Tante Theodora: de rottende gft-bak van Dukh

Gegroet, lieve fruitboompjes van me — pril en beschimmeld door de meeldauw van de socials, maar nog altijd smachtend naar mijn licht. Jullie zonnige lievelingstante gaat vandaag de boomgaard in. Op veel opiniepagina’s zie je geen geslaagde oogsten meer, wel regelmatig klimop of schimmelsporen in de riekende lucht, die zich als vanzelf nestelen in elk debat, elk blad, of rondom elke stam. Je zou denken dat compost en mest een vruchtbare bodem garanderen, maar sommige opiniemakers bewijzen het tegenovergestelde.

Nou, welke vreemde eend in de bijt gaan we vandaag slachten met de pen? Kak, bij deze heb ik het al verraden, maar laten we wat creatiever zijn voor degene met  ܦܝܪܬ ܕܘܟ in zijn X-handle. Pīr Dukh, Aramees voor “jouw vrucht.” Omdat Wierd al zijn eigen parodie is, zou het zonde zijn hem nog eens tot “vreemde eend” te reduceren. Ik, jullie Catwalk-cadaver broedde het ei uit en vond het woord waar zijzelf niet onderuit komt: Woerd Dukh. Een kwakende man, die denkt dat hij een zwaan is, maar in werkelijkheid zijn eigen vijver bevuilt.

We houden 'Dukh' erin, maar niet uit gemak — uit wrange noodzaak. Dukh (дух) betekent geest of adem in het Russisch. Zoals Ruach de adem was die Adam het leven inblies en de geest die Maria overschaduwde. Vreemd genoeg keert Pīr — de vrucht van de familiestamboom — terug, maar dit keer met een giftige lading. We komen er namelijk nog op terug welke vruchten jij nalaat in jouw columns.

Jij hebt jouw ziel verkocht en jouw adem is allesbehalve fris en fruitig. Door alle verbale diarree die uit jouw gft-bak komt, vond ik Dukh wel passend. Poep praten lijkt onschuldig, maar wie het opslurpt, loopt meteen risico op een verstandelijke E-coli-infectie. Jouw columns zijn geen analyses, maar bacteriekolonies voor het brein: geestelijke voedselvergiftiging die de intellectuele weerstand van je lezers sloopt en jouw critici acuut misselijk maakt. Wat jij verspreidt, is geen opinie, maar een epidemie — die elke hersenwetenschapper in tranen krijgt.

Want extreemrechts tuig dat op de vuist gaat met pro-Palestina-demonstranten in Katwijk ‘verdedigt’ slechts ‘hun gemeenschap’, volgens jou. En toen jij weer eens je bovenste kringspier luchtte bij Joop Soesan in de podcast — en er een meurende hersenscheet uit liet ontsnappen — beweerde je dat Links Nederland bezig is met ‘waar heel veel mensen in de jaren ’30 en ’40 ook mee bezig waren’. Jij noemt dat analyse, maar in werkelijkheid ben je niet meer dan de PR-afdeling van rancune.

Ook zei je in jouw eigen podcast dat GroenLinks 'totalitair' zou zijn en mensen heeft die ‘geweld’ zullen gebruiken ‘op het moment dat dat nodig is.’ Zeker dat laatste is prachtige projectie. In het Telegraaf-interview dat jijzelf neerpende, zei Andrea Spreier-Beek — de talkshowgast die jouw uitspraken aanhoorde en zelf schrijft onder het pseudoniem Andrea Spreyerbrach: ‘Mocht die poging om de democratische balans te herstellen mislukken, waarschuwt Andrea Speyerbach, dan liggen verdere vervreemding en mogelijk zelfs geweld op de loer.’

Zodra er een GroenLinkser met een protestbord, krijtverf en een thermoskan kamillethee verschijnt, breekt er paniek uit. Dan is het “extremisme!”, 'staatsgevaar!', en – mijn favoriet – ‘links totalitarisme.’ Links wordt plots de voorbode van een totalitaire dictatuur. Laten we even eerlijk zijn: de kogel komt straks niet van links. Er zijn in dit jaar alleen al meerdere extreemrechtse figuren opgepakt wegens het voorbereiden van aanslagen. Geen GroenLinkser die betrapt is met een kelder vol semtex, wel meerdere ‘patriotten’ die hun Telegram-groepje iets te letterlijk namen.

Het was niet Douwe Bob die mensen bedreigde — hij wérd bedreigd. Maar omdat men zo druk bezig was met Dilan, vergeet men even dat zij jouw bericht citeerde. Jij praatte poep, zij smeerde het tegen de muur, een domme knuppel likte het eraf, en zo kreeg een lintworm de macht over zijn erwtenbrein. Je mag van geluk spreken dat Douwe Bob je niet heeft aangeklaagd — want dat zou meer dan terecht zijn. En als er straks écht doden vallen, Wierd? Dat iemand straks zijn laatste ‘Dukh’ — zijn laatste ‘Ruach’ — uitblaast? Ga jij dat dan ook inkaderen als ‘zelfverdediging’? Of noem je ze liever ‘bezorgde buurtbewoners’ met knuppels als huisdieren?

Aan de vruchten herkent men de boom. Jouw Aramese vruchten hangen verrot aan de takken. Een wesp zou spontaan door het alcoholgehalte in coma neervallen. Jouw fans ontwikkelen acuut spirituele Korsakov — feiten glijden voorgoed uit hun geheugen. Geen boom des levens, maar een composthoop van leugens, waar zelfs ratten hun neus voor ophalen. Geen profeet, geen analist, maar een kwakende woerd, die met zijn riekende adem zijn eigen vijver vergiftigt.