Trumps oorlogsspel: oude fouten in een nieuw jasje

Tussen het golfen door organiseerde Trump weer een nieuwe ‘krachtmeting’, waarbij Iran het mikpunt werd en het woord ‘dialoog’ onder het stof verdween. Trump, die in 2018 het nucleaire akkoord met Iran eenzijdig opzegde, noemt zijn nieuwe luchtaanvallen een ‘historisch moment’. Maar deze aanval versterkt juist Iran’s positieals verdediger van haar soevereiniteit.

In Trumps theater van macht en ego is de vermeende nucleaire dreiging van Iran niets meer dan een handig excuus om agressie te rechtvaardigen. Neem Tulsi Gabbard, hoofd van de Amerikaanse inlichtingendiensten, die een eigen visie had op Iran’s nucleaire capaciteiten. In maart stelde ze nog duidelijk dat Iran geen kernwapens bouwt, totdat Trump haar publiekelijk terechtwees. Na die berisping sloeg ze plotseling om en waarschuwde ze dat Iran binnen enkele weken een werkende nucleaire bom kan hebben. Een oude tactiek: dreigen met onzichtbare gevaren om oorlog te verkopen.

Wat Bush met de War on Terror begon, herhaalt Trump nu schaamteloos. En Europa? Dat kijkt toe, zoals gewoonlijk, met de armen over elkaar. Politiek Nederland blijft hardnekkig kleurenblind, en heeft het concept ‘buitenspel’ nog altijd niet door.