Sarah Voss en de haren hebben met één slag de turnpakjes geseksualiseerd

Het tenue van turnsters heeft nog het meest weg van een ééndelig badpak. Als de tekenen niet bedriegen, heeft dat zijn langste tijd gehad. De Duitse Sarah Voss heeft veel weerklank gevonden met haar besluit voortaan op te treden in een nauwsluitend broekpak, dat de benen tot de enkels en de armen tot de polsen bedekt. Ze voert praktische argumenten aan tegen traditionele outfits – bilnaad kruipt omhoog et cetera – maar zij ziet er voornamelijk seksisme in. Daarom past Voss niet stilzwijgend haar kledingkeuze aan – wat volgens de reglementen haar goed recht is – maar geeft er uitgebreide toelichtingen bij. Ze motiveert haar keuze. Ze laat weten dat die superieur is. Sarah Voss opent een debat. Die lange pijpen en mouwen zijn een statement.

Op NU.nl zegt ze: “Als kind vond ik de pakjes niet zo erg maar toen ik in de puberteit kwam begon ik het wel ongemakkelijk te vinden. Je voelt je soms heel naakt”. Jitske Vasbinder, de teammanager van de Nederlandse turnploeg vindt het volgens RTL Nieuws een dappere stap. “Mooi om te zien dat ze voor zichzelf opkomt. Ik denk dat dit een deur opent voor andere sporters, dat het echt kan en positief wordt ervaren”.

Het is nog maar de vraag of Voss en haar medestanders hun doel bereiken. Ze hebben met één slag de traditionele turnpakjes geseksualiseerd. Het is net als met het naakt douchen: de eerste jongen die zijn broek aanhoudt, seksualiseert de rest.

Tussen de bedrijven door wordt deze eeuw gekenmerkt door een golf preutsheid. Vrouwen dienen zich te bedekken omdat het vrije zicht op lichaamsdelen de geile blik van mannen opwekt. Die blik brengt de maatschappelijke ordening in gevaar.

Op de tribune gluren de mannen tenzij het tegendeel bewezen is. Een net meisje houdt daar rekening mee. Een net meisje hangt niet met blote benen in de rekstok. Een net meisje houdt haar schoonheden verborgen. Die toont ze slechts aan de ene die het waard is. Je kunt grote betogen houden over het seksisme in de sportkleding maar daar komt het wel op neer. De draagster is verantwoordelijkheid voor voldoende blijken van kuisheid.

Dat is de boodschap die Sarah Voss en de haren brengen. Ook al houden ze er een heel verhaal bij over vrije keuze en geen lustobject willen zijn. Ze brengen hoe dan ook de blote huid met seks in verband.

Dat dit helemaal niet hoeft of noodzakelijk is, weten de regelmatige bezoekers van naaktstranden maar die passen niet meer bij de tijdgeest

De turnsters verruimen hun vrijheid niet. Ze perken die in. Tegelijkertijd maken zij  vrouwen en meisjes die hun voorbeeld niet volgen, verdacht. En een prooi van enge fallocraten die denken: “Zie je wel, een niet als Sarah Voss geklede vrouw is een goede prijs. We kenne niet voor niks haar armen en benen zien”.

Zo wint in deze trieste eeuw de reactie op steeds meer terreinen.

Aanvulling  om te bepalen waar het over gaat: dit is de oude outfit van Sarah Voss waarmee haar lemma op Wikipedia is geïllustreerd. De foto dateert uit 2017.

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit het publieke debat mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.