Timmermans levert, rechts roept

Diederik Samsom schrijft in zijn column in de Volkskrant dat met het Europese Migratiepact de buitengrenzen van Europa de komende jaren strakker dichtgaan dan ooit. Daarmee haalt hij in één klap de angel uit de holle sloganpolitiek die al jaren klinkt vanuit rechts Nederland: “grenzen dicht”.

Die grenzen gaan dus dicht. Niet omdat Wilders of Baudet het roepen in een talkshow, maar omdat Europa daar afspraken over heeft gemaakt. Met gezamenlijke grensbewaking, terugkeerprocedures en opvangverplichtingen. Het Migratiepact is geen droom of dreiging meer — het wordt realiteit.

En wie stond aan de wieg van dat pact? Frans Timmermans. Als Eurocommissaris was hij één van de architecten. Dat betekent: geen loze woorden, maar concreet beleid dat nu stap voor stap wordt ingevoerd.

Het contrast is pijnlijk duidelijk. Rechts blijft hangen in simplistische leuzen die vooral bedoeld zijn om angst te voeden. Timmermans en Samsom leveren afspraken en beleid, hoe weerbarstig en ingewikkeld dat proces ook is.

Maar we moeten ook eerlijk zijn: in dat pact zit pijn. Snelle terugkeerprocedures en deals met landen waar mensenrechten onder druk staan, raken direct vluchtelingen die bescherming zoeken. De balans tussen grip en menselijkheid is broos, en het gevaar is dat kwetsbare mensen juist de dupe worden van een systeem dat bedoeld is om orde te scheppen.

De echte vraag is nu niet langer of Europa grip krijgt op migratie, maar hoe we in Nederland omgaan met de mensen die hier zijn of hierheen komen. Rechtvaardige opvang, een fatsoenlijke verdeling en investeringen in integratie zijn daarbij veel belangrijker dan het blijven herhalen van kreten die inmiddels achterhaald zijn.

Het is tijd om eerlijk te zijn in het debat. Het Migratiepact maakt van “grenzen dicht” geen verkiezingsleus, maar een feit.

Rechts roept. Timmermans levert.