Tante Theodora: eigendomshaat, mijn reet

Verrek! Jullie favoriete Prada-poltergeist en Nagellak-necromancer Theodora was bijna weer gestorven. Niet door kogels dit keer, maar door het lachen om een column in de Telegraaf. Schuldige? Narcisicaa Marbe! We kennen haar al door geweld tegen demonstranten te kaderen als 'zelfverdediging', en ondervoede kindertjes in Gaza weg te zetten als pocket-terroristen. Ja, pocket. Alsof je ze bij de Kruidvat koopt, twee halen, één betalen.

En wat heeft ze nu weer gedaan? Simpel: de schoenen van Prins Bernhard jr. en Wybren van Haga zo zorgvuldig gelikt dat er straks vloerverwarming in hun zolen zit. We houden het nog netjes, want we hadden ook met vleeswaren kunnen gooien. Volgens Narcisicaa is eigendom de heilige graal. Links, zo kraait ze, wordt gedreven door “eigendomhaat”, omdat ze de hypotheekrenteaftrek willen afschaffen. Och meid, moet je op een houtje bijten? Het was gewoon Stef Blok die de woningmarkt als een soort Groupon-deal openzette voor buitenlandse beleggers. Maar dat leest natuurlijk minder lekker in de Telegraaf-opiniemarge.

Onze Vastgoed-Mata Hari schrijft alsof een doorzonwoning de Goelag is: “kijk ons eens lijden, wij met onze hypotheek en onze overwaarde.” Een beetje de mensen met koophuizen opzetten tegen sociale huurders. Marbe haar column is een soap zonder ironie. De huisjesmelker als martelaar. De huurders als tuig. De sociale huurder als terrorist in pyjama, die elk moment je nette koophuis komt kraken. Maak je borst maar nat, zegt Narcisicaa, want die paupers pikken alles in.

Maar de grap is: we haten jouw eigendom niet, schat. Niemand wil je driezitsbank of je fonkelnieuwe laminaatvloer. Wat we wél haten, is de armoede die jij glashard ontkent. We haten dat een hele generatie geofferd wordt op het altaar van speculatie, hedgefondsen en beleggersbrieven.

We haten dat starters al een decennium lang als melkkoeien in de stal van de huurmarkt worden vastgeketend, alleen maar zodat Prins Pandjesbaas nóg een villa in Portugal kan laten optrekken — inclusief infinity pool en marmeren bidet. En dan kom jij, Narcisicaa, krijsend als een vuurpijl die nooit is afgegaan over “eigendomhaat.” Terwijl jij niet het eigendom verdedigt, maar roof. Roof die keurig verpakt wordt als ondernemerschap. Roof die zich vermomt als zelfredzaamheid. Roof die zich in de ochtendjournaals nog laat aankondigen als “gezonde marktwerking, mede mogelijk gemaakt door Blackstone.”

Het is bijna aandoenlijk hoe doorzichtig je bent. Je leest je column en denkt: dit had net zo goed geschreven kunnen zijn door een vastgoedlobbyist. Je ziet de factuur al fonkelen op je bureau voordat er überhaupt een letter op papier stond. Huurders? Tuig van de richel. Links? Een sekte van eigendomhaters die elke ochtend als ritueel een designbank in de fik steken, terwijl de Gregoriaanse antifascistische koren hun liederen zingen. Zo doorzichtig dat zelfs de vitrage van een Vinex-woning er nog mysterieus bij afsteekt.

Want laten we wel wezen: de echte kloof loopt niet tussen huiseigenaren en huurders. De echte kloof loopt tussen mensen die daadwerkelijk wonen en mensen die het als verdienmodel hebben ontdekt. Tussen de generatie die dertig jaar geleden voor drie knikkers en een schelp een rijtjeshuis kocht, en de generatie die nu vijf ton moet neertellen voor een appartement met schimmelcultuur waar je een proefschrift op kunt schrijven.

En dáár zit het venijn. Dáár huist de waarheid die jij zorgvuldig onder jouw het tapijt schuift. Want zodra je dat opschrijft, stort je sprookje in als een nieuwbouwflat met betonrot. Dan wordt zichtbaar dat de ware vijand niet de “linkse eigendomhaters” zijn, maar de Bernhards, de van Haga’s en de Black Stones, de beleggers en de vastgoedprinsjes waarvoor jij als vrijwillige pen-schildmaagd optreedt.

Dus kom maar door, Narcisicaa. Schrijf nog een column over het “linkse haatfront.”  Waarschuw dat sociale huurders elk moment jouw By-Boo-bijzettafeltje kunnen confisqueren. Maar onthoud: de enige die nog in jouw soap gelooft, ben jijzelf. Jij, en misschien een eenzame makelaar in Amstelveen, die zichzelf wijsmaakt een filantroop te zijn in plaats van een dief.