Waarom erkent Nederland de Palestijnse staat niet?

In 2024 adviseerde de Adviesraad Internationale Vraagstukken om de Palestijnse staat zo spoedig mogelijk te erkennen. In hetzelfde jaar oordeelde het Internationaal Gerechtshof dat de Palestijnen recht hebben op een staat in 100% van de bezette gebieden, dat Israël de nederzettingen onmiddellijk moet ontmantelen en de bezetting zo snel mogelijk moet beëindigen. Waarom heeft Nederland de Palestijnse staat dan niet erkend? De werkelijke redenen zijn machtsdenken, religieus fanatisme, invloed van de Israël-lobby en moslimhaat.

Een meerderheid van de Westerse politici steunt stilzwijgend Israëls annexaties en etnische zuiveringen van Palestijnen. Waarom? Omdat velen machtsdenkers zijn. Conservatieve politici denken in termen van macht, hiërarchie en dominantie. Volgens Hilbing, Alford en Smith in hun boek "Predisposed" hebben conservatieven van nature een tribale kijk op de wereld. Voor hen geldt het recht van de sterkste. Hun waarden zijn loyaliteit aan hun groep, gehoorzaamheid aan autoriteit en concurrentie om dominantie. Dit denken legitimeert dat Israël Palestijnen kan onderdrukken, omdat zij geloven dat Israël, als bondgenoot, recht heeft op territoriale uitbreiding ten koste van een "inferieure" groep.

Daarnaast zijn er de irrationele zeloten. Zij baseren zich op religieuze profetieën. Voor hen heeft God Palestina aan het Joodse volk beloofd. Een voorbeeld is voormalig minister Eppo Bruins, actief bij Hadderech – een organisatie die zich richt op zendingswerk onder Joden – en de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, die openlijk stelt dat Israël het volledige territorium tussen de rivier en de zee moet annexeren.

Dan is er de Israël-lobby, die Westerse politici beïnvloedt via vriendschappen, reizen en financiële steun. Premier Rutte noemde John Manheim "een zeer goede vriend" en verklaarde dat zijn blik op Israël radicaal veranderde na een lobbyreis. Manheim was jarenlang voorzitter van de buitenlandcommissie van de VVD en was 24 jaar actief betrokken bij het CIDI, eerst als bestuurslid en daarna als voorzitter. Binnen de VVD kwam geen standpunt over het Israëlisch-Palestijnse conflict naar buiten zonder Manheims goedkeuring, zoals Peter Malcontent beschrijft in zijn boek "Een open zenuw". Overigens doneerde Manheim ook geld aan politici. Van 2010 tot 2015 was prominente VVD’er Onno Hoes onbezoldigd voorzitter van het CIDI. Eerste Kamerlid Tom Struick van Bemmelen was secretaris Buitenland van de VVD en voorzitter van de lobby Likoed Nederland.

De lobby dringt ook diep door in andere partijen. Wim Kortenoeven, voormalig woordvoerder buitenlandse zaken van de PVV, woont nu in een illegale nederzetting en leidt NIPAC, een Nederlandse versie van het Amerikaanse AIPAC. Hij begon zijn carrière als onderzoeker, adviseur en redacteur van CIDI. Thierry Baudet viert Chanoeka met Likoed-woordvoerder Eli Hazan. ChristenUnie plaatst een prominente figuur van Christenen voor Israël op haar kandidatenlijst. BBB poseert regelmatig met de Israëlische ambassadeur, stelt Kamervragen en dient moties in met voetnoten afkomstig van het CIDI. Caroline van der Plas ondertekent bovendien petities van de lobbyorganisatie Transatlantic Friends of Israel, samen met Kees van der Staaij (SGP), Gert-Jan Segers (CU), Bert-Jan Ruissen (SGP), Rob Roos (JA21) en Peter van Dalen (CU).

Tot slot speelt moslimhaat een grote rol. Veel politici zien Palestijnen niet als slachtoffers van kolonisatie maar als moslims en daarmee als vijanden. Geert Wilders spreekt zich openlijk uit voor annexatie en verdrijving van Palestijnen. Deze irrationele haat versterkt de politieke weerstand tegen elke vorm van sancties.

Nederland heeft duidelijke verplichtingen volgens het internationaal recht. Het Internationaal Gerechtshof vindt dat staten actief moeten bijdragen aan beëindiging van de illegale bezetting. Zij moeten ervoor zorgen dat Israël het humanitair recht naleeft en dus geen nederzettingen bouwt. Daarnaast dienen zij het Palestijnse volk te steunen in zijn recht op een onafhankelijke staat. Ook Nederland erkende deze plichten in zijn getuigenis bij het ICJ. Dus de enige reden dat Nederland Palestina niet erkent, is dat de meerderheid van de politici irrationeel, corrupt of misdadig is. Zolang de meerderheid van de Westerse politici irrationeel en immoreel is, zal de oorlog voortduren.