Schoof gaat voorbij aan de dubbele standaard waar veel jongeren zo boos om zijn

Het misbruiken van historisch beladen termen maakt de situatie alleen maar erger.

Minister-president Schoofs recente persconferentie was een wrange illustratie van de eenzijdige manier waarop de overheid vaak reageert op gevoelige kwesties. Het is bizar dat hij sprak over "integratie", terwijl de betrokken burgers hier geboren en getogen zijn. Welke integratie is hier dan precies mislukt? Het lijkt erop dat deze mensen simpelweg niet als "ons" volk worden gezien.

Schoof wees erop dat de beelden toonden dat “jongeren met een migratieachtergrond oververtegenwoordigd waren” bij de aanvallen op de Israëlische hooligans in Amsterdam. Daaruit concludeerde hij breed dat er een groep jongeren is die “onaangepast gedrag vertoont” en dat dit “op geen enkele manier past in de open samenleving die Nederland is”.

Deze uitspraken van Schoof gaan echter volledig voorbij aan de dubbele maat waar veel jongeren zo boos over zijn. De minister hanteert hier een duidelijke dubbele standaard, waarbij bepaalde groepen strenger worden beoordeeld dan anderen. Dit is precies wat zoveel frustratie en woede oproept onder veel Amsterdammers. Schoofs aanpak leek vooral gericht op verwijten in plaats van empathie voor de diepe zorgen en frustraties die leven in de samenleving.

Laten we eens eerlijk zijn: wat er vorige week in Amsterdam gebeurde was geen pogrom. Het was een reeks geweldsincidenten die niemand siert, maar het misbruiken van historisch beladen termen maakt de situatie alleen maar erger. Wat begon met het provocerend van de muur trekken van Palestijnse vlaggen door Maccabi-supporters, eindigde in een PR-circus waar Netanyahu zijn vingers bij af zou likken.

Een groep voetbalsupporters die "er zijn geen kinderen meer in Gaza" scandeert? Geen probleem. Racistische leuzen tegen Arabieren? We kijken de andere kant op. Maar zodra er Israëlische supporters worden aangevallen, staat de wereld in brand en vliegen de Holocaust-vergelijkingen je om de oren.

De waarheid is dat Femke Halsema de controle volledig kwijt was. Ze had kunnen weten dat het toelaten van 2600 supporters van een club met een notoire harde kern, in een stad die al maanden onder hoogspanning staat, vragen om problemen was. België en Turkije waren wijzer. Die verplaatsten hun wedstrijden. Maar nee, zij moest weer zo nodig laten zien hoe tolerant ze is.

Het resultaat? Een beschamende aaneenschakeling van geweld van beide kanten. Eerst Maccabi-hooligans die met stalen pijpen door de stad trokken, daarna de boze Amsterdammers die Israëliërs opjaagden. En wat doet de internationale gemeenschap? Die pikt er selectief één kant uit om zich over op te winden.

Het meest stuitende is nog wel hoe politici als hyena's op deze gebeurtenissen doken. Van der Plas die er weer een anti-Marokkaans sausje overheen gooit, Wilders die 'Jodenjacht' roept, en internationale leiders die deze rellen aangrijpen om hun eigen agenda te pushen. Dit, allemaal terwijl in Gaza de lichamen zich opstapelen en niemand het woord 'pogrom’ of ‘genocide’ in de mond neemt als er weer een flatgebouw met Palestijnen wordt weggevaagd.

De dubbele maat die politici hanteren, waarbij sommige groepen strenger worden beoordeeld dan anderen, is zorgelijk. Ik begrijp dan ook goed de woede van veel Amsterdammers hierover.

Laten we stoppen met deze hypocriete selectieve verontwaardiging. Geweld is geweld, of het nu van pro-Israëlische of pro-Palestijnse kant komt. Door antisemitisme als politiek wapen te gebruiken, maken we het echte antisemitisme en Anti-Arabisme onzichtbaar. Door elke kritiek op Israël weg te zetten als Jodenhaat, maken we een eerlijk gesprek over het Midden-Oosten onmogelijk.

Misschien moeten we eerst eens stoppen met het misbruiken van historische trauma's voor politiek gewin. Wanneer zullen onze leiders inzien dat ze met deze retoriek de kloof alleen maar vergroten? Integratie is geen eenrichtingsverkeer. Het gaat om wederzijds respect, begrip en het omarmen van diversiteit. Zolang sommige groepen worden gezien als “anders” of “minderwaardig”, zal er geen echte integratie plaatsvinden.

En wie denkt dat het oplossen van een strijd in het Midden-Oosten begint met het verdraaien van de waarheid in de straten van Amsterdam, heeft echt niet opgelet tijdens de geschiedenisles.