Pieter, voor vrouwen is de SGP ook niet zo rechtsstatelijk

Ik wil het niet nog moeilijker voor je maken dan het allemaal al is Pieter. Ik kan me voorstellen dat jij het ook liever anders had gezien; een overzichtelijke partijgrootte; wellicht gewoon in de oppositie; met lekker wat stemmen, zodat je rustig aan verder kunt bouwen aan het structureren van je idealen. Je houdt niet van dat snelle gedenk en dat vind ik heerlijk. Volgens de socioloog Pierre Bourdieu moeten we ons vooral verzetten tegen de gedachte dat goed denken snel gaat.

Miljoenen
Maar waar ik het toch even met je over wil hebben is de ‘meetlat der rechtsstatelijkheid’. Uit de media begreep ik dat je een andere positie in de formatie wilde aannemen, omdat je geen vertrouwen had in de rechtsstatelijkheid van ‘de partij’ van Geert. Je vond de afstand te groot vanwege ‘het verkiezingsprogramma waarin staat dat moskeeën moeten worden verboden en veertienjarigen een gevangenisstraf krijgen opgelegd’. Tot daar kan ik je volgen. Dan wil je zoeken naar een kansrijke variant met een bredere basis dan vier partijen, waarbij jouw voorkeur uitgaat naar het CDA en de SGP.  En daar raak ik je kwijt. Het siert je dat je moslims en kinderen in bescherming wil nemen tegen de staat. Maar ik zou het wel erg fijn vinden als je de 8.845.204 miljoen vrouwen in Nederland ook niet wilt vergeten. Want Pieter, voor vrouwen is de SGP al sinds een jaar of tien ook niet zo erg rechtsstatelijk.

Passief vrouwenkiesrecht
In 2013, een beetje rond de tijd dat Geert Wilders zich schuldig maakte aan groepsbelediging, maakte Frans Bromet een prachtige documentaire ‘Houdt God van vrouwen’. Dit deed hij naar aanleiding van een uitspraak van het Europese Hof in 2012, dat de SGP vrouwen niet mag uitsluiten. Ook niet op basis van religieuze gronden. In de documentaire kan je zien hoe Hiligje uit Staphorst de strijd aangaat met de SGP. Bromet brengt haar worsteling als mens in beeld en waarin ze zich zich openlijk afvraagt waarom ze niet mee mag praten, waarom ze wordt uitgesloten en of ze in Gods ogen dan vervloekt is? Schrijnend is het beeld waarin de persvoorlichter van de SGP met een brede glimlach en de woorden ‘wij mogen niet discrimineren, ik mag u alleen binnenlaten met een perskaart’ haar de deur weigert op een partijcongres waar het passief vrouwenkiesrecht onderwerp van gesprek is. Zij is niet welkom. Omdat ze een vrouw is Pieter. Omdat ze een vrouw is.  

In het zadel
Onder druk van de uitspraken van de rechtszaken die de Clara Wichmann Stichting tegen de SGP voerde, zette de partij muizenstapjes over het vrouwenstandpunt, maar het partijbeginsel is nog steeds niet aangepast. In het Program van Beginselen kan je het nalezen: het strookt niet met de roeping van de vrouw om deel te nemen aan de politiek. In 2012 heeft het Europese Hof geoordeeld en de staat moet daarop toezien Pieter. Het is nu nog niet te laat. Het is echt niet handig om partijen die de rechtsstaat niet zo hoog hebben zitten in het zadel te helpen. Je hebt gezien wat daarvan kan komen. En dan maakt het niet uit of het grote of kleine partijen zijn. Doe het gewoon niet.

Achteraf gezien
Omdat ik snap dat je veel aan je hoofd hebt, omdat ik snap dat je het soms niet allemaal overziet, omdat ik snap dat je niet overal aan kan denken, schrijf ik je. En omdat ik zeker weet dat je achteraf gezien graag had gewild dat ik je op de hoogte had gebracht. Want een staat die het normaal vindt om de helft van haar bevolking over het hoofd te zien, is een staat waarin we ons niet moeten willen bevinden.  

Fiona Harmsen is cultuursocioloog, onderzoeker en oprichter van De Sociologie Praktijk.