Wie de jeugd in de uitverkoop doet gooit de toekomst weg

Deze coronatijd is voor jongeren niet gemakkelijk. Steeds meer jonge mensen redden het niet meer en hebben hulp nodig. Die jeugdzorg is ondertussen een speeltuin geworden voor buitenlandse investeerders die snel geld willen verdienen. Deze week verscheen hierover een verontrustend bericht op Follow The Money. Echt een verrassing is dit niet: het was een politieke keuze om van de jeugdzorg een markt te maken. Jongeren zijn een beleggingsobject geworden.

Zelf ben ik 15 jaar lang jeugdzorg-jongere geweest, dat is inmiddels alweer 23 jaar geleden. Het was toen verre van perfect, vanuit de praktijk zagen wij hoe veel dingen beter moesten. Die verbeteringen zijn er niet gekomen, integendeel: de hulp en ondersteuning voor de jeugdzorg jongeren zijn alleen maar achteruit gegaan. Door de invoering van marktwerking. Buitenlandse investeerders worden rijk van onze jeugdzorg, maar de jongeren zelf komen steeds vaker in de armoede en uitzichtloosheid terecht.

Zie maar eens met een minimumloon op je 18de rond te komen, zie maar eens een betaalbare woning te vinden, je energierekening te betalen en ga zo maar door. Laat staan dat deze jonge mensen een serieuze keuze hebben voor een goede en passende opleiding. Het schuldenstelsel raakt juist deze groep heel hard. Jongeren uit de jeugdzorg die op hun 18de op zichzelf gaan wonen met nauwelijks een sociaal netwerk om op terug te vallen en zonder rijke papa of mama of andere hulp van de familie.

Jeugdzorg is bedoeld als hulp en ondersteuning aan jongeren – zoals de naam al zegt. Om hen een toekomst te bieden en hen te helpen hun plaats te vinden in de samenleving. Dat is door politieke besluiten allemaal onder druk komen te staan. De lange wachtlijsten voor jonge mensen die direct hulp nodig hebben; de gespecialiseerde zorg voor jongeren met ingewikkelde problemen die we zowat failliet laten gaan; de financiële belangen die telkens boven die van het kind worden gesteld en waarmee we als land het kinderrechtenverdrag van de VN schenden. Al die commerciële zorgbedrijfjes die uit de grond zijn gestampt en vaak vooral bedoeld zijn om snel geld te kunnen verdienen.

Dit is opnieuw een voorbeeld van het liberale marktdenken, het idee dat de markt problemen beter zou kunnen oplossen dan de professionals in de zorg. De Haagse politiek heeft de jeugdzorg bij de gemeenten over de schutting gegooid, zonder hen voldoende tijd en geld te geven om deze moeilijke zorgtaak ook goed te kunnen uitvoeren. Steeds meer gemeenten vragen zich af hoe ze de begroting rond kunnen krijgen en proberen overal op te bezuinigen.

De marktwerking in de jeugdzorg zou nooit zijn doorgevoerd als eerder naar de mensen in de zorg was geluisterd. Helaas zijn vooral topbestuurders in de zorg de gesprekspartners van de minister en de wethouders. Plus al die dure consultants en zorgeconomen die het allemaal zo mooi kunnen vertellen en allemaal zoveel beter denken te weten. Jongeren krijgen geen betere toekomst als ze worden uitverkocht. Stop met die marktwerking in de jeugdzorg, stop met die buitenlandse investeerders. En luister nou eens naar de medewerkers in de jeugdzorg die zien hoe jongeren die hulp nodig hebben vastlopen.

Als ik nu een jeugdzorg jongere zou zijn geweest dan had ik op mijn 41ste niet gestaan waar ik nu sta. Dan had ik nu niet de kansen gekregen die ik toen wel heb gehad. Met de steun van al die fantastische mensen in de jeugdzorg die ik toen zo nodig had om mijn leven op de rails te krijgen. Ik gun het de jongeren van nu zo, want ze hebben het zo hard nodig. Wie de jeugd in de uitverkoop doet gooit de toekomst weg.