Plasterk en het laten voortduren van de massamoord op Palestijnen

Ronald Plasterk schrijft in De Telegraaf (betaalde toegang) dat het spreken van genocide door Israël een absolute onwaarheid is. De geschiedenis laat zien wat er telkens gebeurt wanneer populisten als Plasterk zo’n lijn trekken: ontkennen, verdraaien, en vooral de boodschapper aanvallen, terwijl het geweld doorgaat.

Toonaangevende genocide-wetenschappers zoals Omer Bartov (betaalde toegang) spreken duidelijke taal: “Israël pleegt genocide in Gaza, met de expliciete intentie het Palestijnse volk geheel of gedeeltelijk te vernietigen.” Ook de International Association of Genocide Scholars bevestigt dit. En dan denkt de onbenul Plasterk dat zijn leugens nog enigszins relevant zijn. 

Plasterk schuift feiten terzijde en vervangt ze door retoriek en verdachtmaking. Het is een patroon dat we kennen uit de donkerste hoofdstukken van de wereldgeschiedenis. Tijdens de Holocaust werden berichten over vernietigingskampen weggezet als propaganda, waardoor miljoenen mensen in stilte stierven. In Rwanda (1994) werd de massamoord op 800.000 mensen bewust niet als genocide benoemd, zodat regeringen niet hoefden in te grijpen . Bij Srebrenica (1995) werd een “safe area” beloofd, terwijl het leger wist dat de bescherming ontoereikend was met 8.000 doden tot gevolg. De Irakoorlog (2003) werd gerechtvaardigd met leugens over massavernietigingswapens, met honderdduizenden doden als gevolg.

Steeds hetzelfde patroon: eerst ontkennen, dan bagatelliseren, en pas jaren later erkennen veel te laat voor de slachtoffers.

Door vandaag de genocide in Gaza te ontkennen, zoals Plasterk doet, herhaalt hij dit patroon. Hij verdraait de waarheid en geeft politieke macht de ruimte om door te gaan met vernietiging, terwijl de wereld wegkijkt.