Waarom ik het songfestival een hypocriet kut feest vind

Persoonlijk laat ik het songfestival altijd zoveel mogelijk links liggen omdat 't qua prikkels te hard bij me binnenkomt. Alle liedjes die zwaar overdreven gepresenteerd worden, daar stoor ik me mateloos aan. Afgezien daarvan heeft het natuurlijk ook een politiek tintje.  Welk land zal er dit jaar winnen? Wordt er vooral op elkaar gestemd (meestal door de Balkan-landen)? Of kijken mensen eerlijk naar elkaars deelname?

Ondanks dat ik het zoveel mogelijk negeer krijg ik er via onder meer social media en nieuwsberichten toch voldoende van mee. Zo is de schattige act van Claude met de 11-jarige Oliver mij niet ontgaan. Dat was gewoon erg leuk neergezet. 

Ook wist ik dat de zangeres die voor Israël uitkwam een overlevende was van de Hamas-aanval op 7 oktober waar alle ellende mee is begonnen. Het moet, lijkt mij hartstikke moeilijk voor haar zijn geweest om deel te nemen voor haar land met alles eromheen. Los daarvan had ze gewoon een mooi liedje en kan  ze prachtig zingen. 

Ik snap dat het in tijden van oorlog en waanzin waarin we nu leven moeilijk is om onpartijdig te blijven, toch stoort het mij enorm dat er opgelucht wordt gereageerd dat Israël uiteindelijk niet gewonnen heeft maar een veilig, neutraal land als Oostenrijk. Waarom laat je het land dan überhaupt mee doen als je 't niet los kan zien van de misdaden die het pleegt? Ja, Israël is super fout bezig, maar Hamas ook. Overal waar onschuldige slachtoffers vallen is het zonde en verspilling van mensenlevens. Ongeacht welk geloof mensen hebben of uit welk land ze komen.

Daarom vraag ik me af: moet er in tijden van oorlog nog wel een onzinnig liedjesfestival gehouden worden als we niet met een open blik naar elkaars  deelname kunnen kijken?