We hebben een tijdmachine nodig om te zorgen dat we de klimaatcrisis stoppen

Dystopische beelden op de A28 woensdag. Een van de commentaren op sociale media luidde dat het beste 'instrument' tegen klimaatverandering een tijdmachine zou zijn. Waarmee mensen vijf, tien, twintig, tachtig jaar vooruit kunnen reizen; de inferno's, tornados, bosbranden, overstromingen ervaren in 2100. Een beetje zoals rijden op deze brandende snelweg, dus.

De vraag is: zou dit écht werken? En zorgen voor de grote klimaatvriendelijke ommezwaai van de economie? Immers, bij historische hitte vullen we wat zwembadjes, kopen we een airco, omarmen we een hitteprotocol. En waarom niet? In veel landen is extreme hitte, droogte, natuurbrand, de normaalste zaak. Dat leven daar is prima. Sterker nog: het zijn onze vakantielanden!

En wat natuurgeweld als prijs voor economische winst; what's new?! Nog elke dag verkeren er vijfduizend huizen in Groningen op de rand van instorten door gaswinning. Al 35 jaar! De bestuurders die dit onder het tapijt veegden, staan nog steeds aan ons roer. Bovendien: zó ver weg wás de rampspoed sowieso al niet; vorig jaar nog kwamen meer dan 1000 mensen om door extreem weer, vlák bij onze grens. Delen van Limburg zijn nog steeds niet hersteld.

Ja, er is nu meer aandacht, maar elke zomer kun je een trein pakken naar Zuid-Europa, voor klimaatbewustzijn. Wie kent niet de gruwelijke beelden van verwoeste dorpen in Griekenland of Turkije? En: we zijn heus klimaatbewust, laten ook studies zien. Daarom gebeurt er ook van alles; van klimaattop, naar klimaatwet, tot klimaatfonds. Zolang onze honderden olievelden en gasmijnen maar open blijven. En de bestaande massa productie en consumptie economie ongeremd kan uitdijen. Met een groen vlaggetje erop, dat wel.

Echt minder spullen kopen, zou volgens het CBS leiden tot 'krimp van bbp'. En volgens de accountingregels tot 'verlies'. Stel nu dat we alle besluiten die we nemen of nalaten, écht zouden toetsen aan de leefbaarheid in het jaar 2100 (en verder)? Hoe draagt het bij aan brede welvaart voor iedereen, nu en in 2100; een koele, fijne, groene, vreugdevolle, inclusieve samenleving? Als we onze meet- en sturingssystemen, onze definitie van succes, hierop aanpassen; winst (accountingsysteem), economische groei (bbp). Wat zou dit betekenen?

Zouden we dan nóg meer gas uit de Noordzee halen, terwijl we snijbloemen produceren in gasverwarmde kassen? Kerosine kraken voor 44.000 vliegreizen van Schiphol naar Engeland, jaarlijks? De isolatie van miljoenen woningen en bedrijfspanden zó op hun beloop laten? Zouden we 'technofixen' met peperdure CO2 opvang, blauwe oliewaterstof, zónder dat we de consumptie van plastics, benzine, kerosine, de petrochemie, zélf, afbouwen?
Nee.
Wel zouden we nu disruptief beleid omarmen; fórse krimp van fossiele industrie, verlies van fossiele banen en bedrijven. Wat van ons huidige, fossiele ondernemingsklimaat opofferen, omdat we bouwen aan een nieuwe economie. En we dit verlies ruimschoots opvangen, dankzij klimáatondernemers. Reis mee naar brede welvaart in eenentwintighonderd!

cc-foto: Jonathan Cutrer