Trek lering uit het verzet tegen uitzettingen in Los Angeles

In die stad laat men zien wat wij wellicht moeten doen als illegaliteit en hulp aan illegalen strafbaar wordt gesteld.

Wij gaan er over het algemeen van uit dat de Eerste Kamer af zal rekenen met het wetsvoorstel om illegaliteit en hulp aan ongedocumenteerden strafbaar te stellen. Ik zou daar niet te vast op rekenen. En ook niet op het gegeven dat boa’s en gewone agenten terughoudend zullen optreden omdat de politietop kritiek had op de gerecyclede plannen van Marjolein Faber.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee en samen sta je sterk. Deze spreekwoorden dienen het parool te zijn voor een mogelijke toekomst. Zeker als de verkiezingen van eind oktober ook al niet het resultaat opleveren waar gematigde mensen op hopen.

Democratisch en grondwettelijk denkende mensen kunnen beter een voorbeeld nemen aan Los Angeles. Daar hebben zich op grootstedelijk en wijkniveau groepen gevormd die de agenten van de Immigration and Customs Enforcement (ICE) zoveel mogelijk de voet dwars zetten. Trump heeft het zeer multi-etnische Los Angeles als proeftuin uitgekozen voor zijn uitzetpraktijk, aldus burgemeester Karen Bass, die walgt van de razzia’s in haar stad. Later komen volgens haar de andere grote steden aan de beurt.

Financiële problemen zijn er niet want het budget van ICE -  tot nog toe $ 8 miljard – is tot meer dan $ 22 miljard verhoogd zo schrijft Michelle Goldberg in de New York Times. Zij portretteert Elisabeth Castillo (38), gedocumenteerd en moeder van vijf kinderen, wier man in 2012 wel werd gedeporteerd. Zij moest daarop haar studie afbreken en een administratieve baan zoeken in de zorg. In de praktijk leidt zij al dertien jaar een eenoudergezin. Ze kwam in actie, toen ICE met veel bombarie twee buren uit huis haalde. Eerder had zij gezien hoe zes klanten uit een naburige winkel werden gesleept. Sindsdien rijdt mevrouw Castillo toeterend achter auto’s van ICE aan zodra ze er een tegenkomt. Ze heeft een megafoon aangeschaft om de omwonenden te waarschuwen zodat ze kunnen proberen tijdig de pleitvaart te nemen.

Al gauw ontdekte mevrouw Castillo dat ze niet de enige was. Ze kreeg contact met de afdeling Los Angeles van het Nationaal Dagloners Netwerk. Veel meer mensen bleken de omgeving te waarschuwen als er agenten van ICE worden gesignaleerd. Ze behoren tot tal van uiteenlopende organisaties die om even uiteenlopende redenen bezwaren hebben tegen het uitzettingsbeleid van Trump. De meer radicale elementen proberen actief te voorkomen dat agenten van ICE mensen meenemen en dat leidt tot grimmige tonelen. De leuze is: “Heb je goede en geldige identiteitspapieren, kom dan naar buiten en help ons je buren te verdedigen.”

Michelle Goldberg meldt dat men in New York al lering begint te trekken uit het voorbeeld van Los Angeles. Ze schrijft met grote bewondering over de aanpak van Elisabeth Castillo en haar geestverwanten. Gezien haar achtergrond als feministisch auteur is dat niet verwonderlijk.

Lees hier meer over de Somos más comités.

Wie op de een of andere manier in Nederland betrokken is bij de opvang van vluchtelingen of wijkwerk in een multiculturele buurt, doet er goed aan de ontwikkelingen in Los Angeles nauwlettend te volgen.

Misschien zien zij zich over een tijdje gedwongen er voor Nederland lessen uit te trekken. Het is daarbij een voordeel dat de meeste besturen van grote gemeentes weinig moeten hebben van de over haar politieke graf heen regerende Marjolein Faber.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten open blijven. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en gescheidenis. Nu: hoe de waarheid zal sneuvelen in de verkiezingsstrijd