Schoof en Veldkamp, pas maar op: er komen tribunalen

FvD-er Pepijn van Houwelingen maakt toch nog school.

Het heeft vier jaar geduurd maar ze zijn ineens weer terug in de binnenlandse politiek, de tribunalen. Op 17 november 2021 meldde de NOS dat het FvD-kamerlid Pepijn van Houwelingen zijn D66-collega Sjoerd Sjoerdsma had toegeroepen:  “Er komen tribunalen”. Daar kwam toen veel schandaal van.

Inmiddels zijn de tribunalen terug in de discussie. Internationale zelfs. Ze zullen in het leven worden geroepen om Nederlandse en Europese politici persoonlijk en in rechte aan te spreken op het feit dat zij niets of te weinig tegen de oorlog in Gaza hebben ondernomen.

Het is volkomen gerechtvaardigd als het openbaar ministerie personen vervolgt die in Gaza aantoonbare en bewijsbare oorlogsmisdaden hebben gepleegd maar het blijft absurd nationale politici als Dick Schoof of Caspar Veldkamp daartoe te rekenen omdat hun politiek ten opzichte van het Midden-Oosten niet spoort met wat een deel van de publieke opinie – of nog erger: hun opvolgers op het pluche – wenselijk achten. Dat zijn geen daders en evenmin medeplichtigen aan genocide, net zo min als Mirjam Bikker of Dilan Yesilgöz. Wie er zo over denkt, is geen haar beter dan Trump, die zijn voorganger Obama voor de rechter wil slepen wegens landverraad. Of activisten voor Palestina gerechtelijk vervolgt alleen om hun politieke eisen. Het ontbreekt er nog maar aan dat straks net als in de tijd van Hilary Clinton wordt gescandeerd: “Lock her up!”

Er heerst in Nederland geen consensus over de politiek ten opzichte van Gaza. Sommigen zien in de staat Israël een noodzakelijk onderdeel van het plan Gods met de wereld, anderen een koloniale constructie zonder bestaansrecht. Met heel veel gradaties er tussenin. Daarbij menen waarschijnlijk de meeste Nederlanders dat vrede alleen bereikbaar is door een of andere vorm van verdeling in twee staten.

Het wordt steeds moeilijker hierover rationeel te debatteren. De emoties en de woede hebben de overhand. Wie anders denkt dan jij staat al gauw aan de verkeerde kant van de geschiedenis of heeft bloed aan de handen. Ook mijn laptop druipt in veler ogen van het bloed en ik kan jullie verzekeren dat het haast niet meer weg te krijgen is als je het tussen de toetsen in laat drogen.

Dat verschillende partijen elkaars voorlieden en woordvoerders voor de rechter willen slepen, is een nieuw stadium in de nationale onenigheid. Dat van het bloed aan de handen kun je nog als clichématige en weinig smaakvolle metafoor beschouwen, de roep om tribunalen is bittere ernst. Geloof je dat sancties tegen Israël een einde aan de bezetting van Gaza juist niet dichterbij brengt en handel je daarnaar? Je zult je voor de rechter verantwoorden. Meen je dat Israël en Palestina naast elkaar bestaansrecht hebben en maak je dat tot de basis van je diplomatie? Je bent medeplichtig aan oorlogsmisdaden. Neem maar vast een goede advocaat in de arm.

Dit alles maakt een redelijke discussie onmogelijk. Er is alleen nog maar ruimte voor een botsing van opinies.

Er komen tribunalen! Het gaat er straks niet meer om hoe een eind wordt gemaakt aan de oorlog in Gaza. Het enige dat telt is wie na de laatste vrije verkiezingen in de  tribunalen de rechters zullen zijn en wie de aangeklaagden.

Er komen tribunalen: rechtstreeks gestreamd en met een hysterische publieke tribune die om wraak en veroordelingen schreeuwt.

Zo wordt vrouwe Justitia  met haar eigen zwaard onthoofd.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten open blijven. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de waarheid verdrinkt in de verkiezingsstrijd.