Repressie is geen fout in het systeem, het is het systeem

Terwijl afgelopen zondag buiten 100.000 demonstranten de rode lijn trekken tegen genocide in Gaza, viert binnen de lobby van het zwijgen haar jubileum. Het CIDI – dat binnen gesloten deuren haar 50-jarig bestaan viert – omarmt de theatrale omkering: niet de burgerbevolking in Gaza verdient solidariteit, maar degenen die de bevolking aan het uithongeren zijn.

Terwijl de deuren van het Koninklijk Instituut voor de Tropen worden beklad met rode verf – bloed als aanklacht – klinkt binnen een staande ovatie voor haatzaaien. Dick Schoof belt ook in met een videobericht, terwijl hij niet wil reageren op de 100.000 die tegen genocide protesteerden.

Ayaan Hirsi Ali bezweert de zaal dat links dood is en islamisme zijn plek heeft ingenomen. Douglas Murray, de reactionaire hofnar van het Westen, maakt het af. In NRC staat:
“Murrays harde woorden over burgemeester Halsema – „een totale mislukking” – kunnen rekenen op „bravo!’s”. En als Murray suggereert dat pro-Palestina-demonstranten met een visum opgepakt en uitgezet zouden moeten worden, naar Amerikaans voorbeeld, barst de zaal uit in gejuich en gejoel.”

Ja, ik was inderdaad een van degenen die zei – toen het huis van Thierry Baudet werd beklad – dat dit niet hoort in een vrije samenleving. Ik was het niet eens met de methode, maar fascisme bestrijden moet. Hoewel ik denk dat andere methoden beter zijn, ben ik door deze bijeenkomst gestopt met het mensen kwalijk te nemen. Ik denk dat we nu wel wat meer kritiek mogen hebben op onze eigen regering. Wat hebben die daar überhaupt te zoeken? Douglas Murray stond in 2018 ook op een evenement van het JFVD, samen met Khadija Arib.

Waarom zitten zij aan tafel met Douglas Murray, Ayaan Hirsi Ali en de lange arm van Likud? Mark Rutte sprak Marjolein Faber terecht aan in verband met omvolking, maar nu gaan we gezellig feest vieren met mensen die exact hetzelfde verkondigen? Dan waren die excuses van Marjolein Faber dus ook niet nodig, want de hele regering meent het totaal niet. Ook werd op diezelfde dag door WNL een interview gepubliceerd van Douglas Murray. Verder totaal niet zorgelijk hoor, dat wij binnenkort een ex-persvoorlichter van de VVD als baas hebben van diezelfde omroep.

De regering hoort een vertegenwoordiging te zijn van het volk – en dat waren ze gisteren niet. 100.000 mensen stonden op straat tegen genocide, terwijl ministers en Kamerleden applaus gaven voor buitenlandse krachten die ons belang niet op het oog hebben. Diederik ‘laten we uitgeprocedeerde asielzoekers een enkelband geven’ Boomsma zei in een reactie op de bekladding: "Mensen zijn een beetje door het dolle heen. Ze denken dat er genocide plaatsvindt."

Oh god, is onze regering al zover heen? Waarom zou je ook luisteren naar experts die hebben aangetoond dat het een genocide is? ‘Genocide is een te beladen begrip', hè Schoof? Straks ontwikkel je nog een moreel kompas en ga je het volk vertegenwoordigen. 'Het doden van kinderen en onschuldige burgers is bijna nooit goed te praten', of niet Dick? Als we het beruchte interview van de NOS erbij pakken, wordt het helder waarom jij CIDI te woord stond, maar jouw eigen burgers niet. Heeft het nog zin om te vragen, waarom je Wilders niet aansprak op het feit dat hij 100.000 wegzette als terroristenliefhebbers?

Het is een choreografie van cognitieve dissonantie: genocide wordt verkocht als morele superioriteit. Mestrum zegt dat kritiek op Israël niet antisemitisch hóéft te zijn, om het vervolgens wel zo te framen. En dan Douglas Murray, de man achter racistische complottheorieën als ‘omvolking’, die applaus krijgt voor de oproep om pro-Palestinademonstranten uit te zetten. Blijkbaar ben je alleen tegen genocide als je een migratieachtergrond hebt. Blijkbaar weegt mijn vrije meningsuiting zwaarder dan die van een migrant, alleen omdat mijn familie hier al eeuwen woont. Dat is absurd.

En als het volk dan de straat op gaat, wordt het genegeerd. De NOS wijdde nauwelijks een minuut aan de grootste demonstratie van het jaar. Zo weinig aandacht krijgt het echte volk dus van de macht. Diezelfde macht die nog steeds meer verontwaardigd is over protesten op 4 en 5 mei dan over honderdduizenden doden in Gaza. Toen ik vertelde dat ik op 10 mei bij het woonprotest in Utrecht was, keek mijn hele bubbel me vragend aan. Was er een woonprotest dan? Ja. Maar blijkbaar vond de NPO het interessanter om een racist als Douglas Murray te interviewen.

Opvallend is dat een grote demonstratie rustig verliep, terwijl kleine protesten vaak als ‘grimmig’ worden neergezet — maar wie lokt dat uit? In 2024 gebruikte de politie 36.151 keer geweld, in slechts 1,2% van de incidenten, maar wel vele malen vaker dan burgers. Toch meldt Hart van Nederland vooral agressie tegen agenten, terwijl van de 5.352 meldingen het bij iets minder dan de helft slechts om belediging ging. De politie gebruikt ruim 12 keer zoveel geweld, maar het beeld blijft dat burgers het probleem zijn. Niet dat ik schelden promoot, maar dat is wat anders dan iemand fysiek intimideren.

En dat is niet alles. Het kabinet wil bij ernstige misdrijven al DNA afnemen van verdachten vóór er een veroordeling is — alsof de onschuldpresumptie optioneel is. Daarnaast moet je herkenbaar zijn tijdens demonstraties, en met de nieuwe doxxingwet kun je al in de problemen komen als je de politie filmt. Ondertussen ligt er ook een wet klaar om organisaties sneller te verbieden. Demonstranten worden regelmatig onderworpen aan identiteitscontroles en surveillance, zoals het monitoren van sociale media en huisbezoeken door de politie. Gemeenten leggen soms strikte voorwaarden op aan demonstraties of verbieden ze geheel, bijvoorbeeld vanwege verkeersbelangen of mogelijke overlast. Volgens Amnesty International zijn ze niet altijd in lijn met internationale mensenrechtenstandaarden.

In januari 2023 werden zes klimaatactivisten preventief gearresteerd – niet omdat ze iets hadden gedaan, maar omdat ze van plan waren te demonstreren. Ze kregen een gebiedsverbod, alsof burgerschap een vergunning vereist. En Amnesty sloeg alarm. Maar het kabinet bleef stil. Waarom ook niet? Er was geen olie mee gemoeid. In Amsterdam werd in 2024 een algeheel demonstratieverbod afgekondigd via een noodverordening in verband met een anti-genocide demonstratie. Geen gegronde dreiging, geen risico-inschatting, alleen een vage angst voor verstoring van de status quo. En met één pennenstreek werd het recht op vergadering uitgewist.

De anonimiteit van demonstranten – essentieel voor wie zich uitspreekt tegen onrecht in een klimaat van angst – staat onder druk. Er liggen voorstellen om gezichtsbedekking te verbieden. Je mag je uitspreken, zolang jij je maar zichtbaar maakt. Alsof demonstreren alleen mag als je bereid bent je baan, je verblijfsstatus of je veiligheid op het spel te zetten.

Steeds vaker worden protesten niet alleen beperkt, maar gericht de mond gesnoerd – onder het mom van "verkeershinder", "imago" of "maatschappelijke onrust". Anti-genocide wordt als bedreiging bestempeld, anti-racisme als grimmigheid. De repressie is geen fout in het systeem, het is het systeem. De Nederlandse democratie tooit zich nog met vlaggen, stembussen en pratende pakken, maar de kern brokkelt af: het recht om je te verzetten. Misschien is het tijd om op te houden met herhalen dat we in een vrije samenleving leven — en eindelijk te eisen dat we er een worden. We smeken niet om de sleutel van het huis van de vrijheid, maar we breken in!