Ouders en kinderen moeten wennen aan het nieuwe normaal van lang thuiswonende kinderen

Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) tonen aan dat een aanzienlijk aantal jongeren tussen de 18 en 29 jaar oud in 2022 nog bij hun ouders woonden. Namelijk  een kleine 44% van de jongeren in deze leeftijdsgroep. Dit percentage is de afgelopen jaren flink gestegen. Vooral door de krapte op de woningmarkt, hoge huizenprijzen en een tekort aan betaalbare huurwoningen.

De woningmarkt zal zeker nog de komende 10 jaar een aanzienlijk tekort aan betaalbare huur-en koopwoningen hebben. Voor jongeren tot 30 jaar en oudere jongeren boven de 30 jaar, waarvoor ouders vaak het enige beschikbare goedkope huisvestingsadres zijn om nog onderdak te kunnen vinden. Maar wel met een voor alle gezinsleden groot nadeel: Je woont als volwassenen bij elkaar.  Niet meer als kind met je ouders als opvoeders en verzorgers.

Dat vraagt van alle gezinsleden en soms aanhang, een groot aanpassingsvermogen. Vooral als kinderen en ouders zich helemaal hadden voorbereid op een volledig zelfstandig leven los van elkaar. Met een familieband alleen nog op afstand en niet 24/7 per dag in één huis bij elkaar als zelfstandige volwassenen.

Natuurlijk zijn er nog genoeg ouders en kinderen voor wie het geen enkel probleem is om heel lang nog bij elkaar te wonen in het ouderlijk huis. Maar dan moet wel het huis er geschikt voor zijn en zeker groot genoeg. Maar ook moet de band tussen ouders en jongvolwassen kinderen goed zijn om zonder teveel conflicten en verschillende leefpatronen bij elkaar te kunnen wonen.

Psychologen zullen vermoedelijk kunnen beamen dat voor de meerderheid van de jongvolwassenen en ouders het vanuit mentale gezondheidsoverwegingen beter is dat jongvolwassenen buiten het ouderlijk huis hun leven zelfstandig vorm en inhoud kunnen gaan geven.

De impact van het tekort aan woningen reikt dus veel verder dan enkel hoge huurprijzen en extreem dure koopwoningen voor jongeren. Het beïnvloedt ook hun dagelijks leven en vrijheid om zelfstandig hun leven te leiden los van hun ouders.

De crisis op de woningmarkt zal de samenleving op allerlei terreinen nog jarenlang in negatieve zin beïnvloeden. Het verplicht moeten thuiswonen voor veel jongeren is er een duidelijk voorbeeld van.