Waarom heeft haast niemand het over de bontjassen van Censori?

En waar blijft de doorzichtigheid van Kanye West?

Bianca Censori, de partner van Kanye West, is een Australische architecte die haar vak heeft verlaten voor een loopbaan als stijlicoon. Die bereikte bij de laatste uitreiking van de Grammy Awards een voorlopig hoogtepunt. Ze verscheen aan de arm van haar echtgenoot zonder ondergoed met daaroveer heen eeen minijurk, zo doorschijnend dattie nauwelijks zichtbaar was. Kanye West stond er naast in een zwart t-shirt en in een zwarte broek.

Daar kwam mondiale ophef van. De kledingkeuze van Censori is de afgelopen dagen van alle kanten belicht. Ook Nederlandse columnisten, influencers en opiniemakers deden hun duit in het zakje. Grofweg vallen de meningen in twee groepen uiteen: of men zegt dat dit Censori’s vrije keuze is en dat zij daarmee een feministisch statement aflegde, of zij wordt afgeschilderd als een slachtoffer van het patriarchaat die al dan niet in opdracht van Kanye een stereotiep vrouwbeeld neerzette. De man is tenslotte een fan van Trump en dan kun je dat verwachten.

De opvatting dat Censori gewoon onder alle glittervrouwen en praaldames die de uitreiking van de Grammy Awards bezoeken, de meest opvallende wilde zijn, wordt niet of bijna niet naar voren gebracht.

Ik heb een paar dagen gezien of er nog verandering in zou komen maar nee. Bij alle ophef vallen drie zaken op: er is weinig belangstelling voor het jurkje zelf. Over het materiaal is niets naar buiten gebracht. De ontwerper is onbekend al verdenken sommigen Kanye West. Evenmin is duidelijk of de Censori's outfit op de markt wordt gebracht. Er zal zeker vraag naar zijn onder bezoeksters van gewaagde raves. Staat het jurkje volgende week ineens in de webwinkels, dan is hier sprake van een geslaagde marketingstunt en niets anders.

Dan is er Kanye West zelf. Er is in de zijlijn een hoop over hem geschreven maar zijn outfit kreeg geen kritiek. Niemand vroeg zich af waarom hij zich niet bij zijn vrouw aanpaste en bijvoorbeeld ook zonder ondergoed verscheen maar dan in een net zo doorzichtig Nigeriaans herengewaad of een Djellaba, want een westers herenkostuum is hiervoor minder geschikt: dan heeft het lichaam eronder te weinig ruimte. Was het lafheid dat hem tegenhield? Wij zullen het nooit weten maar hij verdient wel bij elke ontmoeting met de media en zijn fans de vraag wanneer hij het voorbeeld van zijn geliefde volgt en daadwerkelijk laat zien dat hij door dik en dun met haar meegaat.

Tenslotte is er de enorme zwarte bontjas die Bianca Censori voor de klikkende fotografen van haar schouders liet glijden. Waar bleef de kritiek? Waar was de storm van protest door dierenactivisten? Droeg zij echt bont of was het nep-bont. Hoe denkt Censori trouwens over bont, want ze draagt dat wel vaker bij haar provocatieve optredens.

Er viel niet of nauwelijks een woord over dierenwelzijn.

Dat aspect werd volledig overspoeld door de blik op het lichaam van Bianca Censori. Wollen Sie die totale Frau?

Voorbijgaan aan de kern van de zaak, dat is een kenmerk van deze tijd. Dat blijkt zelfs uit de ophef rond de kledingkeuze van een stijlicoon. Huu.

Naschrift: origineel is ms. Censori overigens niet. In de jaren twintig al zette de fotograaf Alfred Cheney Johnston stijliconen van zijn tijd op de gevoelige plaat in een doorzichtige outfit, zoals in 1920 de actrice Drucilla Strain.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten niet dicht blijken. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.

Beluister het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Trumps grote woorden, komen er nog grote daden?