVD-leider ronduit ontluisterend is. Opnieuw zaait de VVD-leider zonder omhaal van woorden haat jegens iedereen die Israëls misdaden tegen de menselijkheid met kracht veroordeelt.

Hoe is het mogelijk dat een politieke partij als de VVD ervoor kiest een vrouw als partijleider te benoemen die maar één doel lijkt te hebben: met grove leugens onze samenleving elke dag verder te polariseren en eenieder die zich verzet tegen Israëls genocidale misdaden te criminaliseren.

Is het de samenleving ingooien van dit soort laster daadwerkelijk de wijze waarop de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie ons land wil besturen? Heeft de VVD met haar keuze voor Dilan Yeşilgöz serieus een land voor ogen waarin grote groepen in de Nederlandse samenleving tegen elkaar worden opgehitst? Is het écht de intentie van de VVD om de racistische PVV rechts in te halen?

Kiest de VVD er daadwerkelijk voor wild om zich heen te slaan omdat het in de voorbije decennia zorgvuldig geconstrueerde verhaal over het ‘onschuldige’ Israël momenteel als een kaartenhuis in elkaar stort?  

Het is te hopen dat de VVD na deze zoveelste misstap van haar partijleider eindelijk is wakker geschud.