Wat er gebeurt als BBB bestuurt: de Friese burger betaalt de prijs

Wat gebeurt er als je de BoerBurgerBeweging niet alleen laat roepen vanaf de zijlijn, maar verantwoordelijkheid geeft in het bestuur? In Fryslân weten we het inmiddels: veel mooie woorden, maar weinig daden. De ingezonden brief van BBB-fractievoorzitter Natalie Nauta in de Leeuwarder Courant van vandaag is wat dat betreft veelzeggend. Het is een verdedigingslinie in woorden – zonder één concreet punt. Stilstand wordt plots omgedoopt tot ‘zorgvuldige politiek’. Maar voor de inwoners van Fryslân voelt het vooral als afwezig bestuur.

Waar is BBB als het echt ergens over gaat?

De afgelopen maanden stonden bol van urgente dossiers:
- De chaos bij Qbuzz waarbij reizigers letterlijk in de kou stonden
- De buslijnen die verdwijnen, juist in de dorpen waar mensen afhankelijk zijn van OV
- Jongeren die geen woning kunnen vinden
- En Fryslân als enige provincie die nog altijd geen regenboogbeleid voert

Juist op die thema’s – bereikbaarheid, wonen, inclusie – blijft BBB opvallend stil of wijst men naar ‘het oude beleid’. Maar problemen los je niet op door kritiek af te doen als ‘oude politiek’. Besturen vraagt keuzes. En ja: ook moed.

De ingezonden brief is illustratief voor de bestuursstijl van BBB: vaag, afwerend en met een bijna trots soort non-interventie. Zelfs oud-hoofdredacteur Rimmer Mulder – die het probleem van bestuurlijke stilstand onlangs haarscherp benoemde – wordt weggezet als onderdeel van een oud systeem. Alsof journalistieke kritiek automatisch verdacht is.

Het wrange is dat BBB in Fryslân juist veel stemmen kreeg van mensen die zich niet gezien voelen. Van burgers die het gevoel hebben dat politiek te veel over systemen gaat en te weinig over hun dagelijks leven. Maar nu BBB aan de knoppen zit, lijken diezelfde mensen weer buiten beeld te verdwijnen. De brief van Nauta rept met geen woord over hun zorgen. Dat zegt alles.

De BoerBurgerBeweging presenteert zich als een beweging van gezond verstand, van dichtbij de mensen. Maar in de praktijk betekent hun bestuursstijl vooral: blokkeren, uitstellen en terugtrekken. En dat is desastreus in een provincie die juist vooruit moet.

Fryslân is een waarschuwend voorbeeld. Als je partijen aan de macht brengt die vooral tegen dingen zijn – en zelden vóór – dan krijg je wat we nu zien: stilstand in een tijd die om actie vraagt. En de mensen die het hardst hulp nodig hebben? Die staan opnieuw met lege handen.