Veilige abortus en vrouwenrechten verdienen bescherming in heel Europa

Het is op 28 september International Safe Abortion Day. En dat is hard nodig. Elk jaar sterven er wereldwijd 70.000 vrouwen aan een onveilige abortus en hebben vijf miljoen vrouwen een ernstige medische behandeling nodig na een zwangerschapsafbreking. Een veilige abortus voor vrouwen is van groot belang. Natuurlijk is goede anticonceptie de beste manier om onveilige abortussen te voorkomen, maar in al die gevallen waarin dat niet mogelijk of beschikbaar is, is goede en neutrale abortushulp nodig. Dat is immers een fundamenteel mensenrecht.

Sinds de jaren zestig hebben vrouwengroepen en feministen gestreden om niet alleen het recht op abortus te claimen, maar ook andere seksuele en reproductieve rechten, met toenemend succes. Dit zagen we onlangs in Ierland, toen een grote meerderheid vóór het recht op abortus stemde nadat de katholieke kerk dat eeuwen heeft tegengehouden.

Zelfbeschikking Maar deze strijd is nog niet gewonnen, zolang vrouwen niet vrij, onafhankelijk en met zelfbeschikking over hun eigen geest en lichaam kunnen beschikken. In Nederland is het recht op abortus en de toegang tot abortushulpverlening (medische hulp en keuzehulpverlening) wettelijk gegarandeerd tot een zwangerschap van 24 weken. Het aantal abortussen is de afgelopen 25 jaar min of meer stabiel gebleven. Maar zelfs in Nederland is het recht om de hulp te kiezen die je wilt wanneer je ongewenst zwanger bent, belemmerd.

Meestal hebben christelijke lobbygroepen het grootste deel van de overheidsfinanciering voor abortushulp ontvangen, terwijl de subsidie ​​voor neutrale hulp is afgenomen. Toch is Nederland een veilige haven in vergelijking met andere landen in Europa. Als je in Italië, Spanje of Polen woont of als je hulp bij de abortus nodig hebt, kan dat moeilijk zijn, zo niet onmogelijk.

We hebben de afgelopen jaren gemerkt dat pro-life-groepen steeds professioneler worden en dat meer van die groepen actief zijn. De grote meerderheid van deze groepen is katholiek en sommige zijn evangelisch of orthodox-christelijk. Ze krijgen sterke steun in de vorm van training en financiering van groepen in de Verenigde Staten. Vorig jaar heeft de Trump-regering verklaard dat ze deze groepen zullen helpen en de financiering van internationale NGO’s die vrouwen objectieve informatie over abortus geven, zal verbieden. PvdA-partijpolitica Liliane Ploumen startte daarom de campagne ‘she decides’ tegen de Amerikaanse beleidswijziging. Christelijke lobbygroepen hebben hun tactiek door de jaren heen veranderd. Ze zeggen niet openlijk dat ze religieus zijn, ze framen de kwestie richting de vrijheid van geweten en vrijheid van godsdienst of overtuiging en gezinsplanning. Met die boodschap zijn ze een traditionele lobby gestart om verschillende Europese instellingen, het Europees Parlement en de Raad van Europa, te beïnvloeden. Er zijn veel allianties gevormd met parlementsleden die pro-life en anti-abortus zijn.

Artsen weigeren Zelfs in landen waar een formeel recht op abortus bestaat, vaak veel beperkter dan in Nederland, is de kans groot dat er vele praktische obstakels opdoemen. In Italië is het gewoon moeilijk om een ​​dokter te krijgen, omdat 70 procent van de beoefenaars een gewetensconflict heeft. Deze praktijk wordt moreel ondersteund door de sterke positie van Het Vaticaan tegen abortus.

In Polen is de morning-afterpil alleen op recept verkrijgbaar. Abortus is slechts toegestaan ​​tot 12 weken, maar de meerderheid van de artsen weigert in te grijpen en verzoekt om aanvullende onderzoeken waardoor de 12 weken voorbij gaan en een ingreep niet meer mag. In Duitsland – als gevolg van een wet die dateert uit 1933 – kan alleen al het verstrekken van publiciteit en informatie over abortus strafrechtelijke vervolging uitlokken. 60 artsen zijn vorig jaar vervolgd met de mogelijkheid om een ​​boete te krijgen van maximaal 6000 euro. Het Humanistisch Verbond heeft onlangs met succes gelobbyd om een ​​meerderheid van de Nederlandse parlementsleden ervan te overtuigen kritisch te zijn op subsidiëring van Siriz, een door christenen geïnspireerde organisatie die vrouwen helpt bij hun keuze en die onderwijsprogramma’s op scholen geeft. Maar dit lijkt een klein gevecht in vergelijking met wat er in Europa moet gebeuren.

De European Humanist Federation, een koepelorganisatie van humanisten waarin het Humanistisch Verbond een actieve rol speelt, doet wat het kan. Het leidt beleidsmakers op om bewustzijn te creëren. Wie zijn deze pro-life organisaties? Hoe werken ze? Samen bouwen we allianties op om conservatieve lobby’s tegen te gaan en activisten te ondersteunen in verschillende Europese landen die belangrijk werk doen. In Spanje bijvoorbeeld was het alleen vanwege het werk van deze activisten dat een nieuwe anti-abortuswet werd voorkomen.

En in Frankrijk verspreidt ivg.net, dat wordt gefinancierd door orthodox-katholieken, valse en misleidende informatie over abortus, waardoor vrouwen ten onrechte worden beïnvloed. We blijven de dreiging van de anti-abortus en pro-life beweging naar de vrijheid van vrouwen aanpakken. Het is ieders morele rol, beleidsmaker, parlementsleden, vrije burgers, dat ook te doen. Steun vrouwen (en mannen) in Europa voor deze zaak op de website van de International Safe Abortion Day.

Christa Compas schreef dit stuk samen met Julie Pernet, beleidsmaker van European Humanist Federation

Cc-foto: nursingschoolsnearme.com