Overheid verzwijgt in voorlichtingscampagne de werkelijke toekomst van ouderen

Recent is de overheid een publiekscampagne gestart 'Praat vandaag over morgen'. De campagne roept burgers vanaf 60 jaar op om te gaan praten over hoe ze fit willen blijven, willen wonen en wat je voor elkaar kunt doen als ze zorg nodig hebben.

De campagne wordt toegelicht via een filmpje dat de komende tijd op veel zenders te zien zal zijn. In het filmpje wordt een wel heel rooskleurig beeld voorgehouden, met ideale omstandigheden van ouderen om lang fit en gezond te blijven en vooral om leuk en goed te kunnen blijven wonen. Ook als je woonwensen veranderen. Vanwege ouderdomsklachten of omdat een kleinere en levensloopbestendige woning beter zou zijn.

De huidige zeer ernstige crisissen op het gebied van de ouderenzorg en de woningmarkt geven een weinig realistisch beeld voor ouderen om via de voorgestelde gesprekken met familie en mantelzorgers, als die al voorhanden zijn, goede oplossingen te zoeken over de in de campagne genoemde onderwerpen.

De campagnedoelstelling 'Praat vandaag over morgen' zou beter toegelicht kunnen worden aan de hand van een duidelijke boodschap van de overheid dat zij als gevolg van vergrijzing, een blijvend tekort aan zorgmedewerkers en dreigende onbetaalbaarheid van goede zorg, niet meer borg kan staan voor een onbekommerd bestaan van iedere hulpbehoevende oudere.

Die realiteit kan voor alle huidige en toekomstige ouderen niet snel genoeg onder ogen worden gezien. De huidige situatie van veel hulpbehoevende ouderen zonder partner of mantelzorgers die hen ondersteunen is al dramatisch genoeg. Maar ook met beschikbare mantelzorgers is de huidige situatie met lange wachtlijsten voor verpleeghuizen voor veel ouderen en hun familie verschrikkelijk.

De boodschap die de overheid ouderen, met of zonder kinderen in deze campagne feitelijk wil brengen is het bewust worden dat in deze participatie samenleving ook ouderen zelfredzaam moeten zijn. Ook in situaties dat zelfredzaamheid zonder of met behulp van familie of vriendenkring gewoon feitelijk niet mogelijk is. Op een zorgzame en reddende overheid hoeft nu en in de toekomst geen hulpbehoevende oudere nog te rekenen.

Deze duidelijke boodschap van de overheid kan door deze publiekscampagne geen burger meer ontgaan.