Op de schouders van Mohamed Rabbae, voorvechter en voorloper

De eerste jaarlijkse Mohamed Rabbae lezing beleefde ik in Rotterdam als een ontroerende ontmoeting vol Marokkaans-Nederlandse vaders en moeders op wiens schouders mensen als ik hoopvol staan. Nu wij ze fysiek aan het loslaten zijn, reflecteren wij op wat wij leren van onze eerste vadergeneratie in Nederland. Mohamed Rabbae kwam onze huiskamer in, net zo welluidend Nederlandssprekend als bijvoorbeeld Joop den Uyl, over wie mijn vader bedachtzaam zei: 'Die kale, die komt op voor ons'. 

Geleerd van Rabbae: in moeilijke tijden mensen uit alle politieke richtingen bij elkaar brengen. Hoe? Hij verenigde ons met de missie om alle mensen tot hun recht te laten komen, in al hun verscheidenheid: in één land, één samenleving. Door onze veerkrachtige democratie vorm te geven. Ja, ook met de mensen die wij tegenwoordig ‘niet-aangehaakten’ noemen. Rabbae is een vader van onze programma's voor leven in Rotterdam-Zuid en Arnhem-Oost.

Hoe dragen wij allen bij? Op 15 maart door te stemmen. Op welke partij dan ook, zou Rabbae zeggen met wie ik stad en land afliep om dit te bepleiten, met op het spel het menselijk bestaan: ‘als extreemrechts maar uit de regering blijft, als wij onze democratie maar niet laten bederven door kwaadwillenden.’ Veel mensen realiseren zich niet dat met hun stem voor de Provinciale Staten, hun stem ook naar de Eerste Kamer gaat, merk ik in mijn stad. Dat is wel waardoor wij allen met onze stem via de Eerste Kamer het parlement kunnen bevestigen of juist corrigeren. Zo hoort het ook, want onze rechtsstaat is van iedereen, zou onze staatsman bij uitstek Thom de Graaf aansluitend gloedvol en doorwrocht betogen in het bomvolle debatcentrum Arminius aan het Rotterdamse Museumpark.  

Mohamed Rabbae kon als banneling uit Marokko zijn familie lange tijd niet bezoeken. Dat was zijn enorme offer voor onze vrijheid, de grote strijd die hij sinds zijn studententijd altijd heeft volgehouden en waarmee hij de volgende generaties zijn elan meegaf: ‘Jullie kunnen je omstandigheden verbeteren, mensen uit hun overlevingsstand omhoogtillen naar het leven zoals het leven is bedoeld’. Hoe? Door bij te leren; niet door af te haken. Zie jezelf als een boom, je bent zo waardevol voor onze samenleving doordat je breed vertakte wortels juist samenkomen in die stevige boomstam van je.

Beste mensen, ik ben zo blij dat ik onze nieuwe generatie dit kan vertellen, juist nu en juist over de nalatenschap van Rabbae, onze vader der vaderen op wie wij met zoveel recht zo enorm trots kunnen zijn.  Brahim Bourzik dank je wel voor het initiatief, organisatie en uitnodiging