Politici moeten beter tegen bedreigingen beschermd worden

Sinds de vluchtelingenproblematiek is het debat in Nederland verhard. Dat is niet alleen op landelijk, maar vooral op lokaal niveau gebeurd. Daar waar het gesprek voorheen nog gevoerd werd, lijken bedreigingen en scheldpartijen gewoon te worden in het politieke landschap. Ik noem het debatteren op de vorm en niet op de inhoud.

Het is iets wat ik nooit zal accepteren.  Na talloze bedreigingen en scheldpartijen richting mij persoonlijk besloot ik te reageren. En die reactie heb ik gedeeld met de buitenwereld. Op 22 januari mocht ik dan ook bij het televisieprogramma Jinek uitleggen wat voor impact bedreigingen hebben op raadsleden. Een unieke kans om het debat aan te zwengelen. Het was een oproep om naar elkaar te luisteren. Die wil verdwijnt namelijk als sneeuw voor de zon.

Mijn oproep vond gehoor bij een grote groep mensen. De hoeveelheid reacties die ik van collega politici en mensen binnen heb gekregen was overweldigend. De discussie werd aangewakkerd en niet de minsten sloten zich aan. Vicepremier Asscher begon een beschavingsoffensief. Minister van Binnenlandse Zaken Plassterk sprak zich in stevige bewoordingen uit. Maar is het genoeg? Nee.

Dat het niet genoeg is, wordt wel ondersteund door het recent uitgebrachte onderzoek dat stelt dat ongeveer 10 procent van de gemeenteraadsleden overweegt te stoppen vanwege aanhoudende bedreigingen. Het geeft nogmaals aan dat het vijf voor twaalf is. “ Het dak van de democratie lekt ” , zei Pieter Broertjes (burgemeester van Hilversum) tijdens een nieuwjaarsreceptie.

Het huidig beleid om lokale politici te beschermen, volstaat niet. Momenteel kun je praktisch gezien kiezen tussen twee smaken: aangifte doen of niet, waarbij het bij de opname vooral de bedoeling is om de bedreigingen ‘stil te houden’. Als lokale volksvertegenwoordigers überhaupt aangifte doen, leert de praktijk dat die wordt opgenomen alsof er melding van een fietsendiefstal gedaan wordt. Een totaal verkeerde benadering.

Naar mijn mening moeten er dan ook meerdere mogelijkheden onder de aandacht gebracht worden van gemeenten, die gebaseerd zijn op preventie. Want wat dit klimaat ook duidelijk maakt, is dat de drempel om iemand te bedreigen nu té laag is. Het aanspreken op elkaars gedrag zit er dan ook niet in. En juist dat maakt het belangrijk dat mensen geconfronteerd worden met hun eigen gedrag.

Confronteren kan op verschillende manieren. Politici bedreigen? De wijkagent staat voor de deur. Diegene heeft dan wat uit te leggen aan zijn of haar gezin en buren om vervolgens te beseffen dat niemand ongemerkt een ander iets aan kan doen. Het besef dat je geconfronteerd kan worden, doet (hopelijk) mensen dwingen tot nadenken.

(Lokale) maatregelen om politici te beschermen moeten derhalve op dit uitgangspunt gestoeld zijn. Er is meer dan alleen het doen van aangifte. Het is niet meer van deze tijd dat politici alleen maar aangifte kunnen doen. Deze discussie moet niet zwart/wit worden. Ik hoop dat die zich in de toekomst richt op het ontwikkelen van een breder palet aan maatregelen en het creëren van bewustzijn bij mensen.

Vanaf 03:40 begint het onderwerp bij Jinek in de uitzending hierboven