VVD houdt woningcrisis in stand voor haar vermogende achterban

De VVD zegt dat zij er is voor ‘de hardwerkende Nederlander’. Maar wie serieus kijkt naar hun woonbeleid, ziet vooral een ander soort 'hardwerkende' mensen: de beleggers met meerdere huizen, die rustig meeliften op de schaarste en profiteren van hoge prijzen.

Het nieuwste woonplan van de VVD is weinig verrassend: het maakt wonen voor starters en huurders juist moeilijker en duurder. Economen waarschuwen dat het plan de huizenprijzen verder opstuwt en de kloof tussen arm en rijk vergroot. De woningmarkt blijft zo krap en onbetaalbaar, precies zoals de VVD het graag ziet: een lucratief feestje voor hen die al binnen zijn.

Vier kabinetten-Rutte verder en de woningcrisis is alleen maar erger geworden. En wie stond er in die tijd aan het roer van volkshuisvesting? Vaak niemand met een volwaardige portefeuille. Stef Blok was al niet bepaald een beschermheer van de sociale huur; onder zijn leiding werd die markt flink uitgekleed. Ondertussen veranderden woningen steeds meer in handelswaar waar vooral rijke beleggers hun zakken mee vullen.

Toeval? Vergeet het maar. Zolang woningen vooral als rendementsobject worden behandeld, blijft er weinig ruimte over voor starters en huurders. De VVD kiest bewust voor deze scheve belangenverdeling, waardoor vooral haar vermogende achterban flink profiteert.

De ironie spat ervan af: de partij die zegt op te komen voor ‘de hardwerkende Nederlander’, maakt het juist voor diezelfde groep bijna onmogelijk om betaalbaar te wonen. Wonen is geen natuurwet, het is politiek. En de VVD kiest al jaren bewust voor de belangen van de rijken.