Pro-Palestijnse activisten saboteerden de opening van het academisch jaar aan de UvA

Zo speelden zij de fans van Netanyahu in de kaart

Prof. dr. Peter Paul Verbeek, rector magnificus van de Universiteit van Amsterdam, is hoogleraar Filosofie en Ethiek van Wetenschap en Technologie in een Veranderende Wereld. Hij was dan ook de aangewezen persoon om het academisch jaar te openen. Verbeek sprak over de betekenis van hoger onderwijs en wetenschap voor de samenleving en wat zijn instelling op dat gebied presteerde. Ook had hij het over de existentiële discussies die binnen en rond de wetenschap plaats vonden. Toch ging de aandacht van de media vooral uit naar de volgende passage:

“Vooral onze Joodse studenten en medewerkers, die me vertelden hoe zij hun Davidster afdoen, hun keppel thuislaten, en zich eenzaam en buitengesloten voelen. Dus vandaag wil ik tegen jullie allemaal, en in het bijzonder tegen onze Joodse gemeenschap, zeggen: jullie horen hier, dit is ook jullie thuis. Alleen als we elkaar vasthouden, kan onze universiteit een plek zijn waar werelden werkelijk samenkomen. Daarom mijn dringende oproep aan ons allemaal – studenten, medewerkers, collega-bestuurders: laten we onze woorden en daden zo kiezen dat ze ruimte scheppen en verbinding mogelijk maken. Protest mag scherp zijn, maar nooit vijandig. Meningsverschillen mogen groot zijn, maar mogen nooit onze waardigheid ondermijnen. Spreek mensen aan en wees zelf aanspreekbaar”.

Na zijn speech sloot professor Verbeek het openingsprogramma voortijdig af. Luidruchtige pro-Palestina activisten verhinderden de overige sprekers zich verstaanbaar te maken. Zij zetten hun geschreeuw voort ook nadat de rector ze nota bene vriendelijk had verzocht zich verder rustig te houden.

Dat was fideel van Verbeek. Hij gaf de demonstranten kans zich te uiten en vroeg daarna ruimte voor de rest van het programma. Die kreeg hij niet.

De demonstranten discussieerden niet. Zij argumenteerden niet. Zij overstemden. Zij eisen het monopolie op voor hun eigen geluid. Zij brachten anderen tot zwijgen.

Zij bewezen daarmee de Palestijnse zaak een slechte dienst. Door hun gedrag wekten zij de inruk dat zij weinig op hadden met een vrij debat en des te meer met intellectuele onderdrukking. Dit zal bij velen het vermoeden hebben gewekt dat de heersers in een onafhankelijk Palestina, mocht dit tot stand komen, ook zo met academische en andere vrijheden zullen omgaan. Met hun geschreeuw droegen zij bij aan het narratief van Netanyahu.

Als de UvA zich in de toekomst uitspreekt tegen de genocide in Gaza of maatregelen neemt tegen Israëlische instellingen, zal in brede kring worden vastgesteld, dat ze zich heeft laten intimideren. Dat in het Maagdenhuis en op de faculteiten niet overtuiging maar angst regeert. Ook dat hebben de schreeuwlelijken van de opening bereikt.

Ondertussen toonden de bezoekers van de opening weinig burgermoed. Zij lieten zich door de activisten overstemmen en verdrijven. Ze hadden bij wijze van spreken onder regie van de rector ook een spreekkoor aan kunnen heffen. Bijvoorbeeld “Ga hier weg”. Dat gebeurde niet. Het publiek gaf zich onvoorwaardelijk over.

Het gedrag van de demonstranten is zo heftig in strijd met alle academische mores, zoals die in een proces van acht negen eeuwen zijn gevormd, dat ingrijpen noodzakelijk was. Het kwam vijftig, zestig jaar geleden nog wel eens voor dat studenten tijdens het college zaten te roezemoezen. Die werden dan door ons in de pauze even apart genomen en vriendelijk toegesproken. Voortaan lieten zij dat dan uit hun hoofd.

Een academische gemeenschap met zelfvertrouwen handelt in die geest als sommigen het wagen het vrije debat te overstemmen. Het is in ieder geval noodzakelijk dat men niet in discussie gaat met lieden die normoverschrijdend gedrag vertonen. Met hen heb je het over die normen en niet over andere onderwerpen. Je kunt de handhaving niet aan beveiligers overlaten.

Lees hier de reactie van de UvA op de incidenten tijdens de opening van het academisch jaar.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten open blijven. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: heeft strategisch stemmen zin?