Op 27 juni verscheen in EW Magazine een zéér scherp diepteinterview met dé politicus van de eeuw, Pieter Omtzigt. Verspreid over twee volle pagina’s legde de politieke grootmeester van Nederland bloot hoe de leegte van links het huidige extreemrechtse kabinet mogelijk heeft gemaakt, omdat links het vertikte met een alternatief te komen aldus deze grootmeester. Ondanks de verwoede pogingen van Frans Timmermans, die “als Donald Trump in die oude tv-show The Apprentice riep 'You’re fired! Ontslagen!'” richting Marjolein Faber en Reinette Klever (die extreemrechtse complottheorieën als omvolking promoten), die daarna bleven zitten. Terwijl dit volgens Omtzigt toch vooral de huidige Kamervoorzitter Martin Bosma was (welke overigens mede door Pieter Omtzigt op die plek is geplaatst) die zich met dat soort complotten bezighield.
Afijn, het komt er dus op neer dat wij een enorme leegte hebben op links, wat ervoor zorgde dat de huidige extreemrechtse regering, waaraan de NSC van Pieter Omtzigt deelneemt, er zit. Immers, “acht weken gingen voorbij” waarin Pieter Omtzigt iedere morgen (teleurgesteld) de krant opensloeg in de hoop tegenvoorstellen van links aan te treffen. Hij, de messias van de politiek, verwacht immers een geheel redelijk aantal van vijf kantjes vanuit de oppositie met tegenvoorstellen.
Tegenvoorstellen op onderhandelingen, waar de oppositie geen inzicht in heeft, is ook gewoon iets wat je aan de lopende band uit kan poepen. Helemaal wanneer je als oppositie constant de hand uitreikt om mee te doen aan de onderhandelingen, maar nooit gehoor krijgt. Zo groot is de leegte op links dat vóór de verkiezingen al getracht werd met Pieter Omtzigt te praten over een visie voor een kabinet waarmee al de gewilligheid van Frans 'De Leegte' Timmermans duidelijk werd om met Pieter 'De Visionair' Omtzigt het formatiebootje in te stappen, met concrete voorstellen en punten waarop Frans wilde inleveren.
Maar goed, daarmee deed links haar kiezers tekort. Door niet met een alternatief te komen voor het forceren van een regering met de PVV. Het werd Omtzigt onmogelijk gemaakt om iets anders dan een extreemrechts kabinet te formeren waarin extreemrechtse complottheorieën vrij spel krijgen, al moeten ze natuurlijk wel even anders verwoord worden.
Maar ik wil natuurlijk niet blijven hangen op de formatie, dat is iets wat alleen iemand zou doen die tot zuurlinks behoort en ik behoor toch echt tot leeglinks. Daarom wil ik ook vol lof spreken over hoe Pieter 'De Rechtvaardige' Omtzigt omgaat met het huidige rechtsextremistische kabinet en Geert 'De Schaduwpremier' Gilders, ehh Wilders.
Zo tikt dhr. Omtzigt dhr. Wilders flink op de tengels. Hij noemt de opmerking van Wilders over premier Schoof (“Slappe hap!”) “echt ongepast”, evenals de tweet van Wilders over het optreden van Schoof bij de NAVO. Daarmee is dat natuurlijk gewoon afgedaan. Zo’n ferm optreden, daar kan Wilders alleen maar van onder de indruk zijn, net als wij van leeglinks natuurlijk.
Hadden wij maar iemand als Pieter Omtzigt. Je merkt wel dat ik dit stuk schrijf uit pure afgunst en jaloezie, natuurlijk. Zoals Pieter in het interview oproept dat de PVV moet democratiseren, maar niet te snel want anders krijg je “30.000 GroenLinksers, die zich aanmelden om het PVV-programma om ver te stemmen”. Iets waar ik als PvdA-lid nooit aan had gedacht. Lid worden van een fascistische partij om zo te zorgen voor meer subsidie voor die partij en geloofwaardigheid met een groot ledenaantal in de verwoede poging iets van invloed uit te oefenen op een partijprogramma dat het bestuur dan alsnog zelf zal invullen? Je kan wel zien waarom ik behoor tot 'leeglinks'.
Wanneer de vraag wordt gesteld of Wilders “te veel controlfreak” is om zijn PVV te kunnen democratiseren geeft Pieter weer een kijkje in zijn onmetelijke wijsheid. Hij antwoord met: “Laat ik mij onthouden van commentaar op de persoon en zelf ook in de spiegel kijken.” Ik vraag mij nog steeds af wat hij in die spiegel ziet. Maar op de foto van de vier onderhandelaars kan je in ieder geval zien dat zij totaal van elkaar verschillen, aldus Pieter. De vraag of de coalitie kan werken laat hij dan ook onbeantwoord, hij zal ook niet alle kabinetsvoorstellen voor zoete koek slikken en rekenen op constructieve oppositie. Als leeglinkser heb ik mijn twijfels over de haalbaarheid daarvan. Zeker wanneer duidelijk wordt dat de coalitie (volgens Pieter is er trouwens geen coalitie) er samen niet uitkomt en de redding dan vanuit de oppositie moet komen.
Maar wat de oppositie dan moet redden is ook niet helemaal duidelijk. Extreemrechtse plannen? En hoe moet de oppositie daar constructief mee omgaan? Als leeglinkser zie ik dat gewoon niet voor me. Zo benoemt Omtzigt, in al zijn wijsheid, nogmaals de reden waarom hij wegliep van de onderhandelingen in februari. De begrotingstekorten. Verwacht hij nu van links dat zij toch constructief achter de NSC aan zullen lopen om mee te stemmen met bezuinigingen die zoveel zwakkeren in de samenleving kunnen raken en helpen de bestaanszekerheid af te zwakken, of moet link dan toch destructief tegenvoorstellen aandragen om de tekorten op te vullen met belastingverhogingen voor de rijken en belastingkortingen (subsidies) voor grote bedrijven niet langer toe te staan? Want zulke voorstellen doet de (linkse) oppositie al enige tijd. Al kan ik mij voorstellen dat dit natuurlijk gewoon een voorbeeld van die leegte is: constant met alternatieven komen die de “coalitie” niet leuk vindt om te horen en dus nooit zal uitvoeren.
Een ander voorbeeld van het grote intellect van Omtzigt en hoe “gevuld” hij is tegenover de linkse leegte zit hem in zijn verklaring voor waarom de PVV zo groot is geworden. Het is allemaal de schuld van Hamas, iets dat ik zelf écht niet had kunnen bedenken. Ik zelf zat vooral te denken aan dat het kwam doordat bijvoorbeeld de VVD zei wel met de PVV in het bootje te willen stappen, iets wat toch echt los staat van de vreselijke oorlog in het Midden-Oosten. Gelukkig is daar Pieter Omtzigt die ons allemaal vertelt hoe het écht zat. Hierdoor kon het namelijk gebeuren dat Wilders niet meer serieuze vragen kreeg over de uitvoerbaarheid van de voorstellen uit zijn programma. Een programma dat nu mede de basis vormt voor het huidige Kabinet waar de partij van Omtzigt deel van uit maakt. De genialiteit van deze inzichten ontgaat mij natuurlijk niet, al kan ik ze niet begrijpen.
Gelukkig eindigt Omtzigt het interview met een zeer goed voorstel dat écht de leegte van links aantoont: Het verkleinen van de invloed van het Koningshuis en de functie daarvan beperken tot een louter ceremoniële rol. Want zoals we allemaal weten is onze democratie maar schijn en is de Koning nog steeds de ware heerser over ons, kan hij met de streek van een pen ons allemaal het vrije woord ontnemen, bepalen hoeveel belasting we betalen en ons land een oorlog intrekken waar wij niet om vragen. Dat links dat niet ziet en nooit heeft bepleit is natuurlijk bizar. Toch heb ik nog een herinnering aan een droom van voor de verkiezingen waar ik “voor” stemde op een voorstel om in het partijprogramma van GroenLinks-PvdA op te nemen het koningshuis te ontbinden.
Ik hoop dan ook dat leeglinks meegaat in het voorstel van Pieter Omtzigt om de rol van het koningshuis aan te pakken. Al zei een wijs man in 2009, met een kleine aanpassing van mij: “Beperken van de rol van het koningshuis, daar los je de crises helemaal niet mee op”.