Stop met The Voice of Holland

Dat ongewenst seksueel gedrag is een enorm probleem is, kan niet genoeg worden beklemtoond. Na de misstanden in de katholieke kerk, met MeToo in de VS en allerlei andere voorbeelden zijn nu de media aan de beurt. Het programma Boos bewees gisteren op overtuigende wijze hoe schandalig The Voice of Holland met haar kandidaten omgaat.

Ik ben niet zo’n fan van Tim Hofman, omdat ik hem nogal een moraalridder vind, maar hij verdient waardering voor het onrecht dat hij op Facebook goed gedocumenteerd aan de kaak stelde. Al die getuigenissen, via verhulde beelden en vervormde stemmen, leverden geen mooie, maar wel effectieve televisie op. De Mol stond met zijn mond vol tanden.

Mijn conclusie is dat Jeroen Rietbergen, Marco Borsato, de anonieme regisseur en Ali B op een kwalijke wijze grenzen hebben overschreden. Ze moeten hun excuses aanbieden en verdienen straf. En John de Mol moet stoppen met het maken van The Voice of Holland en vergelijkbare programma’s, of hij nu de formele producent is of niet.

Ikzelf worstel ook met dit thema. Hoe gedraag ik mijzelf in de sfeer van intimiteiten ten opzichte van anderen? Lijkt mijn gedrag op dat van mijn vader? Speelde de opvoeding een rol of het feit dat ik met mijn tweelingbroer opgroeide? Heb ik ooit misbruik gemaakt van mijn macht als baas? Wat is de invloed van de vorm van autisme die mij parten speelt? Hoe reageer ik op seks in boeken en op internet? Geniet ik stiekem van fictie en verwerp ik wat zich in de realiteit afspeelt? Alleen en met mijn familie en vrienden zoek ik naar de antwoorden op die vragen. Mijn roman in wording gaat er ook over.

Verder vind ik dat veel media nogal voorspelbaar en vaak politiek correct over seksuele misstanden berichten. Ik zou nieuwsgierig zijn naar de verhalen van de daders, interviews met mannelijke slachtoffers van seksueel gedrag of gesprekken met vrouwen die vertellen waarom en hoe ze mannen met kwalijke bejegeningen afserveerden. Gelukkig zijn er ook nog journalisten die met dit nieuws flink de draak durven te steken. Lees Max Pam in de Volkrant (19/1/22) of luister de prachtig relativerende column van druktemaker Marcel van Roosmalen terug over de Hilversumse beerput. Op de radio viel ik in een gesprek met Marte Röling. Over haar overleden vriend Henk Jurriaans zei ze: “Hij mocht alles van mij, behalve iemand vermoorden of doodgaan.” Zo kan je ook met het leven omgaan.

Als fanatiek tv-kijker valt mij trouwens op dat BNNVARA de laatste tijd opvallend veel goede programma’s uitzendt. Boos dus, maar ook de Scheefgroei-serie van Jeroen Pauw, Matthijs gaat door en Nachtdieren met Raven van Dorst. Nog even en ik word lid.

Ik ga een extra veer in de kont van Raven steken. Wat maakt zij een mooi programma. Boeiende mensen op mooie plekken. Ze communiceert fantastisch, heeft humor en slaat de juiste toon aan. Zelf ben ik ook een nachtvlinder. Wat zou ik zeggen als zij mij ooit interviewt? Als ik na middernacht met mijn witte herder op het stoepje van het Heemraadsplein zit. “Wat spook jij hier uit?”, zal ze langs haar neus weg vragen. “Weinig”, zal ik zeggen. “Ik tel laatste trams en bussen die hier nog voorbij komen. En ik kijk hoeveel ramen er nog verlicht zijn in die flat daar. Het bovenste hoekraam is vandaag donker. Soms staar ik tussen de takken door naar de klok van de kerk. Of ik wacht tot de maan tevoorschijn komt. Mijn hond gaat daar zo op haar rug liggen spartelen, omdat ze jeuk heeft. Dat doet ze elke nacht.” Glimlachend zal Raven daarna haar weg vervolgen.